EN
TÜRKÇE
Poster - 57
Unexpected complication in a primary repaired uneventful esophagus atresia case
S Yıldız, C Erdener, ÜN Başaran
Trakya University Department of Pediatric Surgery
Introduction: Esophageal atresia (EA) is a disease, requires close follow-up and experienced healthcare team in the postoperative period. In this study, a patient that developed recurrent anostomosis stenosis due to misplacing nasogastric tube (NT) through the anastomosis line to thorax is presented. It was aimed to avoid attempts to risk anastomosis safety in the early postoperative period of EA, and to emphasize that if an intervention is to be performed, it should be performed by experienced team those know the complications of EA.
Case: Male patient diagnosed with antenatal EA was diagnosed with distal fistulated EA by oral contrast radiography. On third postnatal day, primary anastomosis was performed. Patient was followed up in the NICU in the postoperative period. On the 9th postoperative day, the radiograph showed that NT passed to right hemithorax. Afterwards, NT was withdrawn and leakage into right hemithorax was detected after oral contrast administration. Guidewire sent from stomach to mouth by laparotomy then NT was passed over, and gastrostomy was opened. On the postoperative 12th day, oral feeding was initiated by seeing that oral contrast passed to stomach and no leakage from anastomosis line, patient was discharged on the 19th day. In the postoperative 1st month, patient developed difficulty in swallowing and recurrent vomiting, and flexible endoscopy was performed, anastomosis stenosis was detected and dilatation was performed. Anti-reflux operation was performed, considering gastroesophageal-reflux, as no stenosis was observed in the control endoscopy in the 2nd post-operative year. It was observed that patient's complaints regressed in follow-ups after anti-reflux operation.
Result: Postoperative follow-up of EA requires experienced healthcare team. It should be kept in mind that interventions such as recurrent intubation and insertion of NT may risk anastomosis safety. For this, healthcare team should be trained about disease, avoid early extubation and careful attention to fixing NT.
Sorunsuz bir primer anastomoz yapılan özofagus atrezisi vakasında beklenmedik komplikasyon
S Yıldız, C Erdener, ÜN Başaran
Trakya Üniversitesi Çocuk Cerrahisi Anabilim Dalı
Giriş: Özofagus atrezisi post operatif dönemde ciddi takip ve tecrübeli ekip gerektiren bir hastalıktır. Bu çalışmada post operatif erken dönemde çıkan nazogastrik sondasının tekrar takılması sonucu anastomoz hattından toraksa geçen ve anastomoz darlığı nedeniyle özofagus buji dilatasyonlarına devam edilen bir olgu sunulmuştur. Olgu üzerinden özofagus atrezilerinin post operatif takiplerinde erken dönemde anastomoz güvenliğini riske atacak girişimlerin tecrübeli ve hastalığın komplikasyonlarını bilen bir ekip tarafından yapılması gerektiğinin vurgulanması amaçlanmıştır.
Olgu: 34+2 haftalık doğan antenatal özofagus atrezisi tanılı erkek hastanın çekilen oral kontrastlı babygramı sonucu distal fistüllü özofagus atrezisi tanısı konuldu. Postnatal 3. gününde opere edilerek primer anastomoz yapıldı. Post operatif dönemde yenidoğan yoğun bakım ünitesinde takip edilen hastanın 4. gününde sol tarafta pnomotoraks görülmesi üzerine toraks tüpü takıldı. Post operatif 9. gününde çekilen kontrol grafisinde nazogastrik sondasının anastomoz hattından sağ hemitoraksa geçtiği görüldü. Nazogastrik sonda çekilerek oral verilen kontrast maddenin sağ hemitoraksa sızdığı görüldü. Laparotomi yapılarak mide duvarı açıldı, mideden gönderilen kılavuz tel, skopi eşliğinde özofagustan geçirilerek retrograd olarak ağız içerisinden çıkarıldı. Kılavuz tel üzerinden nazogastrik feeding sonda mideye ilerletildi. Mide batın duvarına sabitlenerek gastrostomi açıldı. Post operatif 4. Günde gastrostomiden beslenmeye başlandı. Post operatif 12. Günde oral verilen kontrastın mideye geçtiği ve anastomoz hattından kaçak olmadığı görülerek oral beslenmeye başlandı, 19. Gününde taburcu edildi. Post operatif 1. ayında yutma güçlüğü ve tekrarlayan kusmaları olan hastaya fleksibl endoskopi yapılıp anastomoz darlığı nedeniyle buji dilatasyonu yapıldı. Post operatif 2. yılında kontrol endoskopisinde darlık görülmemesi üzerine gastroözofageal reflü düşünülerek anti reflü operasyonu yapıldı. Hastanın anti reflü operasyonu sonrası takiplerinde şikayetlerinin gerilediği görülmüştür.
Sonuç: Özofagus atrezilerinin post operatif takibi tecrübeli bir ekip gerektirmekte olup, tekrarlayan entübasyon, naozgastrik sonda takılması gibi girişimlerin anastomoz güvenliğini riske atabileceği akıldan çıkarılmamalıdır. Bunun için gerekirse bakım veren ekibin hastalık hakkında eğitilmesi, erken ekstübasyondan kaçınılması ve nazogastrik sondanın tespitinde dikkatli olunması gerekmektedir.