Video Presentation - 7
Left thoracoscopic approach in recurrent tracheoesophageal fistula repair
E Ergün, P Khalilova, E Ekiyor, M Çakmak, U Ateş
Ankara University, School of Medicine, Department of Pediatric Surgery
Aim: The rate of recurrent tracheoesophageal fistula after esophageal atresia repair is between 3-14%. Due to adhesions formed after primary repair, tracheoesophageal fistula is difficult to repair both open and thoracoscopically. In this case, it is aimed to present the left side thoracoscopic repair of the recurrent fistula that developed 3 years after the right open repair of esophageal atresia with tracheoesophageal fistula.
Case: A three-year-old female patient was admitted to our center with a history of recurrent pneumonia after thoracotomy and esophageal atresia repair on the 2nd postnatal day due to esophageal atresia with tracheoesophageal fistula in another center. The diagnosis of the patient, whose esophagography revealed tracheoesophageal fistula, was confirmed by bronchoscopy. Before thoracoscopy, bronchoscopy was performed on the patient, and two fogarty catheters were advanced from the fistula lumen, the balloon advanced to the stomach was inflated; the other was left at the level of the fistula. For thoracoscopy, 5 mm camera trocar from the right 5th intercostal mid-axillary line, 4th and 6th intercostal anterior axillary line, and 5 mm working trocars from the 4th intercostal posterior axillary line were inserted. The thoracic aorta was dissected and ruled out. The fistula was found by pulling the inflated fogarty balloon upwards with the help of scopy, and after it was dissected, it was cut and tied with 2/0 etibond, with extracorporeally formed nodes and clips. No complication developed in the 1-year follow-up of the patient.
Conclusion: In case of recurrence in patients with right thoracotomy and tracheoesophageal fistula, left thoracoscopy is a safe and feasible option to avoid adhesions due to the initial surgery and to prevent possible esophageal or tracheal damage.
Nüks trakeaözofageal fistül onarımında sol torakoskopik yaklaşım
E Ergün, P Khalilova, E Ekiyor, M Çakmak, U Ateş
Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi Çocuk Cerrahisi Anabilim Dalı
Giriş: Özofagus atrezisi onarımı sonrası nüks trakeaözofageal fistül oranı %3-14 arası seyretmektedir. Primer onarım sonrası oluşan yapışıklıklara bağlı olarak, trakeoözofageal fistülün hem açık, hem torakoskopik olarak onarımı zordur. Bu olguda trakeaözofageal fistüllü özofagus atrezisinin sağdan açık onarımından 3 yıl sonra gelişen nüks fistülün sol taraftan torakoskopik olarak onarımının sunulması amaçlanmaktadır.
Olgu: Üç yaş kız hasta merkezimize postnatal 2. günde dış merkezde trakeaözofageal fistüllü özofagus atrezisi nedeni ile torakotomi ile özofagus atrezisi onarımı sonrasında sık tekrarlayan pnömoni öyküsü olması nedeniyle başvurdu. Özofagografisinde trakeoözofageal fistülü gösterilen hastanın bronkoskopi ile tanısı kesinleştirildi. Torakoskopi öncesi hastaya bronkoskopi yapılarak fistül lümeninden iki adet fogarty kateteri ilerletildi, mideye ilerletilen balon şişirildi; diğeri ise fistül hizasında bırakıldı. Torakoskopi için sağ 5. interkostal orta aksiller hizadan 5 mm’lik kamera trokarı, 4. ve 6. interkostal ön aksiller hiza, 4. interkostal arka aksiller hizadan 5 mm’lik çalışma trokarları girildi. Torasik aort diseke edilerek ekarte edildi. Skopi eşliğinde şişirilmiş fogarty balonu yukarıya doğru çekilerek fistül bulundu ve serbestlendikten sonra 2/0 etibond ile ekstrakorporeal oluşturulan düğümler ve klipler ile bağlanarak kesildi. Hastanın 1 yıllık takibinde komplikasyon gelişmedi.
Sonuç: Sağ torakotomi ile trakeaözofageal fistülü bağlanan hastalarda nüks gelişmesi halinde sol torakoskopi ilk ameliyata bağlı yapışıklıklardan kaçınmak ve olası özofagus ya da trakea hasarını önlemek için güvenilir ve uygulanabilir bir seçenektir.