EN
TÜRKÇE
Oral Presentation - 4
12 YEARS OF EXPERIENCE IN INTRAUTERINE TESTICULAR TORSİON MANAGEMENT
OD Ayvaz*, S Cansaran*, A Celayir*, ZE Erol**
*University of Health Sciences, Istanbul Zeynep Kamil Maternity and Children Diseases Health Training and Research Center, Department of Pediatric Surgery, Istanbul
**Yeditepe University Faculty of Medicine
Introduction/Aim: Prenatal testicular torsion can be diagnosed incidentally during routine intrauterine ultrasonography or present with non-tender scrotal swelling, mass formation, and color changes postnatally. The salvage rate of torsioned testes postoperatively is 0-5%. This study aims to evaluate cases that were operated for intrauterine testicular torsion.
Materials/Methods: Intrauterine testicular torsion cases operated between January 2010-2023 were evaluated retrospectively. The cases diagnosed by prenatal ultrasound/during the first scrotal examination were included in the study. The cases with normal first scrotal examinations were excluded.
Results: 17 intrauterine torsion cases were operated in 12years. The median age of the cases was 1day[2±2.2days(min:1,max:9)]. The mean maternal age was 27.56±6.9years(min:20,max:41). 7(41.2%) were born by Caesarean section,7(41.2%) by normal spontaneous delivery. The mean birth-weight was 3386±870grams(min: 1270,max:4300). The torsion was on the left in 10(58.8%), on the right in 7(41.2%).
9(52.9%) had scrotal swelling, 4(23.5%) testicular stiffness, 3(17.6%) ecchymosis, 2(11.8%) scrotal redness, 1(5.9%) testicular-mass, 1(5.9%) testicular enlargement. 3(17.6%) were referred with suspicion of prenatal testicular torsion.
Physical examination findings revealed testicular stiffness in 9(52.9%), redness in 6(35.3%), scrotal swelling in 4(23.5%), testicular enlargement in 4(23.5%), edema in 4(23.5%), ecchymosis in 4(23.5%), fixation of testes in 3(17.6%), position changes in 3(17.6%), testicular mass in 2(11.8%). The preoperative Doppler ultrasound results of 10(58.8%) supported testicular torsion. All cases were operated urgently.
Orchiectomy was performed in 14(82.4%), detorsion+fixation in 3(17.6%). Contralateral fixation was performed in 4(23.5%). Inguinal incision was performed in 13(76.5%). Of the 9(52.9%) cases whose torsion degrees were recorded, 3(360°), 1(540°), 3(720°), 1(810°), 1(1080°). Extravaginal torsion was observed in 9(52.9%), intravaginal in 3(17.6%).
The mean hospital-stay was 2.71±1.21days(min:1,max:6). The follow-up ultrasounds of the 3cases that underwent testicular fixation revealed testicular atrophy.
Conclusion: In intrauterine testicular torsion cases, the testes were observed to be nonviable following postnatal surgeries.
12 YILLIK SÜREÇTE İNTRAUTERİN TESTİS TORSİYONU TECRÜBELERİMİZ
OD Ayvaz*, S Cansaran*, A Celayir*, ZE Erol**
*Sağlık Bilimleri Üniversitesi, İstanbul Zeynep Kamil Kadın ve Çocuk Hastalıkları Sağlık Uygulama ve Araştırma Merkezi, Çocuk Cerrahisi Kliniği, İstanbul
**Yeditepe Üniversitesi Tıp Fakültesi
Giriş/Amaç: Prenatal testis torsiyonu, intrauterin rutin ultrason muayenesiyle tesadüfen tanı konulabildiği gibi, postnatal hassasiyet olmaksızın skrotumda şişlik, kitle oluşumu ve renk değişikliği ile prezente olabilir. Cerrahi sonrası torsiyone testis % 0-5 testis kurtarılabilmektedir. Çalışmamızda, intrauterin testis torsiyonu nedeniyle opere edilmiş hastaların sonuçlarının değerlendirilmesi amaçlandı.
Materyal/Metod: Ocak 2010-2023 tarihlerinde opere edilmiş intrauterin testis torsiyonu olgularında retrospektif olarak yapıldı. Prenatal US veya postnatal ilk skrotal muayene ile testis torsiyonu tanısı alan olgular çalışmaya dahil edildi; ilk strotal muayenesi normal olan neonatal testis torsiyonlu olgular çalışmaya dahil edilmedi.
Bulgular: 12 yılda, intrauterin torsiyonlu 17 yenidoğan mevcuttu; 12’si (%70,6) bir günlük olup yaş ortancası bir gündü [2±2,2gün (min:1gün, max:9gün)]. Ortalama anne yaşı 27,56±6,9yıl (min:20yıl, max:41yıl) olup yedisi(%41,2) sezaryen, yedisi(%41,2) normal spontane vajinal yolla doğmuştu. Ortalama doğum kilosu 3386±870 (min:1270, max:4300) gramdı. Torsiyon 10’unda(%58,8) solda, yedisinde(%41,2) sağdaydı.
Olguların dokuzu(%52,9) skrotumda şişlik, dördü(%23,5) testiste sertlik, üçü(%17,6) ekimoz, ikisi(%11,8) skrotumda kızarıklık, biri (%5,9) testiste kitle, biri (%5,9) testiste büyüme şikayetiyle başvurdu. Üçü(%17,6) prenatal testis torsiyonu şüphesiyle perinatolojiden tarafımıza yönlendirildi.
Fizik muayenede dokuzunda (%52,9) testiste sertlik, altısında (%35,3) kızarıklık, dördünde (%23,5) skrotal şişlik, dördünde(%23,5) testiste büyüme, dördünde(%23,5) ödem, dördünde(%23,5) ekimoz, üçünde(%17,6) testisin skrotuma fiksasyonu, ikisinde(%11,8) testiste kitle, üçünde( %17,6) testisin duruş pozisyonunda farklılık saptandı. Dördünde(%23,5) karşı testiste hidrosel mevcuttu. Preoperatif Doppler ultrason yapılmış onunda(%58,8) bulgular testis torsiyonunu desteklemekteydi. Hastalar acil operasyona alındı.
14’ünde(%82,4)orşiektomi, üçünde (%17,6) testis detorsiyonu ve fiksasyonu yapıldı. Dört (%23,5) olguda karşı taraf testise fiksasyon, birinde(%5,9) ise inmemiş testis cerrahisi yapıldı. 13’ünde(%76,5) inguinal kesi, dördünde (%23,5) yüksek skrotal kesi uygulandı. Torsiyon dereceleri kayıt edilen dokuz(%52,9) olgudan üçünde 360°, birinde 540°, üçünde 720°, birinde 810°, birinde ise 1080° torsiyon vardı. Ameliyat notlarından dokuzunda(%52,9) ekstravajinal, üçünde(%17,6) intravajinal torsiyon gözlendi.
Ortalama postoperatif yatış süresi 2,71±1,21 (min:1, max:6) gündü. Testis filksasyonu yapılan üç olgunun takip ultrasonlarında testis atrofisi gelişti.
Sonuç: Intrauterin testis torsiyonlu olgularda postnatal ameliyatlarında testisin viyabil olmadığı görülmektedir.