EN
TÜRKÇE
Poster - 14
Treatment planning is a group of patients specific; Retrospective evaluation of 39 ureterocele cases
SA Bostancı*, H Deliağa**, H Tosun**, M İnözü***, B Avcı***, B Karabulut**, HT Tiryaki**
*Ankara Pediatric Hematology Oncology Training and Research Hospital, Department of Pediatric Surgery
**Ankara Child Health and Diseases Hematology Oncology Education and Research Hospital, Deparment of Pediatric Urology, Ankara, Turkey
***Ankara Child Health and Diseases, Hematology Oncology Training and Research Hospital, Department of Pediatric Nephrology
The ureterocele is a complex anomaly that may present with different clinical scenarios, with treatment planning varying according to kidney function, obstruction, VUR, ectopic opening, and the presence of recurrent infection. In our clinic, 39 cases operated for ureterocele between 2009 and 2019 will be presented and the treatment modalities and results will be discussed in the light of the literature.
Materials and Methods
23 female and 16 male patients operated for ureterocele were evaluated retrospectively. Surgical procedures and complications were evaluated with demographic data.
Results
Thirty (76.9%) of 39 patients operated for ureterocele had duplicated system, while 9 patients had single system. There were 19 right 16 left 4 bilateral (10%) ureterocele. In 5 cases (12.8%) cecureterocele was present.
Twenty patients (51.3%) presented with antenatal diagnosis. In 25 cases (64.1%) with 9 single 16 duplicated systems, transurethral window was opened as the first attempt. One of the 9 single system cases (11%) and 7 of the 16 duplicated cases (43.7%) were required to undergo a second surgical procedure. Heminefrectomy was performed in one of the window opened cases and nephrectomy was performed in one. In six cases, the UNC had to be corrected. While 13 cases were followed-up without any problem, recurrence was detected in three cases.
UNC was the first attempt in 13 cases. One of the patients who underwent UNC required heminefrectomy.
Ten patients were hospitalized due to urinary tract infection in the postoperative period. In 7 of these cases, first transurethral window was opened and in 3 cases UNC was performed. UNC was performed in 2 cases with transurethral window opening. In all 10 cases, urinary tract infections regressed and their treatment was completed.
Transurethral window opening was sufficient in 8 of the patients with single system. One patient required nephrectomy due to non-functional left cystic kidney.
While transurethral incision was sufficient in 89% of ureterocele cases in a single system, 56.3% of the duplicated cases did not require additional intervention. UNC (91%) is the most commonly used surgical procedure. Heminefrectomy was performed as an additional surgical procedure (9%) in patients with nonfunctional and recurrent infections.
Tedavi planlaması hastaya özel olan bir grup; 39 üreteroselli olgunun geriye dönük değerlendirilmesi
SA Bostancı*, H Deliağa**, H Tosun**, M İnözü***, B Avcı***, B Karabulut**, HT Tiryaki**
*Ankara Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Hematoloji Onkoloji Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Çocuk Cerrahisi Kliniği
**Ankara Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Hematoloji Onkoloji Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Çocuk Ürolojisi Kliniği, Ankara
***Ankara Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Hematoloji Onkoloji Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Çocuk Nefroloji Kliniği
Üreterosel farklı klinik senaryolarla karşımıza çıkan, tedavi planlaması böbreğin fonksiyonu, obstrüksiyon, VUR, ektopik açılım, tekrarlayan enfeksiyon varlığına göre değişiklikler gösteren kompleks bir anomalidir. Kliniğimizde 2009-2019 yılları arasında üreterosel nedeniyle opere edilen 39 olgu sunularak uygulanan tedavi modaliteleri ve sonuçları literatür bilgileriyle tartışılacaktır.
Materyal ve Metod
Üreterosel nedeni ile opere edilen 23 kız 16 erkek olgu retrospektif olarak değerlendirilmeye alındı. Hastaların demografik verileriyle yapılan cerrahi girişimler ve komplikasyonlar değerlendirildi.
Sonuçlar
Üreterosel nedeniyle opere olan 39 olgunun 30’u (%76.9) duplike sisteme sahip iken dokuzu single sisteme sahip idi. 19 sağ 16 sol 4 bilateral (%10) üreterosel vardı. 5 olguda (%12.8) çekoüreterosel mevcuttu.
20 olgu (%51,3) antenatal tanıyla başvurdu. 9 tek 16 duplike sistemli 25 olguya (%64.1) ilk girişim olarak transüretral pencere açıldı. Pencere açılan olgulardan 9 single sistemli olgudan birine (%11), 16 duplike sistemli olgudan yedisine (%43.7) toplamda %32’isine (n=8) ikinci bir cerrahi işlem uygulanması gerekti. Pencere açılan olgulardan birine heminefrektomi, birinede nefrektomi yapıldı. Altı olguda UNC yapılarak alt sistemin düzeltilmesi gerekti. 13 olgu pencere sonrası sorunsuz izlemde iken üç olgumuzda tekrarlayan iye saptanmıştır.
13 olguya ilk girişim olarak UNC yapıldı. UNC yapılan olgulardan daha sonra birine heminefrektomi gerekti.
Postoperatif dönemde idrar yolu enfeksiyonu nedeniyle 10 olgu hospitalize edilmiş. Bu olguların 7’sine ilk olarak transüretral pencere açılmış, 3’üne UNC yapılmıştır. Transüretral pencere açılan 2 olguya sonrasında UNC yapılmıştır. 10 olgunun tamamının takiplerinde idrar yolu enfeksiyonları gerileyip tedavileri tamamlanmış olup takiplerine devam edilmektedir.
Single sisteme sahip olguların 8’inde transüretral pencere açılması tedavi için yeterli olmuştur. 1 olguda non-fonksiyone sol kistik böbrek nedeniyle nefrektomi gerekmiştir.
Tek sistemdeki üreteroselli olguların %89’unda transüretral insizyon uygulaması yeterli olurken duplike sistemli olgularda %56,3’üne ek girişim gerekmemiştir. Ek girişim olarak UNC (%91) ağırlıklı uygulanan cerrahi işlemdir. Heminefrektomi ek cerrahi girişim olarak (%9) nonfonksiyone ve tekrarlayan enfeksiyona yol açan olgulara uygulanmıştır.