INoEA 2025 7th International Conference on Esophageal Atresia & 11th International PAAFIS Symposium & Aerodigestive Society Meeting

Aİ Anadolulu*, S Aydöner*, A Pirim*, SŞ Özkanlı**, Ç Ulukaya Durakbaşa*

*Department of Pediatric Surgery Istanbul Medeniyet University Faculty of Medicine Goztepe Prof Dr Suleyman Yalcin Sehir Hastanesi, Istanbul
**Department of Pathology Istanbul Medeniyet University, Faculty of Medicine Goztepe Prof Dr Sulleyman Yalcin Sehir Hastanesi, Istanbul

Purpose

Pulmonary contusion is a common and severe consequence of blunt chest trauma, leading to significant morbidity and mortality. It disrupts the alveolar-capillary barrier, resulting in pulmonary edema, hemorrhage, inflammation, and fibrosis. hydroxychloroquine is an immunomodulatory agent with anti-inflammatory and antifibrotic properties. This study aimed to evaluate the therapeutic effects of HCQ on inflammation, fibrosis, and apoptosis in an experimental rat model of PC.

Method

Thirty-five male Wistar albino rats were divided in five groups: Control, Pulmonary Contusion (3 and 10 days), hydroxychloroquine treated pulmonary contusion (3 and 10 days). The drop-weight technique used to create a pulmonary contusion. Hydroxychloroquine was administered orally at a dose of 100 mg/kg/day. Lung tissues were analyzed histopathologically and immunohistochemically for alveolar edema, congestion, leukocyte infiltration, fibrosis, and the expression of caspase-3, inducible nitric oxide synthase (iNOS), and endothelial nitric oxide synthase (eNOS).

Results

Hydroxychloroquine did not significantly reduce leukocyte infiltration or fibrosis scores in the short term (3 days). A slight decrease in leukocyte infiltration was observed over the extended period of 10 days, although fibrosis exhibited no notable alteration. The expression of caspase-3 was elevated in hydroxychloroquine-treated groups. iNOS levels were significantly elevated in all groups. eNOS expression remained elevated without notable differences across the groups.

Conclusion

Hydroxychloroquine shows restricted anti-inflammatory and antifibrotic properties in this lung contusion model. Although it had potential in regulating inflammatory responses, its effectiveness was inadequate for reducing apoptosis. Further studies are required to determine the best treatment durations and drug combinations.

Aİ Anadolulu*, S Aydöner*, A Pirim*, SŞ Özkanlı**, Ç Ulukaya Durakbaşa*

*İstanbul Medeniyet Üniversitesi Tıp Fakültesi Göztepe Prof Dr Süleyman Yalçın Şehir Hastanesi Çocuk Cerrahisi Anabilim Dalı, İstanbul
**İstanbul Medeniyet Üniversitesi Tıp Fakültesi Göztepe Prof Dr Süleyman Yalçın Şehir Hastanesi Patoloji Anabilim Dalı, İstanbul

Amaç
Pulmoner kontüzyon, künt göğüs travmasının yaygın ve ciddi bir sonucu olup önemli morbidite ve mortaliteye yol açmaktadır. Alveoler-kapiller bariyeri bozarak pulmoner ödem, hemoraji, inflamasyon ve fibrozise neden olur. Hidroksiklorokin, anti-inflamatuar ve antifibrotik özelliklere sahip bir immünomodülatör ajandır. Bu çalışma, deneysel bir sıçan pulmoner kontüzyon modelinde hidroksiklorokinin inflamasyon, fibrozis ve apoptoz üzerindeki terapötik etkilerini değerlendirmeyi amaçladı.

Yöntem
Otuz beş erkek Wistar albino sıçanı beş gruba ayrıldı: Kontrol, Pulmoner Kontüzyon (3. ve 10. gün), Hidroksiklorokin ile tedavi edilen pulmoner kontüzyon (3. ve 10. gün). Pulmoner kontüzyon oluşturmak için düşme-ağırlık tekniği kullanıldı. Hidroksiklorokin, oral yolla 100 mg/kg/gün dozunda uygulandı. Akciğer dokuları histopatolojik ve immünohistokimyasal olarak alveoler ödem, konjesyon, lökosit infiltrasyonu, fibrozis ve kaspaz-3, indüklenebilir nitrik oksit sentaz (iNOS) ve endotel nitrik oksit sentaz (eNOS) ekspresyonu açısından incelendi.

Bulgular
Hidroksiklorokin, kısa vadede (3 gün) lökosit infiltrasyonunu veya fibrozis skorlarını anlamlı ölçüde azaltmadı. 10 günlük sürede lökosit infiltrasyonunda hafif bir azalma gözlense de fibroziste belirgin bir değişiklik olmadı. Hidroksiklorokin ile tedavi edilen gruplarda kaspaz-3 ekspresyonu arttı. iNOS seviyeleri tüm gruplarda anlamlı şekilde yükseldi. eNOS ekspresyonu ise tüm gruplarda yüksek kaldı ancak gruplar arasında belirgin bir fark gözlenmedi.

Sonuç
Hidroksiklorokin, bu pulmoner kontüzyon modelinde sınırlı anti-inflamatuar ve antifibrotik etki göstermiştir. İnflamatuar yanıtların düzenlenmesinde potansiyel taşısa da apoptozu azaltmada etkisiz kalmıştır. En uygun tedavi süresi ve ilaç kombinasyonlarını belirlemek için ileri çalışmalara ihtiyaç vardır.