EN
TÜRKÇE
Poster - 23
Definitive repair of vesicoureteral reflux with Cohen technique after failed endoscopic treatment
C Kocaoğlu
University of Health Sciences, Konya Education and Research Hospital, Department of Pediatric Surgery, Konya, Turkey
Aim: Endoscopic treatment has been widely accepted as the first-line surgical treatment in the management of vesicoureteral reflux. However, open ureteroneocystostomy still maintains its importance for persistent reflux after failed endoscopic injections. The purpose of this study; evaluation of indication, complications and success rate of Cohen technique after failed endoscopic treatment of vesicoureteral reflux.
Material and Method: In our clinic, endoscopic treatment was performed in 132 cases between 2009-2019 years. Thirty-five patients who underwent Cohen ureteroneocystostomy after failed endoscopic injection were evaluated retrospectively. Patients who underwent ureteroneocystostomy as first choice and open ureteroneocystostomy for ureterovesical stenosis were excluded.
Results: Of the patients, 20 (57%) and 15 (43%) were females and males, respectively. The average age was 85±36 months (Min 27 months, max 14 years). Cohen ureteroneocystostomy was performed in 56 renal units (21 bilateral, 14 unilateral) of 35 patients. Dextaronomer/hyaluronic acid (Dexell) was used in 46 renal units, while polyacrylate polyalcohol copolymer (Vantris) was used in 10 renal units. The mean number of injections was 1,5±0,6 (1-3 injections). There were three complet duplex collecting systems, one partiel duplex collecting system, six paraureteral diverticulum, three ureterocele, one posterior urethral valve and one neurogenic bladder in our series. One patient underwent ureteroneocystostomy because of ureterovesical junction obstruction that occured as the complication of injection. Of all renal unites, 41 (73,2%) were high grade reflux. An external uretheral catheter was placed on all renal units during operation. Mean hospitalization time was 7,7±1,3 days (Min 4, max 8). Complications; hematoma in one case, UTI in one case and ureterovesical stenosis in one case. There was vesicoureteral reflux in only one renal unit that persisted after ureteroneocystostomy (Success rate was 98,2%).
Conclusion: Cohen ureteroneocystostomy technique is useful treatment option for the vesicoureteral reflux with low complication and high success rate, after a failed subureteric injection.
Başarısız endoskopik tedavi sonrası vezikoüreteral reflünün Cohen tekniği ile onarımı
C Kocaoğlu
Sağlık Bilimleri Üniversitesi Konya Eğitim ve Araştırma Hastanesi Çocuk Cerrahi Kliniği, Konya, Türkiye
Amaç: Vezikoüreteral reflü tedavisinde subüreterik injeksiyon son yıllarda yaygın olarak kullanılmakla birlikte, açık üreteroneosistostomi injeksiyondan sonra devam eden reflülerde önemini halen korumaktadır. Bu çalışmanın amacı; endoskopik vezikoüreteral reflü tedavisi yapılıp, başarısız olunan olgularda Cohen tekniğinin endikasyonunun, komplikasyonlarının ve başarısının değerlendirilmesidir.
Materyal ve Metod: Kliniğimizde 2009-2019 yılları arasında 132 olguda endoskopik tedavi uygulanmıştır. Başarısız olunan ve Cohen üreteroneosistostomi uygulanan 35 olgu geriye dönük olarak değerlendirildi. İlk seçenek olarak açık üreteroneosistostomi ve üreterovezikal darlık nedeni ile üreteroneosistostomi yapılan olgular hariç tutulmuştur.
Bulgular: Olguların 20 (% 57)’si kız, 15 (% 43)’i erkekti. Serimizdeki yaş ortalaması 85 ± 36 ay (En küçük 27 ay, en büyük 14 yıl) idi. Otuz beş olgunun 56 renal ünitesine (21 bilateral, 14 ünilateral) Cohen üreteroneosistostomi tekniği uygulandı. Renal ünitelerin 46’sına Dextaromer/hyaluronic acid (Dexell) uygulanırken, 10 tanesine Polyacrylate polyalcohol copolymer (Vantris) uygulandı. Ortalama injeksiyon sayısı 1,5±0,6 (1-3) idi. Opere edilen tarafların üçü tam çift toplayıcı sistem, biri parsiyel çift toplayıcı sistem, altısı paraüreteral divertikül, üçü üreterosel, biri posterior üretral valv ve biri de nörojenik mesaneli idi. Bir olguda injeksiyon sonrası gelişen üreterovezikal darlık sebebi ile üreteroneosistostomi yapıldı. Renal ünitelerdeki reflülerin 4’ü grade 1 (%7,1), 3’ü grade 2 (%5,3), 7’si grade 3 (%12,5), 24’ü grade 4 (%42,8) ve 17’si grade 5 (%30,4)’dü. Ameliyat esnasında tüm olgulara eksternal üreteral kateter yerleştirildi. Ortalama yatış süresi 7,7±1,3 gün (En kısa 5, en uzun 11) idi. Komplikasyon olarak; bir olguda hematom, bir olguda İYE ve bir olguda da üreterovezikal darlık gelişti. Bir renal ünitede vezikoüreteral reflü iyileşmedi (Başarı oranı % 98,2).
Sonuç: Vezikoüreteral reflü tedavisinde, başarısız olan subüreterik injeksiyon sonrası Cohen üreteroneosistostomi tekniği düşük komplikasyon ve yüksek başarı oranıyla seçilecek tedavi yöntemidir.