EN
TÜRKÇE
Oral Presentation - 0
NON-CORROSIVE ESOPHAGEAL STRICTURE IN CHILDREN
E Sağ*, A Bahadır**, GP Reis**, HS Yalçın Cömert***, H Saruhan***, E Erduran**, M Çakır*
*Karadeniz Technical University, Faculty of Medicine, Department of Pediatric Gastroenterology, Trabzon
**Karadeniz Technical University, Faculty of Medicine, Department of Pediatric Hematology, Trabzon
***Karadeniz Technical University, Faculty of Medicine, Department of Pediatric Surgery, Trabzon
Purpose: Esophageal stricture (ES) is a rare disease in children with high morbidity. It is usually associated with corrosive intake in children and the patients initially admitted to the pediatric surgery clinic. In this study; we shared the demographic characteristics, clinical and treatment outcomes of patients with non-corrosive esophageal stricture (NCES) in our center.
Materials and Methods: Demographic characteristics, etiological factors, symptoms and treatment methods of patients with ES in Pediatric Gastroenterology clinic since 2009 were recorded. Patient data were retrospectively obtained from hospital files.
Results: Ten patients (50% female, mean age ± SD: 9.5 ± 4.1 years) were included into the study. Patients presented with dysphagia and swallowing problem (n = 6, 60%), vomiting and weight loss (n = 4, 40%). ES was detected in the middle part in five patients (50%), distal in four (40%) and proximal in one (10%) on the endoscopic examination and contrast radiography. The etiology of ES were; radiotherapy (Ewing sarcoma and ALL) in two (20%), GERD [Cornelia de lange syndrome and syndromic patient (MMR)] in two, achalasia in two (20%), chemotherapy (ALL and Down syndrome), esophageal squamous cell carcinoma (ESCC), eosinophilic esophagitis (EoE) and esophageal duplication in each one patients. Cardiomyotomy were applied to the patients with achalasia, bougie dilatation to patient with chemotherapy-related ES. The patients with radiotherapy-related ES improved with medical therapy (PPI and sucralfate). Two patients with syndrome were treated with PPI and surgery (one patient; esophagostomy followed by colon interposition). The patient with ESCC was treated with chemo-radiotherapy, esophagostomy followed by jejunum interposition. The patient with EoE underwent bougie dilatation followed by six food eliminations. The mean follow-up of the patients was 34.3 ± 15.1 months and and there was no operation complication and recurrence. Syndromic patients were followed up with PEG. The patient with ESCC is cured. The patient with EoE is under milk elimination, and the patient with esophageal duplication is asymptomatic without treatment.
Conclusion: We have shown that many etiologic factors may play a role in esophageal strictures unrelated to corrosive in childhood and these patients are followed in pediatric gastroenterology clinics. The patients with MMR and followed up with malignity are at risk for ES.
ÇOCUKLARDA NON-KOROZİV ÖZOFAGUS DARLIKLARI
E Sağ*, A Bahadır**, GP Reis**, HS Yalçın Cömert***, H Saruhan***, E Erduran**, M Çakır*
*Karadeniz Teknik Üniversitesi Tıp Fakültesi Çocuk Gastroenteroloji AD Trabzon
**Karadeniz Teknik Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Çocuk Hematoloji AD, Trabzon
***Karadeniz Teknik Üniversitesi Tıp Fakültesi Çocuk Cerrahisi Anabilim Dalı, Trabzon
Amaç: Özofagus darlığı (ÖD) çocuklarda az rastlanılan ancak morbiditesi yüksek olan bir hastalıktır. Çocuklarda genellikle koroziv madde içimi sonrasında görülmekte ve hastalar öncelikle çocuk cerrahi polikliniğine başvurmaktadır. Bu çalışmada; kliniğimizde takip edilen non-koroziv ÖD (NKÖD) olan hastaların demografik özellikleri, klinik ve tedavi sonuçlarını paylaştık.
Gereç ve Yöntem: 2009'dan beri Pediatrik Gastroenteroloji kliniğinde takip edilen ÖD'li hastaların; demografik özellikleri, etiyolojik faktörleri, semptomları ve tedavi yöntemleri kaydedildi. Hasta verileri hastane dosyalarının geriye dönük taranmasıyla elde edildi.
Sonuçlar: Çalışmaya 10 hasta (%50 kız, ortalama yaş ± SS; 9.5 ± 4.1 yıl) alındı. Başvuru şikayeti; disfaji ve yutma problemi (n=6, %60), kusma ve kilo kaybı (n=4, %40) idi. Endoskopik inceleme ve kontrastlı grafilerinde; beşinde (%50) orta, dördünde (%40) distal ve birinde (%10) proksimal kesimde ÖD saptandı. Etiyolojik faktör olarak; ikişer hastada radyoterapi (%20, Ewing sarkom ve ALL), GÖRH [%20, Cornelia De Lange Sendromu ve sendromik hasta (MMR)], akalazya (%20), birer hastada kemoterapi (%10) (ALL ve Down sendromu), özofagus skuamöz hücreli karsinom (ÖSHK) (%10), eozinofilik özofajit (EoE) (%10) ve özofagus duplikasyonu (%10) saptandı. Akalazya olan hastalara kardiyomiyotomi, kemoterapiye ikincil ÖD gelişen hastaya buji dilatasyon uygulandı. Radyoterapiye ikincil ÖD gelişen hastalar medikal tedaviyle (PPI ve sükralfat) düzeldi. Sendromik olan iki hasta PPI ve cerrahi müdaheleyle (birine, önce özofagostomi, ardından kolon interpozisyonu) tedavi edildi. ÖSHK olan hastaya kemo-radyoterapi, özofagostomi ve ardından jejunum interpozisyonu uygulanarak kür sağlandı. EoE'li hastaya öncesinde buji dilatasyon, sonrasında altılı gıda eliminasyonu uygulandı. Hastaların ortalama 34.3 ± 15.1 aylık takiplerinde; operasyon komplikasyonu ve nüks gözlenmedi. Sendromik hastalar PEG ile izlenmektedir. ÖSHK olan olgu kür halde, EoE olan hasta süt eliminasyonuyla, özofagus duplikasyonu olan hasta ise tedavi almadan asemptomatik olarak izlenmektedir.
Tartışma: Çocukluk çağında NKÖD’da birçok etiyolojik faktör rol oynamaktadır. Özellikle MMR olan ve malignite nedeniyle takip edilen hastalar bu yönden risk altındadır.