PEDURO 2014 V. National Pediatric Urology Congress

Aim

Anticholinergic treatment is a known entity in neuropathic bladder dysfunction with overactive detrusor. The aim of this study was to delineate the side effect profile of anticholinergic treatment in our unit.

Patients and Methods

Data of patients  followed up for bladder dysfunction in our Spina Bifida Center were studied retrospectively. Those patients for whom anticholinergic treatment were given were evaluated in detail. Age, gender, diagnosis, urodynamic diagnosis were noted. Side effects of anticholinergic treatment were noted as well. The consequitive oxybutynin, tolterodine and trospium treatment preference was questioned.

Results

A total of data of 370 patients who admitted in a 17 months period was studied. Among the 231 patients diagnosed as spina bifida, hydrocephalus and tethered cord , 91 patients for whom anticholinergic treatment was given with the diagnosis of overactive detrusor were taken to the study. The mean age of the patients was 1,6±2.7 years. There was 47 girls and 44 boys. 53 patients had spina bifida, 35 tethered cord syndrome and 3 patients hydrocephalus. All patients started with 0.4 mg/kg/day oxybutynin treatment and medşcations changed as the side effects were seen. 32 patients (35%) developped side effect for oxybutynin. In 24 patients the treatment was changed to tolterodine and in 8 patients the dose of oxybutynin was decreased. In 4 patients (17%), intolerance for tolterodine was observed and the treatment was withched to trospium. The most common side effects observed were flushing, fever, agitation and sleep disorders.

Conclusion

Anticholinergic treatment is mandatory in especially high pressure  detrusor overactivity. Frequent side effects are major draw back of this treatment. Even though oxybutynin is cheap and effective, it has very frequent side effects. Alternated treatment in these patients and definition of new drugs in this field is necessary.

 

Amaç

Aşırı detrusor aktivitesi olan nöropatik mesane disfonksiyonlarında antikolinerjik tedavi bilinen bir tedavi yaklaşımıdır.  Bu çalışmanın amacı kliniğimizde bu tanı ile uygulanan antikolinerjik tedavinin yan etki profilini çıkarmaktır.

Hastalar ve Metod

Spina Bifida Merkezimizde mesane disfonksiyonu nedeniyle yapılan ürodinami çalışmaları geriye dönük tarandı. Nöropatik mesane disfonksiyonu nedeniyle takip ve tedavi edilen hastalar içinden antikolinerjik tedavi uygulananlar ayrılarak detaylı olarak irdelendi. Hastaların yaşları, cinsiyetleri, tanıları, ürodinami tanıları kaydedildi. Ayrıca hastalarda antikolinerjik tedaviye karşı gelişen yan etkiler ayrıca not edildi. Oksibutinin, tolterodin ve trospiyum sıralı tedavi sonuçları çalışıldı.

Sonuçlar

Merkezimizde 17 aylık dönem içinde taranan toplam 370 ürodinamik çalışma irdelendi. Spina bifida, hidrosefali  ve gerilmiş omurilik tanılı toplam 231 hasta içinden aşırı aktif detrusor endikasyonu ile antikolinerjik tedavi uygulanan 91 hastanın verileri çalışmaya alındı. Hastaların yaşları ortalama 1,6±2.7 yıl idi. Toplam 47 kız, 44 erkek hasta içinde 53 hastada spina bifida, 35 hastada gerilmiş omurilik, 3 hastada da hidrosefali tanıları mevcuttu. Tüm hastalara oksibutinin 0.4 mg/kg/gün başlandı. 32 hastada (%35) intolerans gelişti. 24 hastada tolterodine geçildi, 8 hasta da doz azaltılması ile sonuç buldu. Tolterodin kullanan hastaların 4’ünde (%17) yeniden intolerans gelişmesi üzerine trospiyuma geçilerek tedaviye devam edildi. En sık görülen yan etkiler yüzde kızarıklık, ateş, huzursuzluk ve uykusuzluk idi.

Tartışma

Antikolinerjik tedavi özellikle yüksek basınçlı detrusor aşırı aktivitesinde kullanım zorunluluğu olan önemli bir tedavidir. Ancak bu tedavinin çok sık yan etki oluşturması, dolayısıyla tedavi sürecini zorlaması bu hastaların tedavisinde önemli  bir sorundur. Oksibutinin ucuz ve etkili olmasına rağmen çok sık yan etki oluşturur. Alternatifli tedavi yaklaşımının oluşturulması ve çocuklarda bu alanda yeni ilaçların tanımlanmasına ihtiyaç duyulmaktadır.