EN
TÜRKÇE
Oral Presentation - 38
THE EFFECT OF ETHYL PYRUVATE ADMINISTRATION ON INTESTINAL MUCOSAL DAMAGE IN NEONATAL RAT MODELS OF NECROTIZING ENTEROCOLITIS
TM Orbay*, A Celayir*, H Yavuz**
*University of Health Sciences, Istanbul Zeynep Kamil Maternity and Children Diseases Health Training and Research Center, Department of Pediatric Surgery, Istanbul
**Zeynep Kamil Maternity and Children's Training and Research Hospital, Department of Patology
Introduction/Aim: This experimental study aimed to investigate whether intraperitoneal administration of ethyl pyruvate reduces intestinal mucosal damage in neonatal rat models of necrotizing enterocolitis(NEC).
Material/Method: 46 Sprague Dawley neonatal rats born on the 21stgestational day were formed 4-group [A-Control(n:10), B-NEC(n:10), C-Control+Ethyl Pyruvate(n:13), D-NEC+Ethyl Pyruvate(n:13)], and all were sacrificed on day 4. Daily weights, clinical sickness scores(CSS), macroscopic evaluation of intestinal tissue, histopathological assessment of NEC grades, and intestinal tissue Interleukin-6(IL-6) and Malondialdehyde(MDA) levels were noted.
Results: Nine rats survived from groups A-C each. 6-rats from group B were sacrificed on the 3rdday due to worsening of their general condition and included in the study. 1-rat from group D which died on Day 2 was excluded.
The mean body weights of rats in groups A-C significantly increased(p<0.05), while those in groups B-D significantly decreased(p<0.05). The changes were similar between Groups A-C, and B-D (p>0.05).
The CSS was similar between all groups on Day 1(p>0.05) but differed on days 2-4(p<0.05). The CSS of groups A-C, and B-D did not significantly differ(p>0.05). CSS increased from Day 1 until day 4 in the NEC groups (p<0.05).
The mean macroscopic intestinal assessment scores of groups A-C were similar(p>0.05), while they differed between groups B-D(p<0.05).
The histopathological grades significantly differed between control and NEC groups. However, they were similar between groups A-C and B-D. The rate of rats with grades 3 and 4 NEC were insignificantly higher in group B than group D.
Contrary to groups B-D(p<0.05), groups A-C did not differ(p>0.05) in terms of tissue IL-6 level and tissue MDA level.
Conclusion: Intraperitoneal administration of ethyl pyruvate in rat NEC models had no effect on body weight or the clinical progression of NEC, but it improved the macroscopic bowel appearance, contributed to the histopathological improvement, and decreased NEC severity by reducing tissue IL-6, and tissue MDA.
NEKROTİZAN ENTEROKOLİT MODELİ OLUŞTURULAN YENİDOĞAN SIÇANLARDA ETİL PİRUVAT UYGULAMASININ İNTESTİNAL MUKOZAL HASAR ÜZERİNDEKİ ETKİSİ
TM Orbay*, A Celayir*, H Yavuz**
*Sağlık Bilimleri Üniversitesi, İstanbul Zeynep Kamil Kadın ve Çocuk Hastalıkları Sağlık Uygulama ve Araştırma Merkezi, Çocuk Cerrahisi Kliniği, İstanbul
**Zeynep Kamil Kadın ve Çocuk Hastalıkları Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Patoloji Kliniği
Giriş/Amaç: Bu deneysel çalışmada, nekrotizan enterokolit modeli oluşturulan yenidoğan sıçanlarda intraperitoneal etil prüvat uygulamasının intestinal mukozal hasar üzerinde etkisinin olup olmadığının araştırılması amaçlandı.
Gereç/Yöntem: 21.gestasyonel günde doğan 46 adet Sprague Dawley yenidoğan sıçanlardan dört grup oluşturuldu [A-Kontrol Grubu(n:10), B-NEK Grubu(n:10), C-Kontrol+Etil Pirüvat Grubu(n:13), D-NEK+Etil Pirüvat Grubu(n:13)] ve sıçanlar 4.gün sakrifiye edildi. Günlük tartı takibi, klinik hastalık skorlaması, dokuların makroskopik bağırsak değerlendirilmesi, NEK histopatolojik derecelendirmesi yapıldı; barsak dokularında Interlökin-6(IL-6) ve Malondialdehit (MDA) düzeyleri kaydedildi.
Bulgular: A ve C grubundan dokuzar sıçan hayatta kaldı. B grubundan genel durum kötüleşen 6 sıçan 3.gün sakrifiye edilerek çalışmaya dahil edildi. D grubundan 2.gün kaybedilen bir sıçan çalışmaya dahil edilmedi.
Birinci ve dördüncü günler arasında A-C gruplarındaki sıçanların ortalama vücut ağırlıklarının anlamlı biçimde arttığı, B-D gruplarındaki sıçanlarınkinin ise anlamlı olarak azaldığı görüldü(p<0,05). Ancak, A-C ve B-D ikili grup karşılaştırmasındaki değişimler benzerdi(p>0,05).
Klinik hastalık skoru 1.gün tüm gruplarda benzerken (p>0,05), 2-4.günlerde anlamlı biçimde farklıydı(p<0,05). A-C ve B-D gruplarının kendi aralarında 4.gün klinik hastalık skoru açısından anlamlı farklılık saptanmadı. NEK gruplarında 1.günden 4.güne kadar klinik hastalık skorunda artış mevcuttu (p<0,05).
Ortalama makroskopik bağırsak değerlendirme skorları açısından A-C grupları arasında anlamlı farklılık yoktu (p>0,05), B-D arasında anlamlı farklılık mevcuttu (p<0,05).
Kontrol ve NEK grupları arasında histopatolojik derecelendirme açısından anlamlı farklılık mevcutken, B-D grupları arasında anlamlı farklılık olmayıp B grubunda “3” ve “4” derece NEK’li denek yüzdesi fazlaydı.
Doku IL-6 düzeyi ve doku MDA düzeyleri açısından A-C grubu arasındaki farklılık anlamlı değilken (p>0,05), diğer gruplar arasındaki farklılıklar anlamlıydı(p<0,05).
Sonuç: NEK modeli oluşturulan sıçanlarda intraperitoneal etil prüvat uygulamasının vücut ağırlığı ve NEK klinik durumu üzerine etkisi olmadığı, ancak makroskopik barsak görünümünün düzelmesini sağladığı, histopatolojik düzelmeye katkı sağladığı, dokuda proinflamatuar sitokin olan IL-6 ve oksidatif stres parametresi olan MDA düzeyinde azalma sağlayarak NEK şiddetini azalttığı gösterildi. Nekrotizan enterokolitin sağaltımında etil pirüvatın intraperitoneal uygulaması, intestinal hasarı azaltarak intestinal nekrozun azalmasını sağlayabilir.