EN
TÜRKÇE
Oral Presentation - 60
Efficacy of p-TENS and pelvic floor therapy in the treatment of resistant constipation
Ş Kaya*, E Durukan**, S Sancar*
*University of Health Sciences, Bursa Medical Faculty, Bursa City Hospital, Department of Pediatric Surgery, Bursa, Turkey
**University of Health Sciences, Bursa City Hospital, Division of physiotherapy
Aim
The pathophysiology of constipation is explained by pelvic floor abnormalities such as prolonged colonic transit time, presence of neuropathy in the colon or dyssynergic defecation. The priority in the treatment of constipation is to change lifestyle and dietary habits. Biofeedback therapy, TENS therapy and pelvic floor therapy are among the current and promising methods in resistant constipation (RC) that do not improve despite nutrition, behavioral therapy and drug therapy. In our study, we aimed to present the results of pelvic floor therapy and parasacral TENS (p-TENS) treatment in patients with RC.
Methods
In our study, the records of patients who underwent p-TENS and pelvic floor therapy for RC between January 2023 and August 2024 were retrospectively analyzed. Age, gender, clinical complaints accompanying constipation, changes in complaints and findings after treatment and patient satisfaction were evaluated. In our clinic, p-TENS is applied by placing electrodes that fit the sacral 2-4 dermatome in TENS treatment. p-TENS is performed twice a week with a frequency of 10 Hz and a pulse of 250 μs for 20 minutes each session for a total of 6 sessions. Pelvic floor therapy is added according to the condition of the patients. Patients' complaints and findings are evaluated approximately 15 days after the end of the sessions.
Results
During the study period, 36 patients (25 girls, 11 boys, median age 10 (6-17) with RC were treated with p-TENS and pelvic floor therapy. Two patients discontinued the treatment due to treatment non-compliance, and the number of sessions was increased in three patients due to incomplete recovery despite the decrease in complaints. In two cases, therapy was continued for 4 sessions in the hospital and 2 sessions at home. In 30 (88.2%) of the 34 patients who completed the treatment, complete recovery was achieved in their complaints after p-TENS and pelvic floor therapy.
Conclusion
In the treatment of RC, relaxation of the pelvic floor muscles and p-TENS method have been shown to have a positive effect on improvement in symptoms and findings and patient satisfaction. Pelvic floor therapy and p-TENS can be considered as an effective, alternative treatment method in the treatment of RC.
Dirençli kabızlık tedavisinde p-TENS ve pelvik taban tedavisinin etkinliği
Ş Kaya*, E Durukan**, S Sancar*
*Sağlık Bilimleri Üniversitesi, Bursa Tıp Fakültesi, Bursa Şehir Hastanesi, Çocuk Cerrahisi Kliniği, Bursa, Türkiye
**Sağlık Bilimleri Üniversitesi, Bursa Şehir Hastanesi, Fizyoterapi Bölümü
Amaç
Kabızlık patofizyolojisi, uzamış kolon transit zamanı, kolonda nöropati varlığı ya da dissinerjik defekasyon gibi pelvik taban anormallikleri ile açıklanmaktadır. Kabızlık tedavisinde önceliği yaşam tarzı ve beslenme alışkanlıklarının değişikliği oluşturmaktadır. Beslenme, davranış tedavisi ve ilaç tedavisine rağmen düzelmeyen dirençli kabızlıklarda (DK) altta yatan nedenlerin tedavisi ile birlikte biofeedback tedavisi, TENS tedavisi ve pelvik taban tedavisi güncel, umut vaad eden yöntemler arasındadır. Çalışmamızda DK olan hastalarda uyguladığımız pelvik taban tedavisi ve parasakral TENS(p-TENS) tedavisinin sonuçlarını sunmayı amaçladık
Yöntem
Çalışmamızda Ocak 2023- Ağustos 2024 tarihleri arasında DK nedeniyle p-TENS ve pelvik taban tedavisi uygulanan hastaların kayıtları retrospektif incelendi. Hastaların yaş, cinsiyet, kabızlığa eşlik eden klinik şikayetler, tedavi sonrası şikayet ve bulgulardaki değişiklikler ve hasta memnuniyeti değerlendirildi. Kliniğimizde TENS tedavisinde sakral 2-3 dermatomuna uyan elektrotlar yerleştirilerek p-TENS uygulanmaktadır. p-TENS 10 Hz frekans, 250 μs atım ile haftada 2 kez her seans 20 dakika toplam 6 seans yapılmaktadır. Pelvik taban kaslarının uyumsuz kasılmalarının düzenlenmesi için de pelvik taban tedavisi eklenmektedir. Hastaların şikayet ve bulguları seansların bitiminden yaklaşık 15 gün sonra değerlendirilmektedir.
Bulgular
Çalışma tarihleri arasında DK nedeniyle 25 kız, 11 erkek, medyan yaş 10(6-17) olan 36 hastaya p-TENS ve pelvik taban tedavisi uygulanmıştır. İki hasta tedavi uyumsuzluğundan dolayı tedaviyi bırakmış, üç olguda şikayetlerin azalmasına rağmen tam iyileşme sağlanamaması nedeniyle seans sayısı arttırılmıştır. 2 olguda 4 seans hastanede terapi sonrası 2 seans evde devam ettirilmiştir. Tedaviyi tamamlayan 34 hastanın 30(%88,2)’unda p-TENS ve pelvik taban tedavisi sonrası şikayetlerde tamamen iyileşme sağlanmıştır.
Sonuç
DK tedavisinde pelvik taban kaslarının rahatlatılması ve p-TENS uygulaması ile semptom ve bulgularda iyileşme ve hasta memnuniyeti üzerine olumlu etkisinin olduğu görülmüştür. Pelvik taban tedavisi ve p-TENS DK tedavisinde etkili, alternatif bir tedavi yöntemi olarak düşünülebilir.