TÇCD 2024 41st Annual Congress of Turkish Pediatric Surgical Association Congress

View Abstract

Poster - 62

Analysis of Patients Admitted to Our Center Due to Blunt Trauma: Experiences of a Center

B Arıkan Köse, A Haznevi, T Acer-Demir, Y Dere Günal, Ö Çağlar
Ankara Etlik City Hospital, Department of Pediatric Surgery

Aim: Trauma is the leading cause of death in the childhood age group. Correct diagnosis and emergency treatment in trauma are life-saving.

Methods: 64 of 244 blunt trauma patients who were consulted to the Pediatric Surgery in our center between 2022-2024 were randomly examined. Comparisons were made with the chi-square test.

Results: 21 of our patients (32.8%) fell from a height, 5 (7.8%) fell from the same level, 10 (15.6%) in-vehicle, 19 (29.7%) in-vehicle traffic accidents, 6 (9.4%) in bicycle/motorcycle accidents, and 3 (4.7%) in other causes of blunt trauma. While 74.6% of our patients were healthy, 12.7% had disability or organ loss, and 12.7% died. 50.8% of our patients came directly and the mortality rate was found to be lower in these patients (p=0.026). While the presence of vomiting in the history was not associated with the detection of abdominal trauma on CT (p=0.610), the presence of respiratory distress was associated with the presence of thoracic pathology on CT (p=0.031). When USG findings were compared with CT findings, it was seen that USG was not sufficient to detect liver and spleen injuries (p=0.585; p=0.177). While amylase elevation was significant with pancreatic trauma detection on CT (p=0.035), lipase elevation was found to be borderline (p=0.076). ALT and AST elevations were not found to be statistically significant with liver trauma detection on CT (p=0.078; p=0.467). Pathology detected on direct chest radiography was found to be associated with the presence of thoracic trauma on CT (p=0.005). While the presence of thoracic trauma was not found to be associated with death (p=0.241), abdominal trauma was found to be inversely associated (p=0.031) (6 patients without abdominal trauma died)

Conclusions: In a significant number of patients with elevated ALT and AST, liver trauma was not reported on CT; there may be cellular trauma and that this could not be detected on CT. The same applies to the pancreas and kidneys. The presence of respiratory distress in the history indicates thoracic injuries, and chest radiography is usually sufficient to detect pathology.

Künt Travma Sonucu Merkezimize Başvuran Hastalarımızın İncelenmesi: Bir Merkezin Tecrübeleri

B Arıkan Köse, A Haznevi, T Acer-Demir, Y Dere Günal, Ö Çağlar
Ankara Etlik Şehir Hastanesi, Çocuk Cerrahisi Kliniği

Amaç: Travma Çocukluk yaş grubu ölümlerinin başlarında gelmektedir. Travmada doğru tanı ve acil tedavi hayat kurtarıcıdır.

Yöntem: 2022-2024 yıllarında merkezimizde Çocuk Cerrahisine konsülte edilen 244 künt travma hastasında 64’ü randomize olarak incelendi. Başvuru şartları, geliş hikayesi, muayene bulguları, laboratuvar ve radyolojik tetkik sonuçları ve hastaların sonuçları incelendi. Karşılaştırmalar ki-kare testi ile yapıldı.

Bulgular: Hastalarımızın 21’i (%32,8) yüksekten düşme, 5’i (%7,8) aynı seviyeden düşme, 10’u (%15,6) araç içi, 19’u (%29,7) araç dışı trafik kazası, 6’sı (%9,4) bisiklet/motosiklet kazası, 3’ü (%4,7) diğer nedenlerle künt travma geçiren hastalardı. Hastalarımızın %74,6’sı sağlıklıyken, %12,7’inde sakatlık veya organ kaybı olmuş, %12,7’si kaybedilmiştir. Hastalarımızın %50,8’i doğrudan gelmiştir ve bu hastalarımızda ölüm oranı daha düşük bulunmuştur (p=0,026). Hikayede kusma olması BT’de batın travması tespiti ile ilişkili değilken (p=0,610), solunum sıkıntısı olması BT’de toraks patolojisi olması ile ilişkili bulunmuştur (p=0,031). USG bulguları BT bulguları karşılaştırıldığından karaciğer ve dalak yaralanmalarını tespitte USG’nin yeterli olmadığı görülmüştür (p=0,585; p=0,177). BT’de pankreas travması tespiti ile amilaz yüksekliği anlamlı iken (p=0,035), lipaz yüksekliği sınırda bulunmuştur (p=0,076). BT’de Karaciğer travması tespiti ile ALT ve AST yükseklikleri istatistiksel olarak anlamlı bulunamamıştır (p=0,078; p=0,467). Akciğer direkt grafisinde patoloji saptanması, BT’de toraks travmasını varlığı ile ilişkili bulunmuştur (p=0,005). Ölüm ile toraks travması varlığı ilişkili bulunmazken (p=0,241), batın travması ters yönde ilişkili bulunmuştur (p=0,031) (Batın travması olmayan 6 hastayı kaybetmişken, batın travması olan hiçbir hasta ölmemiştir.)

Sonuç: ALT, AST yüksekliği olan hastaların önemli bir kısmında BT’de karaciğer travması raporlanmamıştır; hücresel travma varlığı ve bunun BT ile tespit edilemediği düşünülmüştür. Aynı durum pankreas ve böbrekler için de geçerlidir. Hikayede solunum sıkıntısı varlığı toraks yaralanmalarını işaret etmekte, akciğer grafisi çoğunlukla patolojinin tespiti için yeterli olmaktadır.

Close