EN
TÜRKÇE
Poster - 59
Management of pediatric splenic trauma
S Teğin*, E Basuguy**, S Arslan**, B Aydoğdu***, MH Okur**, MK Çiğdem**, S Otçu**
*Department of Pediatric Surgery, Diyarbakır Gazi Yaşargil Training and Research Hospital, Diyarbakır, Turkey
**Dicle University Medical Faculty Department of Pediatric Surgery Section of Pediatric Urology, Diyarbakır
***Department of Pediatric Surgery, Faculty of Medicine Balıkesir Üniversity, Balıkesir, Turkey
Purpose: We aim to present the management and treatment processes of patients with spleen trauma, to discuss nonoperative treatment management, and to share our experiences.
Materials and Methods: 244 patients hospitalized for spleen trauma between January 2010 and December 2019 were included in the study and retrospectively analyzed.
Results: Spleen injury was present in 22% of trauma patients who presented to emergency department and were consulted with pediatric surgery. The most common cause of spleen injury was falling (60%). 43% of patients were in school childhood. 90% of patients had stage 1-2-3 spleen injury. The mean age at presentation was 7.90, the mean hematocrit was 32, the mean hemoglobin was 10.90. Transfusion was given to 29% of the patients. 45.9% of patients had additional injuries and the most frequently injured organ was lung. The mean hospital stay was 6.03 days. Mortality was seen in 5 patients and morbidity in 5 patients. There was a statistically significant correlation between blood pressure and urine output and mortality. A statistically significant correlation was found between the platelet/lymphocyte ratio, blood transfusion, hemoglobin and GCS and mortality. (p<0.001) A statistically significant correlation was found between GCS, length of hospital stay, neutrophil count and additional injury. (p<0.001) It was observed that there was a high level of negative correlation between lactate and blood transfusion and GCS. (r= -0.610 and r= -0.645, respectively) In the ROC analysis performed for additional injury with lactate, sensitivity was found to be 58% and specificity 83% at a cut off lactate value of 1.9.
Conclusion: We recommend non-operative treatment to patients with spleen injury because it reduces both mortality, morbidity and cost. Treatment management of patients should be scientifically standardized.
Çocuklarda dalak travmalarının yönetimi
S Teğin*, E Basuguy**, S Arslan**, B Aydoğdu***, MH Okur**, MK Çiğdem**, S Otçu**
*Pediatrik Cerrahi Kliniği, Diyarbakır Gazi Yaşargil Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Diyarbakır, Türkiye
**Dicle Üniversitesi Tıp Fakültesi Çocuk Cerahisi AD Çocuk Ürolojisi BD, Diyarbakır
***Balıkesir Üniversitesi Çocuk Cerrahisi ABD
Amaç: Çalışmamızda dalak travmalı hastaların yönetim ve tedavi süreçlerini sunmayı, nonoperatif tedavi yönetimi tartışmayı ve deneyimlerimizi sunmayı amaçladık.
Materyal ve Metod: Ocak 2010 ve aralık 2019 tarihleri arasında dalak travması nedeniyle yatırılmış olan 244 hasta çalışmaya dahil edildi ve retrospektif olarak analiz edildi.
Bulgular: Acil servise başvuran ve çocuk cerrahisi ile konsülte edilen travma hastalarının %22'sinde dalak yaralanması mevcuttu. Dalak yaralanmasının en sık nedeni düşme (%60) idi. Hastaların %43'ü okul çağındaydı. Hastaların %90'ında evre 1-2-3 dalak yaralanması vardı. Başvuru anında ortalama yaş 7,90, ortalama hematokrit 32, ortalama hemoglobin 10,90 idi. Hastaların %29'una transfüzyon yapıldı. Hastaların %45,9'unda ek yaralanma vardı ve en sık yaralanan organ akciğerdi. Ortalama hastanede kalış süresi 6,03 gündü. 5 hastada mortalite, 5 hastada ise morbidite görüldü. Kan basıncı ile idrar çıkışı ve mortalite arasında istatistiksel olarak anlamlı bir ilişki vardı. Trombosit/lenfosit oranı, kan transfüzyonu, hemoglobin ve GCS ile mortalite arasında istatistiksel olarak anlamlı bir ilişki bulundu. (p<0,001) GCS, hastanede kalış süresi, nötrofil sayısı ve ek yaralanma arasında istatistiksel olarak anlamlı korelasyon bulundu. (p<0,001) Laktat ile kan transfüzyonu ve GKS arasında yüksek düzeyde negatif korelasyon olduğu görüldü. (sırasıyla r= -0,610 ve r= -0,645) Laktat ile ek yaralanma için yapılan ROC analizinde laktat kesme değeri 1,9'da duyarlılık %58, özgüllük %83 olarak belirlendi.
Sonuç: Dalak yaralanmalı hastalarda nonoperatif tedaviyi hem mortaliteyi hem morbiditeyi ve maliyeti azalttığı için öneriyoruz. Hastaların tedavi yönetimi bilimsel olarak standardize edilmelidir.