EN
TÜRKÇE
Oral Presentation - 75
Genital burns: 15 years experience at a pediatric burn center
EE Erten*, D Güney**, A Ertürk*, Cİ Öztorun**, S Demir*, S Müftüoğulları*, MN Azılı**, E Şenel**
*Ankara City Hospital, Children Hospital, Department of Pediatric Surgery, Bilkent, Ankara
**Ankara Yıldırım Beyazıt Unıversıty Medical Faculty Department of Pediatric Surgery
Aim: Genital burns involving the genitals and perineal region usually accompany burns with a large total body burn surface. Isolated genital injuries are rare because of the protection provided by the abdomen and thighs. Genital burns are that usually require long-term hospitalization and cause serious morbidity and mortality. The aim of this study is to evaluate the long-term data on genital burns of the largest pediatric burn center in our country .
Method: A retrospective analysis of pediatric patients with genital burns admitted to our hospital's pediatric burn center between January 2005 and January 2020 was performed.
Results: A total of 227 hospitalized and treated cases were included in the study and the cases were divided into two groups. 126 cases younger than 5 years old were considered group I, and 101 cases aged 5-18 years were considered group II. In patients younger than 5 years of age, the most common cause of burns was scald (87.3% n:110), while the most common cause of burns was flame (47.5% n:48) in patients aged 5 to 18 years. The mean total body burn surface of the patients was 28.04±18.44%. Genital region grafting surgery was performed in 11% (n:25) of the patients. The mean hospital stay of the patients was determined as 23.95±21.37 days.
Conclusion: Although scalding burns are the most common in pediatric patients with genital burns, approximately half of the cases aged 5-18 years are caused by flame burns. Genital burns were mostly treated conservatively, since this region has a rich structure of hair follicles and skin appendages. It was observed that the burn factor was more frequently flame in patients who needed grafting to the genital region.
Genital Yanıklar: Bir Pediatrik Yanık Merkezi’nde 15 Yıllık Deneyim
EE Erten*, D Güney**, A Ertürk*, Cİ Öztorun**, S Demir*, S Müftüoğulları*, MN Azılı**, E Şenel**
*Ankara Şehir Hastanesi, Çocuk Cerrahisi Kliniği, Bilkent, Ankara
**Ankara Yıldırım Beyazıt Üniversitesi Tıp Fakültesi Çocuk Cerrahisi Anabilim Dalı
Amaç: Cinsel organ ve perineal bölgeyi içeren genital yanıklar genellikle total vücut yanık yüzeyi geniş olan yanıklara eşlik eder. Karın ve uylukların sağladığı koruma nedeniyle izole genital yaralanmalar nadiren görülür. Genital bölge yanıkları genellikle hastanede uzun süreli yatışı gerektiren, ciddi morbidite ve mortaliteye neden olan yanıklardır. Bu çalışmanın amacı, ülkemizin en büyük pediatrik yanık merkezinin genital bölge yanıkları ile ilgili uzun süreli verilerini değerlendirmek ve literatür eşliğinde tartışmaktır.
Yöntem: Ocak 2005- Ocak 2020 tarihleri arasında hastanemiz çocuk yanık merkezine başvuran ve genital bölge yanığı içeren pediatrik hastaların geriye dönük olarak analizi yapıldı.
Bulgular: Çalışmaya yatırılarak tedavi edilen toplam 227 vaka dahil edildi ve olgular iki gruba ayrıldı. Beş yaşından küçük 126 olgu grup I, 5-18 yaş arası 101 olgu ise grup II olarak kabul edildi. Beş yaşından küçük hastalarda en sık yanık etkeni haşlanma iken (%87,3 n:110), 5- 18 yaş arası hastalarda en sık yanık etkeninin alev olduğu görüldü (%47,5 n:48). Hastaların ortalama total vücut yanık yüzeyi %28,04±18,44 idi. Hastaların %11(n:25)’inde genital bölgeye greftleme ameliyatı yapıldı. Hastaların ortalama hastanede kalış süresi 23,95±21,37 gün olarak belirlendi.
Sonuç: Genital bölge yanığı olan çocuk hastalarda en sık haşlanma yanığı görülmesine rağmen 5-18 yaş arası olguların yaklaşık yarısını alev yanıkları oluşturur. Genital bölge yanıkları bu bölgenin kıl follikülleri ve deri eklerinden zengin bir yapıya sahip olması nedeniyle daha çok konservatif olarak tedavi edildi. Genital bölgesine greftleme ihtiyacı olan hastalarda yanık etkeninin daha sıklıkla alev olduğu görüldü.