PEDURO 2014 V. National Pediatric Urology Congress

View Abstract

Oral Presentation - 3

The Comparison of Biofeedback Therapy in Patients with Dysfunctional Voiding and Overactive Detrussor Resistant to Initial Treatment

AIM: We aimed to compare the effectiveness of biofeedback (BF) on patients with dysfunctional voiding (DV) and overactive bladder (OAB) that failed primary medical treatment.
MATERIAL-METHOD: Children receiving BF for UI from April 2012 through October 2013 were included in this study. Patients underwent BF for 6 months. Patients were separated in two groups according to uroflowmetry parameters, voiding diaries and urological history: DV and OAB. All patients had failed primary treatment. Uroflowmetry and urinary symptoms before and 3 months after completion of BF were analysed.
RESULTS: 35 patients were included in the study.

 

Dysfunctional Voiding (n=20)

Overactive Bladder (n=15)

Symptoms

Before BF

After BF

Change

Before BF

After BF

Change

UTI

70.0%

10.0%

-85.7%

66.7%

20.0%

-70.0%

Frequency

10.0%

5.0%

-50.0%

86.7%

13.3%

-84.6%

Urgency

40.0%

10.0%

-75.0%

93.3%

33.3%

-64.3%

Fractionated Stream

70.0%

5.0%

-92.9%

20.0%

6.7%

-66.7%

 

Dysfunctional Voiding

Overactive Bladder

Uroflowmetry Parameters

Before BF

After BF

Change

Before BF

After BF

Change

% of EBV

69.1%

118.4%

71.3%

52.2%

66.7%

27.8%

Qmax

19.6

30.3

55.0%

14.7

21.2

44.5%

Qave

8.3

14.0

69.4%

6.4

8.9

39.6%

Time to Max. Flow

13.2

8.4

-36.4%

5.9

5.3

-10.1%

Flow Time

25.5

25.4

-0.5%

30.3

17.7

-41.8%

Voiding Time

32.6

27.2

-16.6%

42.7

19.0

-55.5%

PVR

23.47

11.5

-50.9%

9.0

5.1

-43.7%

CONCLUSION: Our study has demonstrated similar positive results when BF is used in patients with DV and OAB where primary medical treatment has failed.

Tedaviye Yanıtsız Disfonksiyone İşeme ve Aşırı Aktif Detrüsörlü Hastalarda Biofeedback Tedavisinin Karşılaştırılması

AMAÇ: Bu çalışmada, işeme disfonksiyonu (İD) ve aşırı aktif detrüsörü (AAD) olup ve medikal tedavisi başarısız sonuçlanan üriner inkontinanslı çocuklardaki biofeedback (BF) kullanımının etkisini araştırmayı amaçladık.
MATERYAL-METOD: Nisan 2012–Ekim 2013 arasında BF yapılan çocuklar çalışmaya dahil edildi. Tüm hastalarda BF 6 ay uygulandı. Hastalar üroflow, işeme takvimi ve hikayeye göre İD ve AAD olarak iki gruba ayrıldı. Tüm hastalar primer tedaviye yanıtsız idi. BF başlamadan önce ve tamamlandıktan 3 ay sonra, hastaların üroflow ve üriner system semptomları karşılaştırıldı.
BULGULAR: Çalışmaya 35 hasta dahil edildi.

 

İD (n=20)

AAD (n=15)

Semptomlar

BF Öncesi

BF Sonrası

Değişim

BF Öncesi

BF Sonrası

Değişim

İYE

%70.0

%10.0

%-85.7

%66.7

%20.0

%-70.0

Sık idrar yapma

%10.0

%5.0

%-50.0

%86.7

%13.3

%-84.6

Sıkışma

%40.0

%10.0

%-75.0

%93.3

%33.3

%-64.3

Fraksiyone İşeme

%70.0

%5.0

%-92.9

%20.0

%6.7

%-66.7

 

İD

AAD

Üroflow Parametreleri

BF Öncesi

BF Sonrası

Değişim

BF Öncesi

BF Sonrası

Değişim

Beklenen Mesane Kapasitesi (%)

%69.1

%118.4

%71.3

%52.2

%66.7

%27.8

Qmax

19.6

30.3

%55.0

14.7

21.2

%44.5

Qort

8.3

14.0

%69.4

6.4

8.9

%39.6

Max. Akıma Geçen Zaman

13.2

8.4

%-36.4

5.9

5.3

%-10.1

Akım Zamanı

25.5

25.4

%-0.5

30.3

17.7

%-41.8

İşeme Zamanı

32.6

27.2

%-16.6

42.7

19.0

%-55.5

PVR

23.47

11.5

%-50.9

9.0

5.1

%-43.7

SONUÇ: Primer tedaviyle cevap alınamayan İD ve AAD olab hastalarda BG ile başarılı sonuçlar elde edilebilmektedir.

Close