TÇCD 2024 41st Annual Congress of Turkish Pediatric Surgical Association Congress

View Abstract

Poster - 94

Minimally invasive management of an annoying condition; pneumovesicoscopic repair of bladder diverticulum in children.

PN Cinel, B Dağdemir Ezber, S Hancıoğlu, BD Demirel, B Yağız
Ondokuz Mayıs University department of Pediatric Surgery

Objective: Isolated bladder diverticulum is rare in children. Commonly, they are pseudo-diverticula characterized by protrusion of bladder mucosa through a detrusor muscle defect. Surgical correction can be performed by an extravesical or intravesical approach utilizing either open, laparoscopic, or robotic techniques. In cases with a close relation of the diverticular neck with the ureteral orifice, a simultaneous ureteroneocystostomy may be necessary. In this study, we report our 6 years experience of laparoscopic intravesical diverticulum excision in children.

Material and method: The patients who underwent pneumovesicoscopic surgery for bladder diverticulum between 2017 and 2023 (n=9) are enrolled in the study. The patients with neurogenic bladder secondary to organic causes (Spina bifida) and the patients who were converted to open surgery were excluded.

Results: Six patients were boys and 3 were girls while the diverticulum was located on the left side in 6 patients and 3 patients on the right side. Three ports were employed in all of the patients. The mean age of the patients was 9.26±1.63 years,surgical duration was 139.66±16.54 minutes and follow-up was 32.44±6.29 months (mean±std error). Admitting symptoms were recurring urinary tract infection (n=4), abdominal pain(n=3) and prenatal hydronephrosis (n=2).Coexisting conditions were overactive bladder (OAB) in 2 patients and mild/debatable appearance of posterior urethral valve. The diverticulum was paraureteral in 7 patients but was not close to the ureteral orifice in 2. Three patients received Politano-Leadbetter ureteroneocystostomy (UNC),1 received Glenn-Anderson UNC and the detrusor defect was repaired after diverticular excision without any UNC in 3 patients. In 2 patients where diverticula were irrelevant from the ureteral orifice, diverticula were excised and the detrusor defect was repaired without any further action. All patients except 1, recovered uneventfully (OAB and VUR experienced 2 postoperative UTI). Control cystogram revealed no VUR and symptoms were resolved after proper OAB management.

Conclusion: Pneumovesicoscopic repair of the bladder diverticulum appears as successful as open surgery. It provides lesser tissue trauma, better vision, exposure, and cosmesis. Further studies with more patients and longer follow-up are needed to confirm our findings.

Can sıkıcı bir anomalinin yönetiminde minimal invaziv bir yöntem; çocuklarda pnömovezikoskopik mesane divertikül cerrahisi

PN Cinel, B Dağdemir Ezber, S Hancıoğlu, BD Demirel, B Yağız
Ondokuz Mayıs Üniversitesi Çocuk Cerrahisi Ana Bilim Dalı

Amaç: İzole mesane divertikülleri çocuklarda nadir görülür. Genellikle detrusor kas defektinden mukozaının prolabe olmasıyla karakterize yalancı-divertiküller görülür. Ekstravezikal veya intravezikal yaklaşımla açık, laparoskopik yada robotik olarak cerrahi onarım yapılabilir. Üreter orifisi ile divertikül boynunun yakın ilişkide olduğu vakalrda eşzamanlı üreteroneosistostomi gerekebilir.

Materyal ve metod: Bu çalışmada 2017 ile 2023 yılları arasında mesane divertikülü nedeniyle pnömovezikoskopik mesane divertikülü onarımı yapılan hastalar (n=9) çalışmaya alınmıştır. Organik nedenlere bağlı nörojen mesanesi olan vakalar ve açığa dönülen vakalar çalışmaya alınmamıştır.

Bulgular: Hastalarının 6’sı erkek, 3’ü kız, divertiküllerin 6’sı sol, 3 tanesi sağda yerleşimli idi. Tüm hastalarda 3 trokar kullanılmıştır. Hastaların ortalama yaşı 9.26±1.63 yıl, cerrahi süre 139.66±16.54 dak. ve takip süresi 32.44±6.29 ay idi (ortalama±std hata). Başvuru şikayetleri tekrarlayan idrar yolu enfeksiyonu (n=4), karın ağrısı (n=3), ve prenatal hidronefroz idi (n=2). Eşlik eden durumlar aşırı aktif mesane (n=2) ve hafif/şüpheli PUV (n=3) idi. Hastaların 7’sinde divertikül paraüreteral iken 2’sinde üreter orifisinden uzakta idi. Politano-Leadbetter (n=3) ve Glenn-Anderson (n=1) teknikleri ile UNC yapıldı veya sadece detrussor kas defekti onarıldı (n=3). Üreter orifisinden uzakta olan 2 divertikülün mukozası çıkartılarak detrusor defekti onarıldı. İntraop komplikasyon olmazken 1 hastada postop tekrarlayan İYE gelişti. Hastanın kontrol sistogramında VUR izlenmezken enfeksiyonları AAM’ye bağlandı ve uygun tedavi ile şikayetleri kayboldu.

Sonuç: Pnömovezikoskopik mesane divertikülü onarımı açık cerrahi kadar başarılı gözükmektedir ve daha az doku travması, daha iyi görsellik ve kozmetik sonuçlar sağlamaktadır. Daha uzun takip süresi olan daha büyük seriler ile bulgularımızın destekleneceğini umarız.

Close