TÇCD 2019 37th Annual Congress of Turkish Pediatric Surgical Association & STEPS 2019

View Abstract

Oral Presentation - 2

Pediatric liver transplantation in Ankara University, Childrens Hospital. Comparision of two Eras

K Bahadır*, A Gurbanov*, U Ateş*, M Bingöl-Koloğlu*, Z Kuloğlu**, EO Kırımker***, C Kırsaçoğlu**, Ö Selvi Can****, T Kendirli*****, A Kansu**, S Fitöz******, K Karayalçın***, D Balcı***
*Ankara University, School of Medicine, Department of Pediatric Surgery
**Ankara University, School of Medicine, Department of Pediatrics, Pediatric Gastroenterology
***Ankara University, School of Medicine, Department of General Surgery
****Ankara University School Of Medicine Department Of Anesthesiology And Reanimation
*****Ankara University, School of Medicine, Department of Pediatrics, Pediatric Intensive Care Unit
******Ankara University School Of Medicine Department Of Pediatric Radiology

Objectıve:To review Ankara University pediatric liver transplantion programme to date. We describe how the program has evolved and compare the outcomes of the first 15 patients with the recent 22 patients.

METHODS:Records of all pediatric liver transplantions(LT) performed between July 2006 and June2018 were reviewed. Data were analysed for age and weight, indication and type of graft. Morbidity, mortality and complications were documented Comparison was made between Era 1(July 2006-July 2012) and Era 2(June2015- June2019).

RESULTS:In Era1 17 LTs,( LDLT:15, cadaveric:2 ) were performed in 15 patients. Age at transplantation ranged from 5months to 19 months(mean 70 months) and weight ranged from 5kg to 50kg(mean 29 kg). Main indications for LT was fulminant hepatic failure(FHF)(n:8) followed by cholestatic liver disease(CLD)(n:4). 1-year, 5-year and 10-year patient survival was 46.6%, 33% and 33%, respectively. Biliary and vascular complications occurred in 33% and 20% of the patients, respectively. The causes of death were systemic aspergillosis( n:3), chronic rejection(n:2), CMV infection(n:1), progression of hepatic ensephalopaty(n:1), intraoperative bleeding(n:1), primary nonfunction(n:1),and portal vein thrombosis(PVT)(n:1).

In Era2, 22 children underwent 21LDLT and 1 cadavericLT for FHF(n:8), CLD(n:6), metabolic disease(n:4), cryptogenic cirhosis(n:4).Age ranged from 5months to 210months(mean 85 months) and weight ranged from 5kg to 54kg(mean 19.7kg).1-year and 3-year patient survival was 91% and 86.3%,respectively.PVT leading to graft lost and mortality occured in 2(9%) patients. Biliary complications requiring intervention occurred in 3(13.7%)patients

CONCLUSION:Significant improvement in patient survival rates was noted in Era2. To improve outcome careful preoperative planning by 3D visualisation system for hepatobiliary surgery to avoid large or small for size grafts was done. Surgical technique was modified by using high hilar plate dissection during recipient hepatectomy and operating microscope for HA anastomoses. Intraoperative ultrasound was used to check patency of the vascular anastomoses. Postoperative care was optimized by dedicated intensive care and established protocols.

Ankara üniversitesi Çocuk Hastanesinde iki farklı dönemde yapılan Pediatrik Karaciğer nakillerinin karşılaştırılması

K Bahadır*, A Gurbanov*, U Ateş*, M Bingöl-Koloğlu*, Z Kuloğlu**, EO Kırımker***, C Kırsaçoğlu**, Ö Selvi Can****, T Kendirli*****, A Kansu**, S Fitöz******, K Karayalçın***, D Balcı***
*Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi Çocuk Cerrahisi Anabilim Dalı
**Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi, Çocuk Hastalıkları Anabilim Dalı, Çocuk Gastroenteroloji
***Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi Genel Cerrahi Anabilim Dalı
****Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi Anesteziyoloji Ve Reanimasyon Anabilim Dalı
*****Ankara Universitesi, Tıp Fakültesi, Çocuk Hastalıkları Anabilim Dalı, Çocuk Yoğun Bakım Ünitesi
******Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi Çocuk Radyolojisi Bilim Dalı

Amaç:Ankara Üniversitesi Çocuk Hastanesinde 2 farklı dönemde yapılan karaciğer nakillerinin(KN) sonuçlarını değerlendirilerek, programının gelişiminde etkili faktörleri ortaya koymak.

