EN
TÜRKÇE
Oral Presentation - 85
Clinical features and evaluation of treatment strategies for childhood extrahepatic intraabdominal hydatid cysts
E Yaşa*, D Gürel*, M Kaba**, ÇA Karadağ**, Aİ Dokucu*
*Prof. Dr. Cemil Taşçıoğlu City Hospital, Department of Pediatric Surgery and Pediatric Urology, İstanbul
**Department of Pediatric Surgery, Sisli Etfal Training and Research Hospital, Istanbul, Turkey
Introduction: Hydatid disease, caused by the Echinococcus cestode, is a parasitic infection. In children, involvement of organs other than the liver and lungs is rare. This study aims to evaluate the clinical features and treatment methods for pediatric patients with extrahepatic intraabdominal hydatid cysts.
Materials and Methods: Patients with extrahepatic intraabdominal hydatid cysts treated between 2004 and 2020 were retrospectively analyzed. Fifteen patients were included. Data were collected on organ involvement, age, gender, symptoms, treatment strategies, albendazole use duration, complications, follow-up periods, recurrence, and IHA (Indirect Hemagglutination Assay) results.
Results: Of the 15 patients, 9 were male (60%) and 6 female (40%). The mean age was 10.9 years (range 7–16). Splenic involvement was seen in 10 patients (66.6%), renal in 2 (13.3%), ovarian in 1 (6.6%), omental in 1 (6.6%), and retroperitoneal in 1 (6.6%). The most common symptom was abdominal pain (80%). The average cyst size was 58 x 54.4 mm. The mean duration of albendazole use was 8.1 months, and the average follow-up period was 1.8 years. Recurrence occurred in one patient treated with PAIR (Puncture, Aspiration, Injection, Reaspiration) for a splenic cyst. No other complications were observed. IHA was 80% negative, which was statistically significant (p=0.038). Treatments included PAIR (53.3%), laparoscopic splenectomy (26.7%), albendazole therapy (20%), laparoscopic ovarian cystectomy (6.7%), and total or partial cyst excision via laparotomy (13.4%). Laparoscopic splenectomy was performed in one patient with splenic recurrence after PAIR.
Conclusion: Extrahepatic intraabdominal hydatid cysts in childhood are rare, with the spleen being the most commonly affected site outside the liver. The rate of IHA negativity in these cases appears higher than reported in the literature.
Çocukluk çağı ekstrahepatik intraabdominal kist hidatiklerin klinik özellikleri ve tedavi stratejilerinin değerlendirilmesi
E Yaşa*, D Gürel*, M Kaba**, ÇA Karadağ**, Aİ Dokucu*
*Prof. Dr. Cemil Taşcıoğlu Şehir Hastanesi Çocuk Cerrahisi ve Çocuk Ürolojisi Kliniği, İstanbul
**Şişli Etfal Eğitim ve Araştırma Hastanesi Çocuk Cerrahisi Kliniği, İstanbul
Çocukluk Çağı Ekstrahepatik İntraabdominal Kist Hidatiklerin Klinik Özellikleri ve Tedavi Stratejilerinin Değerlendirilmesi
Giriş: Kist hidatik hastalığı ekinokokus sestodu tarafından oluşturulan paraziter bir hastalıktır. Çocukluklarda karaciğer ve akciğer dışı organlarda yerleşimi nadirdir. Bu çalışmada; ekstrahepatik intraabdominal yerleşimli pediatrik kist hidatik hastalarının klinik bulgularının ve tedavi yöntemlerinin incelemesi amaçlanmıştır.
Gereç ve Yöntem: 2004-2020 yılları arasında karaciğer dışı intraabdominal yerleşimli kist hidatik hastaları retrospektif incelendi.15 hasta çalışmaya dahil edildi. Hastalar; organ tutulumu, yaş, cinsiyet, başvuru semptomları, tedavi stratejileri, andazol kullanım süreleri, komplikasyon oranları, takip süreleri, nüks durumları ve İHA sonuçlarına göre sınıflandırıldı.
Bulgular: Hastaların 9’u erkek (%60), 6’sı kızdı (%40). Ortalama yaş 10.9’du (min: 7, max:16). 15 hastanın 10’unda (%66.6) dalak, 2’sinde böbrek (%13.3), 1’inde over (%6.6), 1’inde omentum (%6.6), 1’inde retroperiton (%6.6) tutulumu görüldü. En sık başvuru nedeni karın ağrısıydı (%80). Ultrasonografide ortalama kist boyutu 58 mm (min 21mm-max 110 mm) x 54.4 mm (min 17mm-max 90mm) ölçüldü. Andazol kullanım süresi ortalaması 8.1 ay bulundu. Ortalama takip süresi 1.8 yıldı (min 1- max 3). Dalak yerleşimli kist nedeniyle PAİR uygulanan 1 hastada nüks gelişmiş olup, seride başka komplikasyon izlenmedi. İHA %80 negatif sonuçlanarak istatistiksel olarak anlamlı bulundu (p=0,038). Hastaların 8’ine PAİR (%53.3), 4’üne laparoskopik splenektomi (%26.7), 3’üne (%20) andazol tedavisi, 1’ine laparoskopik over kistektomi (%6.7), 1’ine laparotomi ile total eksizyon (%6.7), 1’ine laparotomi ile parsiyel kistektomi (%6.7) uygulandı. Dalakta PAİR sonrası nüks gelişen 1 hastaya laparoskopik splenektomi uygulandı.
Sonuç: Çocukluk çağında ekstrahepatik intraabdominal yerleşimli kist hidatik nadir olup, karaciğer harici en sık yerleşim yeri dalaktır. İHA negatifliğinin karaciğer dışı intraabdominal kist hidatiklerde literatüre göre daha yüksek olduğunu düşünmekteyiz.