EN
TÜRKÇE
Poster - 41
Determining the Effect of Psychodrama Group Therapy on Anxiety Levels in Parents of Children with Anorectal Malformation
A Eslek*, G Özyüksel**, B Özen*, E Divarcı**
*İzmir University of Economics Faculty of Medicine, Medical Point Hospital, Department of Psychiatry
**İzmir University of Economics Faculty of Medicine, Medical Point Hospital, Department of Pediatric Surgery
Aim: This study aims to review the sociodemographic characteristics and quality of life levels of parents of children with anorectal malformation (ARM), measure the parents' anxiety levels based on these factors, and evaluate the effect of psychodrama group therapy on the parents' anxiety levels.
Methods: After obtaining verbal and written consent from the families participating in the ARM Family Specialist Meeting, a psychodrama group therapy session aimed at "Sharing and Reducing Anxiety" was conducted. Before the group therapy, participants completed the EUROHIS (WHOQOL-8. Tr) quality of life assessment and the Hamilton Anxiety Scale. Immediately after the group therapy session, the Hamilton Anxiety Scale was administered again to all participants. Anxiety levels before and after the therapy were compared.
Results: The EUROHIS quality of life scale scores range from 0 to 40. The median score for the 22 participants was 28 (23-37), indicating a moderate level of low quality of life in this group. In the Hamilton Anxiety Scale assessment, one participant showed no change in anxiety scores, while all other participants exhibited a reduction in anxiety scores following the group therapy. Notably, eight participants experienced a decrease of 10 or more points, which can be considered a significant effect. Prior to the group therapy, 13 participants had major anxiety (15 points or above), but after the therapy, 5 of these 13 were classified as having minor anxiety (6-14 points) and 2 participants were assessed as having "no anxiety" (5 points or below).
Conclusions: The psychodrama group therapy has been shown to be effective in reducing anxiety among parents of children with anorectal malformation (ARM). To achieve lasting improvements in quality of life, continuity of therapy is among our future plans.
Anorektal Malformasyon Tanılı Çocukların Ebevenylerine Uygulanan Psikodrama Grup Çalışmasının Anksiyete Düzeyleri Üzerindeki Etkinliğinin Saptanması
A Eslek*, G Özyüksel**, B Özen*, E Divarcı**
*İzmir Ekonomi Üniversitesi Tıp Fakültesi, Medical Point Hastanesi, Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Anabilim Dalı
**İzmir Ekonomi Üniversitesi Tıp Fakültesi, Medical Point Hastanesi, Çocuk Cerrahisi Anabilim Dalı
Amaç: Kronik hastalık tanılı çocukların ebeveynlerinin yaşam kalitesini; ebeveynin çocuğuna yönelik endişeleri, bakım ile ilgili günlük görevleri, çocuğunun her yaşta yaşadığı farklı emosyonel ve ilişkisel sorunlarla baş etme stratejileri gibi birçok faktör etkilemektedir. Bu çalışmada anorektal malformasyon (ARM) tanılı çocukların ebeveynlerinin sosyodemografik özellikleri ve yaşam kalite düzeylerinin gözden geçirilmesi, bu temelde ebeveynlerin anksiyete düzeylerinin ölçülmesi ve psikodrama grup çalışmasının ebeveynlerin anksiyete düzeylerine etkisinin değerlendirilmesi amaçlandı.
Yöntem: ARM Aile Uzman Toplantısı’na katılan ailelerden sözel ve yazılı onam alınarak “Paylaşım ve kaygının azaltılması” amaçlı psikodrama grup çalışması yapıldı. Katılımcılara grup çalışması öncesi EUROHIS (WHOQOL- 8. Tr) yaşam kalitesi ve Hamilton Anksiyete Ölçeği uygulandı. Tüm katılımcılar için grup çalışmasından hemen sonra Hamilton Anksiyete ölçeği tekrarlandı. Çalışma öncesi ve sonrası anksiyete düzeyleri karşılaştırıldı.
Bulgular: EUROHIS yaşam kalitesi ölçek skorları 0-40 arasında değerlendirilmektedir. 22 katılımcıya uygulanan ölçek sonuçlarının ortanca skoru 28 (23-37) idi. Bu sonuçlar yaşam kalitesinin bu grupta orta düzeyde düşük olduğu yorumunu getirmektedir. Hamilton Anksiyete ölçeği değerlendirmesinde ise 22 katılımcıdan 1’inin anksiyete skorunda hiç değişiklik olmadı, diğer tüm katılımcılarda anksiyete skorlarında grup çalışması sonrası düşüş gözlendi. 8 katılımcıda 10 ve üstü puan düşüşü gözlendi ki bu çarpıcı bir etki olarak yorumlanabilir. 13 katılımcı grup çalışması öncesi major anksiyete (15 puan ve üstü) düzeyinde iken, çalışma sonrası 13 katılımcının 5’i minör anksiyete (6-14) ve 2 katılımcı da "anksiyete yok" (5 puan ve altı) düzeyinde değerlendirildi.
Sonuç: Psikodrama grup terapisinin ARM tanılı çocukların ebeveynlerinde anksiyeteyi azaltmada etkin olduğu gösterilmiştir. Yaşam kalitelerinde kalıcı iyileşme sağlamak amacı ile terapilerin devamlılığı gelecek planlarımız arasındadır.