EN
TÜRKÇE
Oral Presentation - 3
Evaluation of the results of multidisciplinary esophageal atresia outpatient clinic
PN Cinel*, F Eren**, F Zirek***, İ Erensoy****, S Hepçin*****, B Dağdemir Ezber*, S Hancıoğlu*, B Yağız*, BD Demirel*
*Ondokuz Mayıs University department of Pediatric Surgery
**Ondokuz Mayıs University Division Of Pediatric Gastroenterology
***Department of Pediatric Pulmonology, Samsun Training and Research Hospital
****Ondokuz Mayıs University, Faculty of Health Sciences, Department of Speech and Language Therapy
*****Ondokuz Mayıs University, Health Practice and Research Center, Department of Nutrition and Dietetics
Objective: Simultaneous multidisciplinary evaluation of patients with esophageal atresia (OA) was intended.
Material and Method: Parents of patients with EA who were followed up in our clinic were contacted by phone, an announcement was made through social media and the TROAD association, and volunteer patients who had undergone surgery for EA were ensured to be in the outpatient clinic on the same day. The patients were simultaneously examined and evaluated by pediatric surgery, gastroenterology, pulmonology specialists, swallowing physiotherapist and dietician.
Results: We evaluated 29 patients with EA. The median age was 5years (0.58-14years), M/F=19/10. 24 had TypeC and 5 had TypeA EA. Antireflux treatment was discontinued in 3 of 11, while treatment was started in 2 patients. Ph-meter evaluation was not required in any patient. Enteral nutrition support was started in 4 patients with low height-weight percentiles. Inhaled bronchodilator treatment was started in 3 patients. 2 patients underwent thoracic tomography, 1 was diagnosed as bronchiectasis and treatment was initiated. 2 patients were followed up with antibiotic prophylaxis due to recurrent respiratory tract infections. All patients were given nutritional recommendations appropriate to their age and clinical status. In the clinical evaluation performed by a swallowing physiotherapist (Pedi-EAT10), 7 patients were considered to be at risk for dysphagia. Cough and oral residue were detected in 2 of them during feeding. Esophagography was performed in 7 patients who had a sensation of getting stuck during feeding and in whom food trial was in doubt. 3 patients (TypeC) were included in the dilatation program due to anastomotic stenosis, and 2 patients (1 TypeC and 1 TypeA) were evaluated as motility disorder.
Conclusion: As with many congenital anomalies, pediatric surgeons ensure the survival of children with EA. However, a multidisciplinary and conscious approach to EA in the long-term follow-up will positively affect the treatment of patients and improve their quality of life. In line with the feedback of the experts who participated in the evaluation, it was planned to include a Physical Therapy Rehabilitation specialist into the multidisciplinary team, to evaluate the need for bone densitometry in patients using long-term proton pump inhibitors, and to evaluate scoliosis due to the thoracic surgery.
Multidisipliner özofagus atrezisi polikliniği sonuçlarının değerlendirmesi
PN Cinel*, F Eren**, F Zirek***, İ Erensoy****, S Hepçin*****, B Dağdemir Ezber*, S Hancıoğlu*, B Yağız*, BD Demirel*
*Ondokuz Mayıs Üniversitesi Çocuk Cerrahisi Ana Bilim Dalı
**Ondokuz Mayıs Universitesi Çocuk Gastroenteroloji Bilim Dalı
***Samsun Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Çocuk Göğüs Hastalıkları bölümü
****Ondokuz Mayıs Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Fakültesi, Dil Ve Konuşma Terapisi Anabilim Dalı
*****Ondokuz Mayıs Üniversitesi, Sağlık Uygulama ve Araştırma Merkezi, Beslenme ve Diyetetik Bölümü
Amaç: Özofagus atrezili (ÖA) hastaların eş zamanlı multidisipliner değerlendirilmesi amaçlandı.
Materyal, Metod: Kliniğimizde takipli ÖA’lı hasta ebeveynlerine telefon ile ulaşılarak, sosyal medya ve TROAD derneği aracılığıyla duyuru yapılarak, ÖA nedeniyle ameliyat edilmiş gönüllü hastaların aynı günde poliklinikte olmaları sağlandı. Hastalar çocuk cerrahisi, çocuk gastroenterolojisi, çocuk göğüs hastalıkları uzmanları, yutma fizyoterapisti ve diyetisyen tarafından eş zamanlı olarak muayene ve tetkik edilerek değerlendirildi.
Bulgular: ÖA’lı 29 hasta değerlendirildi. Yaş ortancası 5yıl (0,58-14yıl), E/K=19/10 idi. Hastaların 24’ü TipC, 5’i TipA ÖA idi. Antireflü medikal tedavi alan 11 hastanın 3’ünde tedavi kesilirken, 2 hastaya tedavi başlandı. Hiçbir hastada ph-metre değerlendirmesine gerek duyulmadı. Boy-kilo persentilleri düşük olan 4 hastaya enteral ürün desteği başlandı. 3 hastada inhaler bronkodilatör tedavi başlandı. 2 hastaya toraks tomografisi yapıldı, 1 hastaya bronşiektazi tanısı konularak tedavi başlandı. 2 hasta sık tekrarlayan solunum yolu enfeksiyonu nedeniyle antibiyotik proflaksisi ile takibe alındı. Hastaların tamamına yaş ve klinik durumlarına uygun beslenme önerilerinde bulunuldu. Yutma fizyoterapisti tarafından yapılan klinik ve ölçeksel değerlendirmede (Pedi–EAT 10), 7 hastanın disfaji açısından riskli olduğu düşünüldü. Bu hastaların besin denemesi sonuçları değerlendirildiğinde ise 2’sinde beslenme sırasında öksürük ve oral rezidü saptandı. Beslenirken takılma hissi olan ve besin denemesinde şüphede kalınan 7 hastaya özofagografi çekildi. 3 hasta (TipC) anastomoz darlığı nedeniyle dilatasyon programına alındı, 2 hasta (1’i TipC, 1’i TipA) pasajda yavaşlama nedeniyle motilite bozukluğu olarak değerlendirildi.
Sonuç: Çocuk cerrahları birçok doğumsal anomalide olduğu gibi, ÖA'lı çocukların da hayata tutunmasını sağlar. Ancak ÖA’lı hastaların uzun dönem takiplerinde multidisipliner, bilinçli yaklaşım, hastaların tedavilerine olumlu yönde etki edip yaşam kalitelerini arttıracaktır. Değerlendirmeye katılan uzmanların geri bildirimi doğrultusunda hastaların takibinin tekrar multidisipliner yapılması, uzun süreli proton pompa inhibitörü kullanan hastalara kemik dansitometri gereksiniminin değerlendirilmesi ve toraks cerrahisi geçirmiş bu hasta grubunun skolyoz açısından değerlendirmesi amacıyla Fizik Tedavi Rehabilitasyon uzmanının multidisipliner ekibe dahil edilmesi planlandı.