EN
TÜRKÇE
Oral Presentation - 78
Ureterocystoplasty in pediatric patients with unilateral nonfunctioning kidney
T Özdemir, A Arıkan, H Turan, A Sayan, N Narlı
Tepecik Training and Research Hospital, Department of Pediatric Surgery, Izmir
Aim:
Bladder augmentation with a material covered with uroepithelium yields mucus, stone and infection free bladder. Using ureter in bladder augmentation results in a neobladder with appropriate layers and uroepithelium. In this study feasibility and benefits of ureterocystoplasty in patients requiring bladder augmentation.
Patients and methods:
Medical records of patients who were undergone ureterocystoplasty between January 1992 and December 2010 were researched. Causes of hydroureteronephrosis, pathologies yielding augmentation, improvement rates of bladder capacity and compliance were recorded.
Results:
During the time period, 13 patients were undergone ureterocystoplasty. Seven were girls and 6 were boys. Mean age is 5 years (3-13 yrs). All the patients had unilateral nonfunctioning kidney with massive hydroureteronephrosis. Causes of hydroureteronephrosis were posteror urethral valve in 5, obstructing megaureter in 2, neurogenic bladder in 3, ectopic obstructing ureterocele in 2 and bladder pseudotumor in 1 patients. Bladder capacity was increased and compliance was improved in all patients. Mean bladder capacity was increased from 95 ml (30-200 ml) to 260 ml (150-440ml) (mean 300%). Compliance was improved (from1.0-5.2 ml/cmH2O [mean 2.3], to 22-55 ml/cmH2O [mean42]). No uninhibited bladder contractions were detected in urodynamic study after 6 months.
Conclusion:
Ureter is an ideal substitution material for the patients with small bladder capacity and poor compliance. Metabolic complications are much less and results in with good urodynamic results.
Tek taraflı nonfonksiyone böbrekli pediatrik hastalarda üreterosistoplasti
T Özdemir, A Arıkan, H Turan, A Sayan, N Narlı
SB Tepecik Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Çocuk Cerrahisi Kliniği, İzmir
|
Amaç: Üroepitel ile kaplı materyalle yapılan mesana augmentasyonunun mucus üretimi olmaması ve taş, enfeksiyon gibi komplikasyonlarının oranının düşük olması gibi yararları vardır. Mesane augmentasyonunda üreter kullanılması uygun histolojik tabakalar ile birlikte üroepitel ile kaplı bir yeni-mesane oluşumu ile sonuçlanır. Çalışmamızda küçük kapasiteli ve düşük kompliyanslı mesanesi olan çocuklarda üreterosistoplastinin uygunluğu ve yararı değerlendirilmiştir. Hastalar ve yöntem: Ocak 1992-Aralık 2010 arasında küçük kapasiteli ve düşük kompliyanslı mesanesi olan 7 kız 6 erkek olmak üzere 13 hastaya tüm üreter kullanılarak üreterosistoplasti yapılmıştır. Hastalar geriye dönük olarak incelenerek, hidroüreteronefroz nedenleri, augmentasyon endikasyonları, mesane kapasitesi ve kompliyansındaki iyileşme dereceleri kaydedilmiştir. Sonuçlar: Hastaların ortalama yaşı 5’dır (3-13 y). Tüm hastalarda massif olarak dilate olmuş üretere drene olan tek taraflı nonfonksiyone böbrek ünitesi mevcuttur. Hidroüreteronefrozun altta yatan nedeni 5 hastada posterior üretral valv, 2 hastada obstrüktif megaüreter, 3 hastada nörojenik mesane ve 2 hastada da ektopik obstürktif üreterosel, bir hastada da mesane pseudotümörüdür. Tüm hastalarda klinik düzelme sağlanmış, karşı tarafa olan reflü kaybolmuş, mesane kapasitesi artmış ve kompliyans iyileşmiştir. Ortalama mesane kapasitesi 95’ten (30-200 ml) 260 ml’ye (150-420 ml) yükselerek ortalama %300 (%210-500) artmıştır. Kompliyans iyileşmiştir (1.0-5.2 ml/cmH20’dan, ortalama 2.3, 22-55 ml/cmH2O’ya, ortalama 42). Ameliyattan sonraki 6. ayda ürodinamide inhibe edilemeyen detrusor kontraksiyonu saptanmamıştır. Tartışma: Üreterosistoplasti, küçük kapasiteli ve düşük kompliyanslı mesanesi olan hastalar için ideal bir seçenektir. Diğer mesane augmentasyonu teknikleri ile karşılaştırıldığında üreterosistoplasti metabolik ve cerrahi komplikasyonların çok düşük düzeyde olduğu, iyi ürodinamik sonuçların alındığı bir yöntem olarak görülmektedir. |