EN
TÜRKÇE
Oral Presentation - 6
Posterior Tracheopexy in Patients with Esophageal Atresia and Tracheoesophageal Fistula
C Aşman Topsakal, G Şalcı, HS Yalçın Cömert, M İmamoğlu, H Sarıhan
Karadeniz Technical University, Faculty of Medicine, Department of Pediatric Surgery, Trabzon
Aim: Tracheomalacia is frequently seen in patients with esophageal atresia and tracheoesophageal fistula (TEF+EA). It may cause symptoms such as stridor, wheezing, recurrent lung infections, and growth and developmental delay. Conservative follow-up is sufficient in most patients. Surgical treatment may be required in patients with life-threatening apnea attacks, patients who cannot be extubated, and patients with recurrent pneumonia. We aimed to present 2 patients who underwent surgery due to EA+TEF in the neonatal period and later had recurrent lung infections and whom we performed posterior tracheopexy.
Case 1: A female patient who underwent surgery due to EA+TEF when she was 3 days old was discharged after being intubated for 8 days. Tracheomalacia was detected in bronchoscopy performed at the age of 1. She was hospitalized 3 times due to pneumonia until the age of 4. Reflux was not detected in EA imaging. There was no stenosis in the anastomosis line. Posterior tracheopexy was performed due to recurrent infections. She did not have a lung infection in her 1-year follow-up.
Case 2: The girl patient who was operated on for OA+TEF when she was 4 days old was discharged after being intubated for 3 days. She was operated on again for refection 1 month later. Tracheostomy was performed when she was 7 months old. Tracheostomy was closed 2 months later. Fundoplication was performed due to reflux at the age of 2. Dilatation was performed 8 times due to anastomotic stenosis. She applied with wheezing at the age of 7. Tree in bud appearance (tuberculosis involvement) was detected in the right lung in thorax CT. Posterior tracheopexy was performed on the patient after treatment. There was no respiratory distress or difficulty swallowing in her 4-year follow-up.
Conclusion: The definitive diagnosis of tracheomalacia is made by bronchoscopy. The treatment is determined by the patient's clinic. In cases requiring surgical treatment, aortopexy, anterior or posterior tracheopexy, tracheoplasty, and external stabilization can be applied. Posterior tracheopexy is also a reliable surgical method that can be applied in patients with tracheomalacia due to EA+TEF.
Özefagus Atrezisi ve Trakeoözefageal Fistül Hastalarında Posterior Trakeopeksi
C Aşman Topsakal, G Şalcı, HS Yalçın Cömert, M İmamoğlu, H Sarıhan
Karadeniz Teknik Üniversitesi Tıp Fakültesi Çocuk Cerrahisi Anabilim Dalı, Trabzon
Amaç: Özefagus atrezisi ve trakeaözefageal fistüllü (ÖA+TEF) hastalarda sıklıkla görülen trakeomalazi stridor, hırıltılı solunum, tekrarlayan akciğer enfeksiyonları ve büyüme – gelişme geriliği gibi semptomlara neden olabilir. Çoğu hastada konservatif izlem yeterli olur ancak hayatı tehdit eden apne atakları olan, ekstübe edilemeyen ve tekrarlayan pnömonisi olan hastalarda cerrahi tedaviye ihtiyaç olabilir. Biz de yenidoğan döneminde öa+tef nedeni ile opere edilen sonrasında tekrarlayan akciğer enfeksiyonları geçiren ve posterior trakeopeksi uyguladığımız 2 hastamızı sunmayı amaçladık.
Olgu 1: Üç günlükken öa+tef nedeni ile opere edilen kız hasta, 8 gün entübe izlendikten sonra taburcu edildi. 1 yaşında yapılan bronkoskopide trakeomalazi saptandı. 4 yaşına kadar 3 kez pnömoni nedeni ile hospitalize edildi. ÖMD görüntülemesinde reflü saptanmayan, anastamoz hattında darlık olmayan hastaya tekrarlayan enfeksiyonlar nedeni ile posterior trakeopeksi yapıldı. 1 yıllık takibinde akciğer enfeksiyonu geçirmedi.
Olgu 2: Dört günlükken öa+tef nedeni ile opere edilen kız hasta, 3 gün entübe izlendikten sonra taburcu edildi. 1 ay sonra refistülizasyon nedeni ile tekrar opere edildi. 7 aylıkken trakeostomi açılıp 2 ay sonra trakeostomisi kapatıldı. 2 yaşında reflüye bağlı fundoplikasyon yapıldı. 8 kez anastamoz darlığı nedeniyle dilatasyon yapıldı. 7 yaşında hırıltılı solunum nedeni ile başvurduğunda çekilen toraks BT’de sağ akciğerde tomurcuklanmış ağaç görünümü (tüberküloz tutulumu) saptanması üzerine tedavi sonrası hastaya posterior trakeopeksi yapıldı. 4 yıllık izleminde solunum sıkıntısı ve yutma güçlüğü olmadı.
Sonuç: Trakeomalazinin kesin tanısı bronkoskopi ile konur ve tedaviyi hastanın kliniği belirler. Cerrahi tedavi gerektiren olgularda aortopeksi, anterior ya da posterior trakeopeksi, trakeoplasti, eksternal stabilizasyon uygulanabilir. ÖA+TEF’e bağlı trakeomalazi hastalarında posterior trakeopeksi de uygulanabilecek güvenilir cerrahi bir yöntemdir.