EN
TÜRKÇE
Poster - 67
Behavioral features of pediatric surgeon patients and their parents and treatment planning during the closing period of Covid 19 pandemic
OD Ayvaz*, A Celayir*, E Pehlivan**
*University of Health Sciences, Istanbul Zeynep Kamil Maternity and Children Diseases Health Training and Research Center, Department of Pediatric Surgery, Istanbul
**İnönü University, School of Medicine, Department of Public Health, Malatya, Turkey
Aim: It was aimed to determine the diagnostic&interventional characteristics and behavioral attitudes of patients/patient relatives who applied to the pediatric surgery outpatient clinic of a tertiary hospital that didn’t have a pandemic hospital during the Covid 19 pandemic.
Method: It was conducted prospectively in patients&parents who applied to pediatric surgery&accepted to participate to the study between June&July 2020 in the 25-question survey. The data were analyzed.
Results: Of the 170 patients who participated in two months, 105(61.8%) were male and 65(38.2%) were female. The median age was 2-year(min:1month,max:17years) and 96patients(56.5%) were under the 2-year. The mean mather&father age were 31.68±5.977years(min:18years,max:53years) & 35.52±6,928years(min:20years,max:58years) respectively. 153mothers(90%) were housewives. 134fathers(78.8%) were self-employed, 26(15.3%) were public employees, 2(1.1%) were retired, 8fathers(4.8%) were not working. Families frequently consisted of 4-people(n:54,31.8%), patients were 2ndchild(min:1,max:6).
The average distance to the hospital was 18.45±13.4km(min:2km,max:65km), 117cases(68.9%) came by own&other vehicles, 8(4.7%) by wolking, 40cases(23.5%) came by public tranportations.
169patients(99.4%) came with their-parent. Parents(99.4%) were masked, 159parents’ masks(93.5%) were correctly, 6.5%of were incorrectly, 12(7.1%)of had at least one of the additional protections, while the others didn’t, 40(23.5%) of had at least one of the additional behaviors while the others didn’t. 89patients(52.4%) were unmasked, 75(92.6%) of 81patients were masked correctly.
8-case(4.7%) came for follow-up after surgery&surgical intervention. 123(72.4%) had no chronic disease, 20(7.1%) of were using drugs. Surgical pathology was detected in 48.8%patients, 10.5% of was operated, 14% of had minor prosedures, and elective surgery was postponed in 21.7%patients.
Conclusion: The use of masks in children of working mothers and older fathers, correct using mask of patients by father's professions, lack additional protections of parents who came with own vehicles, and increasing in the use of masks as the child gets older were found statistically significant.
Covid 19 pandemi kapanma döneminde çocuk cerrahisi hasta ve ebeveynlerinin davranışsal özellikleri ve tedavi planlaması
OD Ayvaz*, A Celayir*, E Pehlivan**
*Sağlık Bilimleri Üniversitesi, İstanbul Zeynep Kamil Kadın ve Çocuk Hastalıkları Sağlık Uygulama ve Araştırma Merkezi, Çocuk Cerrahisi Kliniği, İstanbul
**İnönü Üniversitesi Tıp Fakültesi Halk Sağlığı Anabilim Dalı, Malatya, Türkiye
Amaç: Mevcut pandemi ve ilerdeki olası pandemilerde kaynakların verimli kullanımının programlanmasında katkı sağlayacağı kanaatiyle planlanan bu çalışmada, elektif operasyonların iptal edildiği Covid 19 pandemisi kapanma döneminde polikliniğimize başvuran hasta/hasta yakınlarının davranış tutumlarının ve tanısal/girişimsel özelliklerinin belirlenmesi amaçlandı.
Yöntem: Haziran-Temmuz 2020 tarihlerinde çocuk cerrahisine başvuran/çalışmaya katılmayı kabul eden hastalarda/ebeveynlerde ileriyedönük olarak yapıldı. 25soruluk ankette, demografik özellikleri sorgulayan ilk 16’sı hasta/ebeveyni tarafından; hasta/hasta yakını/ebeveyn davranış tutumlarını belirleyici 17-25’inci sorular(hasta-hasta yakını gözlemlenerek) ve tanı/tedavi bölümü doktor tarafından dolduruldu. Veriler analiz edildi.
Bulgular: İki ayda polikliniğimizden çalışmaya katılan 170hastanın 105’i(%61,8) erkek 65’i(%38,2) kızdı. Ortanca yaş 2yıl(min:1ay,max:17yıl) olup 96’sı(%56,5) ikiyaş altındaydı. Ortalama anne yaşı 31,68±5,977yıl(min:18yıl,max:53yıl); baba yaşı 35,52±6,928yıl(min:20yıl,max:58yıl)’dı. Annelerin 153’ü(%90) evhanımıydı, 17’si(%10)çalışıyordu. Babaların 134’ü(%78,8) serbest meslek, 26’sı(%15,3)kamuçalışanı, 2’si (%1,1)emekli, 8’i (%4,8)’i çalışmıyordu. Aileler sıklıkla dört kişilik(n:54,%31.8)’ti ve hastalarımız ikinci çocuk(min:1,max:6)’du.
Hastaneye ulaşım mesafesi 18,45±13,4km(min:2km,max:65km) olup 79’u(%46,5) araçlarıyla, 38’i(%22,4) diğer bir araçla (taksi/komşunun), 32’si(%18,8) otobüs, 8’i(%4,7)yürüyerek, 6’sı(%3,5) dolmuşla, 2’si(%1,2)metroyla gelmişti; 5’i(%3)birdenfazla vasıta kullanmıştı.
169’u(%99,4) ebeveynleriyle gelmişti, ebeveynlerinin tümü(%99,4)maskeliydi. Ebeveynlerin %93,5’ü(n=159) maskesini doğru takmışken, %6,5’i(n=11) yanlış takmış veya konuşurken açma eğilimindeydi. Ebeveynlerinin 12’sinde(%7,1) ek korunmalardan enaz biri mevcuttu. Ebeveynlerinin 40’ında(%23,5) etrafa dokunmama, örtü getirme-serme gibi ek davranışlardan enaz biri mevcuttu. Hastaların 89’u(%52,4) maskesizdi; 81 maskelilerin 75’i(%92,6) doğru takmıştı.
8’i(%4,7) ameliyat sonrası kontrole çağırılmıştı. Hastaların %48,8’inde cerrahi patoloji saptanırken %10,5’ine genel anestezi altında cerrahi, %14’ünde poliklinikte küçük cerrahi işlem yapılmış, %21,7’sinde elektif cerrahi olması nedeniyle operasyon ertelenmişti.
Sonuç: Çalışan anne ve daha yaşlı babaların çocuklarında maske kullanımı, baba mesleğiyle hastanın maskeyi doğru kullanması, kendi aracıyla gelenlerde ek koruma yöntemi kullanımının azlığı, çocuğun yaşı büyüdükçe maske kullanımının artışı istatistiksel olarak anlamlı bulundu.