EN
TÜRKÇE
Oral Presentation - 48
Evaluation of Bladder Bowel Dysfunction and Pelvic Floor Muscle Function in Patients Operated Due to Congenital Diaphragm Hernia and Diaphragm Eventration
S Özkaya*, TM Orbay**, A Parlak*, M Okumuş***, EZ Saatçi***, H Tuğtepe****, ME Balkan**
*Bursa Uludag University, Faculty of Medicine, Department of Pediatric Surgery
**Bursa Uludag University, Faculty of Medicine, Department of Pediatric Surgery, Division of Pediatric Urology
***Uropelvic Solutions, Pelvic Floor Rehabilitation Center, Istanbul, Turkey
****Tugtepe Pediatric Urology and Surgery Clinic, Uropelvic Solutions, Pelvic Floor Rehabilitation Center, Istanbul, Turkey
Aim: It was aimed to investigate the effect of the repaired diaphragm muscle on pelvic floor muscle functions in patients who underwent surgery for congenital diaphragmatic hernia and diaphragmatic eventration, and in whom diaphragm muscle integrity and tension were acquiredly provided.
Materials and Methods: Twenty-nine patients, 17 of whom were operated for congenital diaphragmatic hernia and 12 for diaphragmatic eventration, with a current age range of 5-17 years, and 29 healthy patients in the same age group for the control group were included in the study. The Voiding Disorders Symptom Scoring (VDSS) and the Childhood Bladder and Bowel Dysfunction Questionnaire (CBBDQ) were applied. Pelvic floor muscle activation was measured with electromyography under the supervision of a physiotherapist.
Results: The mean IBSS questionnaire score was 3 in the operated group and 2 in the healthy group. For the CBBDQ questionnaire, the operated group had a mean score of 10, while the healthy group scored 4. These results indicate that lower urinary tract dysfunction and bladder-bowel dysfunction symptoms were more severe in the operated group compared to healthy children, although the difference was not statistically significant. Significant differences were observed in the pelvic floor muscle activity measurement parameters using electromyography. The mean values of work mode and rest MCV (%) were significantly better in healthy participants (p=0.032, p≤0.001). However, the mean values of work MCV and work minimum were significantly higher in the operated group (p=0.023, p=0.027). These findings suggest that healthy participants had better maximum voluntary muscle relaxation (rest MCV) and most frequently repeated contraction strength (work mode). In contrast, the operated group showed better maximum voluntary contraction ability (work MCV). The two groups were similar in other measured parameters.
Conclusion: It was determined that the pelvic floor muscle activity parameters of children who underwent diaphragm surgery showed significant differences compared to healthy children. This study shows that diaphragm muscle surgery has effects on pelvic floor muscle functions and suggests that long-term rehabilitation after surgery should also target these muscle groups.
KONJENİTAL DİYAFRAM HERNİSİ VE DİYAFRAM EVANTRASYONU NEDENİYLE OPERE EDİLEN HASTALARDA MESANE BAĞIRSAK DİSFONKSİYONUNUN VE PELVİK TABAN KAS FONKSİYONUNUN DEĞERLENDİRİLMESİ
S Özkaya*, TM Orbay**, A Parlak*, M Okumuş***, EZ Saatçi***, H Tuğtepe****, ME Balkan**
*Bursa Uludağ Üniversitesi Tıp Fakültesi Çocuk Cerrahisi Anabilim Dalı
**Bursa Uludağ Üniversitesi Tıp Fakültesi Çocuk Cerrahisi Anabilim Dalı, Çocuk Ürolojisi Bilim Dalı
***Uropelvic Solutions, Pelvik Taban Rehabilitasyon Merkezi, İstanbul, Türkiye
****Tuğtepe Çocuk Ürolojisi ve Cerrahisi Kliniği, Uropelvic Solutions, Pelvik Taban Rehabilitasyon Merkezi, İstanbul, Türkiye
Amaç: Konjenital diyafram hernisi ve diyafram evantrasyonu nedeniyle opere edilen, diyafram kas bütünlüğü ve gerginliğinin edinsel olarak sağlandığı hastalarda, onarılan diyafram kasının pelvik taban kas fonksiyonlarına olan etkisinin araştırılması amaçlanmıştır.
Gereç ve Yöntem: Güncel yaş aralığı 5-17 arasında olan, 17 konjenital diyafram hernisi ve 12 diyafram evantrasyonu nedeniyle opere edilen 29 olgu, kontrol grubu için aynı yaş grubundaki 29 sağlıklı olgu çalışmaya dahil edilmiştir. İşeme Bozuklukları Semptom Skorlaması (İBSS) ve Çocukluk Çağı Mesane ve Bağırsak Disfonksiyonu Anketi (CBBDQ) uygulandı. Fizyoterapist eşliğinde elektromiyografi ile pelvik taban kas aktivasyonu ölçümü yapıldı.
Bulgular: Opere edilen grubun İBSS anketi ortalama puanı 3 iken sağlıklı grubun 2’dir. CBBDQ anketi sonuçlarına bakıldığında ise opere edilen grubun ortalama puanı 10 iken sağlıklı grubun 4’tür. Bu veriler ışığında, opere edilen grubun alt üriner sistem disfonksiyonu ve mesane bağırsak disfonksiyonu semptom şiddetlerinin sağlıklı çocuklara göre daha yüksek olduğu görülürken istatistiksel olarak anlamlı bir fark saptanmamıştır. Grupların, elektromyografi ile pelvik taban kas aktivitesi ölçümü parametrelerinden work mode ve rest MCV (%) ortalama değerleri arasında sağlıklı katılımcıların lehine istatistiksel olarak anlamlı fark bulunurken (p=0,032, p≤0,001), work MCV ve work minimum ortalama değerleri opere edilen grup lehine istatiksel olarak anlamlı bulunmuştur (p=0,023, p=0,027). Böylelikle sağlıklı katılımcıların maksimum istemli kas gevşetme yeteneği (rest MCV) ve en sık tekrar eden kasılma kuvveti (work mode) değerleri ortalamasının daha iyi olduğu görüldü. Diğer yandan opere edilen grupta maksimum istemli kasılma yeteneği ( work MCV) istatistiksel olarak daha iyi olduğu görüldü. Diğer parametreler açısından 2 grup birbirleriyle benzerlik gösterdi.
Sonuç: Diyafram cerrahisi geçiren çocukların pelvik taban kas aktivitesi parametrelerinin sağlıklı çocuklara göre belirgin farklılıklar gösterdiği tespit edilmiştir. Bu çalışma diyafram kası cerrahisinin pelvik taban kas fonksiyonları üzerinde etkileri olduğunu gösterir ve cerrahi sonrası uzun dönem rehabilitasyonun bu kas gruplarını da hedeflemesi gerektiğini düşündürür.