Metod: Temmuz 2006 ile Haziran 2019 arasında KN yapılan çocuk hastaların kayıtları incelendi.Nakil yaşı,ağırlık, endikasyon ve greft tipi açısından veriler analiz edildi. Morbidite, mortalite ve komplikasyonlar kayıt edildi. 1. Dönem(Temmuz2006-Temmuz2012) ve 2. dönem(Haziran2015-Haziran2019) karşılaştırıldı.

Bulgular:1.dönemde 15 hastaya 17 KN(Canlı donör 15, Kadavra 2) yapıldı. Hastaların yaşları 5ay ile 192ay(ortalama 70 ay) ve ağırlıkları 5 ile 50kgr(ortalama 29kgr)idi. KN endikasyonları fulminan karaciğer yetmezliği(FKY)(n:9),kolestatik karaciğer hastalıkları (KKH)(n:5) ve neonatal hepatit(n:1)idi. Bir hastaya hepatic arter(HA) trombozu diğer hastaya ise hepatic ven anastomoz sorunu nedeniyle retransplantasyon yapıldı. 15 hastadan 5 hasta hayatta ve iyi durumda olup 1 yıllık sağkalım %46,6 ve 5 yıllık ve 10 yıllık sağkalım %33dü. %33hastada safra yolu %20hastada vasküler komplikasyonlar gelişti. Sistemik aspergilloz(n:3), kronik rejeksiyon(n:2), CMV enfeksiyonu(n:1), progresif Grade4 ensefalopati(n:1), intraoperative kanama(n:1), primer nonfonkiyon(n:1) ve portal ven trombozu(PVT)(n:1) ölüm nedenleriydi.

2.dönemde 22 hastaya KN (canlı donor:21, kadavra:1) yapıldı. KN endikasyonları FKY(n:8), KKH(n:6), metabolik hastalıklar(n:4)ve kriptojenik siroz(n:4)du. Hastaların yaşları 5ay ile 210ay(ortalama 85ay) ve ağırlıkları 5 ile 54kgr(ortalama 19.7kg)idi. 22 hastadan 19 hasta hayatta ve iyi durumda olup 1 yıllık sağkalım %91 ve 3 yıllık sağkalım %86,3’tür. Hipoplastik portal veni olan iki(%9.1) hastada PVT gelişti ve erken dönem greft kaybına ve mortaliteye yol açtı. Mitokondriyal hastalık tanısı alan diğer bir hasta geç dönemde pulmoner HT nedeniyle kaybedildi.3(%13,7) hastada girişim gerektiren safra yolu sorunu görüldü.

Sonuçlar:İkinci dönemde hasta sağ kalımında önemli derecede iyileşme gözlendi. Alıcı ve donör seçiminin, preoperatif değerlendirme ve postoperatif yönetimin uygun protokollerle standardize edilmesi, greft ve alıcı uyumsuzluğunu engellemek için 3D görüntüleme sisteminin kullanılması sonuçların düzelmesinde etkili oldu. Cerrahi tekniğin, alıcı hepatektomi sırasında yüksek hiler diseksiyon ve HA anastomozu sırasında mikroskop kullanılması şeklinde değiştirilmesi ve intraoperatif ultrason ile vasküler anastomozların değerlendirilmesinin iyileşen sonuçlarda etkili oldu.

Close