EN
TÜRKÇE
Oral Presentation - 30
Environmental exposure history and its contribution to esophageal atresia: A case-control study
M Çelik*, Aİ Anadolulu**, SS Yalçın*, Ö Boybeyi***, Ç Ulukaya Durakbaşa**, T Soyer****
*Hacettepe University Faculty of Medicine, Department of Pediatrics, Division of Social Pediatrics
**Istanbul Medeniyet University Faculty of Medicine Department of Pediatric Surgery
***Hacettepe University, Faculty of Medicine, Department of Pediatric Surgery, Ankara
****Department of Pediatric Surgery, Hacettepe University, Faculty of Medicine, Ankara, Türkiye
Purpose:
Our aim was to investigate the association between periconceptional (three months before conception and the first trimester) history of exposure to environmental risk factors and the development of esophageal atresia (EA) in children.
Method:
A 43-item survey was used to collect data on the sociodemographic characteristics of children and parents, and environmental factors to which parents may have been exposed in the periconceptional period. EA and healthy groups were compared with independent t-test, chi-square test. Multiple logistic regression analysis performed to detect the factors associated with EA.
Results:
We included 70 EA cases and 118 healthy controls in the study. The birth order, history of sibling death or miscarriage, infant gender, and maternal age, mother's working status, maternal hypothroidism, thyroid drug use, asthma, diabetes, urinary tract infection, folic acid supplementation, parental smoking, father's chronic disease, residential characteristics (type of residence, type of heating - coal, wood, electricity), painting the house, and pesticide use in the garden during the periconceptional period were similar in groups. The mean gestational period was significantly shorter in EA cases than controls (p<0.001). Paternal age ≥35 years at conception, first-trimester maternal hyperemesis, and maternal periconceptional sex hormone use were significantly more frequent in EA cases compared to controls (p=0.001, p=0.009, p=0.006). In EA cases, season of conception was found to be significantly highest in spring and lowest in autumn (p=0.039). In logistic regression analyses, it was found that paternal age ≥35 years at conception increased the odds of EA development 7.15-fold, maternal periconceptional sex hormone use 6.41-fold, and first-trimester hyperemesis 2.84-fold.
Conclusion:
We found that EA in children is significantly associated with the season of conception, paternal age, maternal periconceptional sex hormone use, and hyperemesis in the first trimester.
Çevresel maruziyet öyküsü ve özofagus atrezisine katkısı: Bir vaka-kontrol çalışması
M Çelik*, Aİ Anadolulu**, SS Yalçın*, Ö Boybeyi***, Ç Ulukaya Durakbaşa**, T Soyer****
*Hacettepe Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları AD, Sosyal Pediatri BD
**İstanbul Medeniyet Üniversitesi Tıp Fakültesi Çocuk Cerrahisi Anabilim Dalı
***Hacettepe Üniversitesi Tıp Fakültesi, Çocuk Cerrahisi AD, Ankara
****Hacettepe Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Çocuk Cerrahisi Anabilim Dalı, Ankara
Amaç
Amacımız perikonsepsiyonel (gebe kalmadan üç ay önce ve ilk trimesterde) çevresel risk faktörlerine maruz kalma öyküsü ile çocuklarda özofagus atrezisi (EA) gelişimi arasındaki ilişkiyi araştırmaktır.
Yöntem:
Çocukların ve ebeveynlerin sosyodemografik özellikleri ve ebeveynlerin perikonsepsiyonel dönemde maruz kalmış olabilecekleri çevresel faktörler hakkında veri toplamak için 43 maddelik bir anket kullanılmıştır. EA ve sağlıklı gruplar bağımsız t-testi, ki-kare testi ile karşılaştırılmıştır. EA ile ilişkili faktörleri tespit etmek için çoklu lojistik regresyon analizi yapıldı.
Bulgular:
Çalışmaya 70 EA olgusu ve 118 sağlıklı kontrol dahil edildi. Doğum sırası, kardeş ölümü veya düşük öyküsü, bebek cinsiyeti ve anne yaşı, annenin çalışma durumu, maternal hipotroidizm, tiroid ilacı kullanımı, astım, diyabet, idrar yolu enfeksiyonu, folik asit takviyesi, ebeveynin sigara içmesi, babanın kronik hastalığı, konut özellikleri (ikamet tipi, ısınma tipi - kömür, odun, elektrik), evin boyanması ve perikonsepsiyonel dönemde bahçede pestisit kullanımı gruplarda benzerdi. Ortalama gebelik süresi EA vakalarında kontrol grubuna göre anlamlı derecede kısaydı (p<0.001). Gebe kalındığında baba yaşının ≥35 olması, birinci trimester maternal hiperemezis ve maternal perikonsepsiyonel seks hormonu kullanımı EA olgularında kontrollere kıyasla anlamlı olarak daha sıktı (p=0,001, p=0,009, p=0,006). EA olgularında gebe kalınan mevsim anlamlı olarak ilkbaharda en yüksek, sonbaharda ise en düşük bulunmuştur (p=0,039). Lojistik regresyon analizlerinde, gebe kalındığında babanın yaşının ≥35 olmasının EA gelişme olasılığını 7,15 kat, annenin perikonsepsiyonel seks hormonu kullanımının 6,41 kat ve birinci trimesterdeki hiperemezisin 2,84 kat artırdığı bulunmuştur.
Sonuç
Çocuklarda EA'nın gebe kalınan mevsim, babanın yaşı, annenin perikonsepsiyonel seks hormonu kullanımı ve ilk trimesterdeki hiperemezis ile anlamlı şekilde ilişkili olduğunu bulduk.