TÇCD 2019 37th Annual Congress of Turkish Pediatric Surgical Association & STEPS 2019

S Yıldız, İ İnanç, ÜN Başaran

Trakya University Department of Pediatric Surgery

AIM:

Due to the retroperitoneal location of the duodenum, it is more difficult to injure than other abdominal organs. But when injured, it is difficult to recognize and treat. In this study, we aimed to present a case of duodenal perforation due to blunt abdominal trauma in which we used triostomy for drainage in addition to primary anostomosis.

CASE:

A 9-year-old female patient was referred to our clinic with a history of falling from a tree from another hospital. Abdominal rigidity was found in physical examination. To explain the clinical findings, contrasted CT study was performed, suspicious retroperitoneal free air was seen. Diagnostic laparotomy was performed with suspicion of duodenal perforation. During exploration, 60% of the second part of duodenum was opened in explosive manner from antimesenteric side. Jejunum was opened approximately 10 cm distal from Treitz ligament and a transanostomotic catheter was placed proximally. Another catheter was placed for feeding jejunostomy 5 cm distally from the first catheter. Different from the original triostomy technique, for gastric drainage, a nasogastric catheter was inserted instead of opening a gastrostomy. In the postoperative period, somatostatin was given to reduce gastrointestinal secretions. On postoperative 6th day, somatostatin treatment was ended, NG was taken off and oral feeding was started. The patient was discharged on 17th day and catheters were removed at the postoperative 4th week. No problem was detected during the 3rd month control.

CONCLUSION:

Blunt abdominal trauma is one of the important causes of hollow organ perforations and although preoperative imaging is mostly guiding, contrasted abdominal CT is very important for diagnosis. Nevertheless, unexpected situations may occur during surgery. Considering the mortality and morbidity of duodenal injuries, it would be appropriate to use drainage methods to protect primary anostomosis. We believe that triostomy technique can be safely applied in this regard.

S Yıldız, İ İnanç, ÜN Başaran

Trakya Üniversitesi Çocuk Cerrahisi Anabilim Dalı

AMAÇ: Duodenum retroperitoneal yerleşimi nedeniyle diğer karın içi organlara göre daha zor yaralanır. Ama yaralandığında tanınması ve tedavisi oldukça güçtür. Bu çalışmada primer anostomoza ek olarak drenaj için triostomi tekniğini kullandığımız, künt batın travmasına bağlı duodenum perforasyonu olgusunu sunmayı amaçladık.

OLGU: 9 yaşında kız hasta, ağaçtan düşme öyküsüyle götürüldüğü dış merkezdeki kontrastsız bilgisayarlı tomografi (BT) değerlendirmesinde karaciğer laserasyonu ön tanısıyla kliniğimize sevk edildi. Hastanın muayenesinde akut karın bulguları mevcuttu, BT’sinde karaciğer laserasyonu dışında mezenter ödemli görünümdeydi. Klinik tabloyu açıklayabilmek için hastaya kontrastlı BT çekildiğinde şüpheli retroperitoneal serbest hava görüntüsü olduğu görüldü. Duodenum perforasyonu ön tanısıyla eksploratif laparotomi yapıldı. Eksplorasyonda karaciğer laserasyonu düşündüren görüntünün karaciğerin konjenital fissürüne bağlı olduğu ve duodenum ikinci kıtasının antimezenterik yüzünden patlama tarzında %60’ı kadar açıldığı görüldü. Treitz ligamanından yaklaşık 10 cm distalden jejunum açıldı ve proksimale doğru transanostomotik kateter yerleştirildi. İlk sondanın 5 cm distalinden beslenme jejunostomisi için kateter yerleştirildi. Son olarak da midenin drenajı için orijinal triostomi tekniğinden farklı olarak gastrostomi açmak yerine nazogastrik sonda (NG) takıldı. Post operatif dönemde gastrointestinal salgıları azaltmak için somatostatin başlandı. Post operatif altıncı günde somatostatin tedavisi kesildi ve NG sonda çekilerek ağızdan beslenmeye başlandı. Beslenmeyi tolere eden hasta, post operatif on yedinci gününde taburcu edildi, post operatif 4. Haftasında kateterleri çıkarıldı. 3. Ay kontrolünde herhangi bir sorun saptanmadı.

SONUÇ:

Künt batın travmaları içi boş organ perforasyonlarının önemli sebeplerinden birini oluşturmakta olup ameliyat öncesi görüntülemeler çoğunlukla yol gösterici olsa da, batın BT’nin kontrastlı çekilmesi büyük önem taşımaktadır. Yine de ameliyat sırasında beklenmedik durumlarla karşılaşılabilmektedir. Duodenum yaralanmalarının mortalite ve morbiditesi göz önünde bulundurulduğunda primer anostomozu korumak için drenaj yöntemlerinden yararlanılması uygun olacaktır. Bu konuda triostomi tekniğinin göz önünde bulundurulması ve güvenle uygulanabileceği düşüncesindeyiz.