TÇCD 2022 39th Annual Congress of Turkish Pediatric Surgical Association Congress

SA Bostancı*, AG Kiriş Uzun*, F Turgul*, A Ertürk*, VS Çayhan*, EE Erten*, Cİ Öztorun**, D Güney**, S Demir*, Y Özcan*, MN Azılı**, E Şenel**

*Ankara City Hospital, Children Hospital, Department of Pediatric Surgery, Bilkent, Ankara
**Ankara Yıldırım Beyazıt Unıversıty Medical Faculty Department of Pediatric Surgery

Aim: There are many congenital malformations that require surgical intervention in the neonatal period, making neonatal surgery the most featured area of ​​pediatric surgery. In our study, it was aimed to evaluate the cases where neonatal surgery was performed in the three-years period after our clinic moved to the city hospital.

Material method:

A total of 356 neonatals who were operated and followed up in the City Hospital neonatal intensive care and pediatric surgical intensive care unit between August 2019 and August 2022 were collected retrospectively. The demographic characteristics, diagnoses, follow-up processes, and complications were recorded.

Results:

The average birth week of 356 newborns was 34.3 (24-42) and an average body weight of 2242 grams (475-4415) and 46 newborns weighed less than 1000 grams. 194 of the cases are boys and 161 are girls. When the cases are categorized, thorax surgery in 87 cases (24.5%), abdominal surgery in 229 cases (64.3%), urological surgery in 24 cases (7,1%), oncological surgery in 11 cases (3,1%), diagnosis of 4 cases were aplasia cutis. This patient underwent vacuum therapy and grafting. The most common causes of thoracic surgery are esophageal atresia (n = 41) and diaphragm hernia (n = 31). The most common causes of abdominal surgery are; Necrotizing enterocolitis (nec) with 59 cases were 16,6%, anal atresia with 35 cases (9,8%) and jejunoileal atresia with 23 cases (6.4%). The most common cause of oncological surgery is sacrococcygeal teratoma (n = 4). In urological surgery, posterior urethral valve and exstrofia vesica are the most common diagnoses. Prematurity and necrotizing enterocolitis were the most common cause of mortality after surgery in newborns.

Conclusion:

The development of surgery and anesthetic techniques, the improvement in pre- and postoperative care contributed to the increase in survival rates of infants operated in the neonatal period. Especially with the increase in the survival rates of preterm babies, it requires the management of more and more difficult patient groups. Neonatal surgery should be made carried out in centers supported by all departments related to pediatrics, who patients can be evaluated multidisciplinary, diagnosis, treatment and follow-up.

SA Bostancı*, AG Kiriş Uzun*, F Turgul*, A Ertürk*, VS Çayhan*, EE Erten*, Cİ Öztorun**, D Güney**, S Demir*, Y Özcan*, MN Azılı**, E Şenel**

*Ankara Şehir Hastanesi, Çocuk Cerrahisi Kliniği, Bilkent, Ankara
**Ankara Yıldırım Beyazıt Üniversitesi Tıp Fakültesi Çocuk Cerrahisi Anabilim Dalı

Amaç:

Yenidoğan döneminde cerrahi girişime gerek duyulan birçok konjenital malformasyon vardır bu da yenidoğan cerrahisini çocuk cerrahisinin en özellikli alanlarında biri haline getirmektedir. Çalışmamızda kliniğimizin şehir hastanesine taşınmasından sonraki 3 yıllık süreçte yenidoğan cerrahisi yapılan olguların değerlendirilmesi amaçlandı.

Materyal metod:

Ağustos 2019-Ağustos 2022 tarihleri arasında Şehir Hastanesi yenidoğan yoğun bakım ve çocuk cerrahi yoğun bakımda takip edilerek opere edilen toplam 356 yenidoğan olgu retrospektif olarak taranmıştır. Olguların demografik özellikleri, tanıları, takip süreçleri, komplikasyonlar kaydedilmiştir.

Bulgular:

Opere edilen 356 yenidoğanın ortalama doğum haftası 34,3 (24-42), vücut ağırlığı ortalama 2242 gr (475-4415) ve 46 yenidoğan 1000 gramın altında saptandı. Olguların 194’ü erkek, 161’i kızdır. Sistemlere göre kategorize edildiğinde 87 olguya (%24,5) toraks cerrahisi, 229 olguya (% 64,3) abdominal cerrahi, 24 olguya (%7,1) ürolojik cerrahi, 11 olguya (%3,1) onkolojik cerrahi, 4 olguya aplasia cutis nedeniyle vakum terapi ve greftleme yapılmıştır. Toraks cerrahisinde en sık nedenler özofagus atrezisi (n=41) ve diyafram hernisidir (n=31). Abdominal cerrahide ise en sık nedenler; 59 olgu ile nekrotizan enterokolit (nec) %16,6, 35 olgu ile (%9,8) anal atrezi atrezi, 23 olgu (%6,4) ile jejunoileal atrezidir. En sık onkolojik cerrahi sebebi ise sakrokoksigeal teratomdur (n=8). Ürolojik cerrahide posterior üretral valv ve ekstrofia vezika en sık tanılardır. Hastalarımızda cerrahi sonrası en sık mortalite nedeni prematürite ve nekrotizan enterokolittir.

Sonuç:

Ameliyat ve anestezik tekniklerin gelişmesindeki ilerlemeler, ameliyat öncesi ve sonrası bakımdaki ilerleme, yenidoğan döneminde ameliyat edilen bebeklerin hayatta kalma oranlarının artmasına katkıda bulunmuştur. Özellikle preterm bebeklerin hayatta kalma oranlarının artması ile bu alanda gittikçe daha zor hasta gruplarının yönetilmesini gerektirmektedir. Yenidoğan cerrahisi; başta yenidoğan olmak üzere çocuk hastalıkları ile ilgili tüm yandalların destek verebildiği, hastaların multidisipliner değerlendirebildiği, tanı, tedavi ve takiplerinin yapılabildiği merkezlerde yapılmalıdır.