PEDURO 2014 V. National Pediatric Urology Congress

AIM  

   Retrospestively to investigate our vesicoureteral reflux (VUR) patients for  existence of an  interaction between treatment methods and demographic data and radyologic findings.

METHODS

   Patients treated for VUR were retrospectively rewiewed, gender, age, presenting symptoms, being unilateral or bilateral, degree of reflux, preoperative  ultrasonographic and renal scintigraphic

findings were evaluated for having an interaction with  treatment type.

RESULTS

142 (72%) girls, 56 (28%) boys,  92 bilateral, 194 patients and  293 refluxing units were evaluated. 32% had grade 3 and 55% had grade 4 and 5 VUR. 61 (31%) patient had multiple while 82 (41%) had single sting, 31 (16%) patients underwent direkt UNC(ureteroneocystostomy) and 24 (12%)  underwent UNC after  single or multiple sting’s. 49  units treatment results couldn’t be reached from the files and were excluded from the study. Comparisons were made with the  remaining 244 units. Sting+UNC and direct UNC rates were higher in males,  bilateral reflux,  grade 4 and 5 VUR, and in units having increased ultrasonograhic renal parenchymal echogenity. Refluxing units diagnosed because of  antenatal hydronephrosis were treated with UNC groups in higher rates compared with units diagnosed because of urinary tract infections and enuresis. Average age and ultrosonographic renal A-P diameter was higher in UNC groups. There were no significant difference between groups in term of other parameters.

CONCLUSION

Especially in high grade, having increased parenchmal echogenity, male refluxes and in ones diagnosed because of antenatal hydronephrosis invasive treatment methods should be considered

AMAÇ=  Kliniğimizde vezikoüreteral reflü (VUR)  nedeniyle tedavi edilmiş olan  hastaların demografik verileri ve radyolojik tetkik bulguları ile tedavi şekilleri arasındaki  etkileşimi araştırmak hedeflendi.

METOD= Kliniğimizde VUR sebebi ile tedavi edilen hastalar geriye dönük olarak incelenerek cinsiyet, yaş, başvuru şikayeti, VUR’un tek veya çift taraflı olması, reflü derecesi,  üriner ultrason ve böbrek sintigrafi bulgularının tedavi yöntemine olan etkileri araştırıldı.

BULGULAR= 142’si kız(%72), 56’sı erkek(%28)  194 hastada 101  tek, 192  çift taraflı  toplam 293 birim böbrekte reflü tespit edildi. Grade 3 %32, grade 4 ve 5 %55 mevcut idi.. Toplamda  hastaların 82’sine  (%41)  tek  , 61’ine (%31)  multiple sting, 24 (%12) hastaya tek veya multiple sting sonrası üreteroneosistostomi(UNC) yapılırken  31(%16) hastaya ise direkt UNC yapıldı. Bu gruplardan  dosyada sonuçlarına ulaşılamayan ve bağlantı sağlanamayan  49 birim böbrek çalışma dışı bırakıldı. Geriye kalan  244 birim böbreğin  tedavi çeşidi ile incelenen faktörler ile etkileşimlerini karşılaştırdık.

Sting+UNC ve Direkt UNC  yapılma oranları erkeklerde, bilateral ve  grade 4-5 reflülü hastalarda, ultrasonda parankim ekosunda artış tespit edilen  böbreklerde anlamlı derecede yüksek idi. Antenatal hidronefroz sebebi ile VUR tanısı alanlarda UNC ve  Sting + UNC  yapılma oranları  idrar yolu enfeksiyonu ve enürezis sebebi ile tanı alan VUR’lu hastalara göre anlamlı derecede yüksek  bulundu . UNC  ve  Sting + UNC  yapılan gruplarda  yaş ortalaması  diğerlerine göre düşük, pelvis A-P çapı ise yüksek idi. Diğer parametreler açısından gruplar arası fark yok idi.

SONUÇ = özellikle yüksek dereceli reflüye sahip olanlarda, erkeklerde , bilateral antenatal tanılı ve parankim ekojenite artışı saptanan olgularda öncelikli  tedavi olarak daha invazif tedavi metodları denenmelidir.