Long Oral Presentation - 4
RETROPERITONOSCOPIC AND LAPAROSCOPIC NEPHRECTOMY AND HEMINEPRECTOMY IN CHILDHOOD: 10 YEARS’ EXPERIENCE
Aim: To present our experiences about retroperitonoscopic and laparoscopic nephrectomy and heminephrectomy for benign renal disease in childhood.
Patients and method: Of, 43 children (M: 23, F: 20), 33 underwent nephrectomy and 10 heminephrectomy by retroperitonoscopic approach in 35 and laparoscopic in 10 ( 1 converted to open surgery) at our center between 2004 and 2014. The indication was loss or absence of renal function associated with recurrent urinary tract infections and/or hypertension. The data about the operations, complications and follow-up were analyzed retrospectively.
Results: The mean age was 7,2 years (r: 3 months-17 years). Thirty patients had obstruction and/or vesicoureteral reflux in single (n: 20) or duplicated (n: 20) collecting systems. Other indications were multycystic displastic kidney in 10 patients, renal artery stenosis in 2 and Takayasu arteritis in 1. Laparoscopy was converted to open surgery in only one patient because of dense adhesions secondary to recurrent pyelonephritis at the begining of learning curve. One patient underwent open surgery for persistent urinary leakage after heminephrectomy. The other 41 patients had uneventfull follow-up and they were discharged with a mean of third postoperative day (r:2-5 days ).
Conclusion: Retroperitonoscopic and laparoscopic nephrectomy or hemineprectomy can be safely performed during childhood for the indication of loss or absence of renal function associated with recurrent urinary tract infections and/or hypertension. The dissection was difficult if there was reccurent urinary tract infections and big kidney especially during heminephrectomy. Laparsoscopic approach may be the first choice of surgeon or alternative to retroperitonoscopy if there was a big kidney.
ÇOCUKLUK ÇAĞINDA SELİM BÖBREK HASTALIKLARINDA RETROPERİTONOSKOPİK VE LAPAROSKOPİK NEFREKTOMİ VE HEMİNEFREKTOMİ: 10 YILLIK DENEYİM
Amaç: Çocukluk çağında, selim böbrek hastalıkları nedeniyle retroperitonoskopik ve laparoskopik nefrektomi veya heminefrektomi yapılan hastalardaki deneyimin sunulmasıdır.
Olgular ve Yöntem: 2004-2014 yılları arasında Cerrahpaşa Tıp Fakültesi Çocuk Cerrahisi Anabilim Dalı Çocuk Ürolojisi Bilim Dalı'nda toplam 43 çocuğa (E:23, K:20) retroperitonoskopik (n: 35) ve laparoskopik yaklaşımla (n: 8)(1 olguda açık cerrahiye geçildi), nefrektomi (n: 33) ve heminefrektomi (n: 10) yapıldı. İndikasyon böbrek fonksiyon yokluğu veya kaybı ile tekrarlayan idrar yolları infeksiyonu ve/veya hipertansiyon birlikteliği idi. Ameliyat bulguları, komplikasyon ve yatış süreleri geriye dönük değerlendirildi.
Bulgular: Yaş ortalaması 7,2 yıl idi. (3 ay-17 yaş). Otuz hastada, tek (n: 20) ve çift toplayıcı sistemde (n: 10) obstruksiyon ve/veya vezikoüreteral reflü birlikteliği vardı. Diğer indikasyonlar, multikistik displastik böbrek (n: 10), renal arter darlığı (n:2) ve Takayasu arteriti (n:1) idi. Öğrenme döneminde tekrarlayan piyelonefrite bağlı aşırı yapışıklık olan bir hastada laparoskopi sırasında açık cerrahiye geçildi. Heminefrektomi yapılan bir hastada devam eden idrar kaçağı nedeni ile takipte açık cerrahi girişim yapıldı. Sorunsuz seyreden 41 olgu ameliyat sonrası ortalama 3 (2-5 gün) günde taburcu edildi.
Sonuç: Çocukluk çağında tekrarlayan idrar yolları infeksiyonu ve/veya hipertansyon ile böbrek fonksiyon kaybı birlikteliğinde retroperitonoskopik veya laparoskopik nefrektomi ve heminefrektomi güvenle yapılabilir. Diseksiyon, tekrarlayan idrar yolları infeksiyonu ve büyük böbrek varsa özellikle heminefrektomilerde zordur. Laparoskopik yaklaşım cerrahın ilk tercihi olabilir veya büyük böbreklerde retroperitonoskopik yaklaşım yerine uygulanabilir.