PEDURO 2015 6. National Pediatric Urology Congress

~~Aim
The aim was to evaluate the effectiveness and the differences of treatment modalities employed in patients with primary (PVUR) and secondary vesicoureteral reflux (SVUR).
Patients and Methods
Records of the years 2006-2012 were evaluated retrospectively.
Results
There were 175 patients with 248 refluxing ureters. Among these, 65 (37%) were males and 110 (63%) were females. The mean age was 7 ± 4 years. 188 (76%) ureters had PVUR and 60 (24%) ureters had SVUR. Gender or the age at which the first intervention was undertaken did not differ between the groups. A total of 367 interventions were done for 248 ureters. A single intervention was done for 170 (69%) ureters and at least two for 78 (31%). The degree of reflux was recorded in 208 ureters. Among these, 55 had low grade (1-2) VUR. A single intervention was done in 42 (76%) ureters and the remaining 13 (24%) underwent more than one intervention.  Among the 97 (63%) ureters with high grade (3-5) VUR, 153 underwent one intervention with the remaining 56 (37%) undergoing at least two interventions. Subureteral injection (SUI) was employed as the initial therapy in 188 (76%) ureters and ureteroneocystostomy (UNS) in the remaining 60 (24%).  Among these, 110 (%58) ureters treated by SUI and 59 (%98) ureters by UNS required no additional procedure. For 188 uereters with PVUR 283 interventions were done. A single intervention sufficed in 128 (68%) ureters whereas at least two interventions were needed in 60 (32%).  The employed initial treatment was SUI in 148 (79%) ureters and UNS in 40 (21%).  A single intervention was done in 88 (%59) ureters of SUI group and 39 (%98) ureters of UNS group. There were 60 ureters with SVUR that underwent 84 interventions. A single intervention was employed in 46 (77%) ureters and at least two interventions in 14 (23%).  The initial therapy was by way of SUI in 40 (67%) ureters and by UNS in 20 (33%).  Among these, 14 (%35) ureters in the SUI required additional interventions and none in the UNS group. The number of interventions did not differ between PVUR and SVUR groups.
Conclusion
The results of therapy did not differ between the PVUR and SVUR groups in terms of SUI or UNS. Although SUI has the advantage of being a less invasive procedure, its therapeutic effectiveness as a single procedure was lower than that of UNS. 

~~Amaç 
Primer (PVUR)  ve sekonder (SVUR) vezikoüreteral reflü nedeniyle girişim uygulanan hastalarda tedavi yöntemlerinin etkinliği ve farklılıklarının değerlendirilmesidir.
Hastalar ve Yöntem
2006-2012 yıllarına ait kayıtlar geriye dönük değerlendirildi.
Bulgular
110’u kız ve 65’i erkek olan 175 hastanın 248 üreterinde VUR vardı. Ortalama yaş 7±4 yıldı. 188 (%76) üreterde PVUR ve 60 (%24) üreterde SVUR vardı. Cinsiyet veya ilk girişim yaşında fark yoktu. 248 üretere 367 girişim yapıldı. Üreterlerin 170’ine (%69) bir ve 78’ine (%31) en az iki kez girişim yapıldı. Reflü derecesi bilinen 208 üreterden reflü derecesi düşük (1-2) 55 üreterin 42’sine (%76) bir ve 13’üne (%24) daha fazla girişim yapıldı. Reflü derecesi yüksek (3-5) 153 üreterin 97’sine (%63) bir ve 56’sına (%37) en az iki girişim yapıldı. İlk girişimde üreterlerin 188’ine (%76) subüreterik enjeksiyon (SÜE) ve 60’ına (%24) üreteroneosistostomi (UNS) yapıldı. SÜE yapılan 110  (%58) ve UNS yapılan 59 (%98) üretere tekrar girişim yapılmadı. PVUR’lu 188 üretere 283 girişim yapıldı. Üreterlerin 128’ine (%68) bir ve 60’ına (%32) en az iki kez girişim yapıldı. İlk girişimde SÜE yapılan 148 (%79) ve UNS yapılan 40 (%21) PVUR’lu üreter vardı. SÜE uygulanan 88 (%59) ve UNS uygulanan 39 (%98) üretere tekrar girişim yapılmadı. SVUR’lu 60 üretere 84 girişim yapıldı. Üreterlerin 46’sına (%77) bir ve 14’üne (%23) daha fazla girişim yapıldı. İlk girişimde SÜE yapılan 40 (%67) ve UNS yapılan 20 (%33) SVUR’lu üreter vardı.  SÜE uygulanan 14 (%35) ve UNS uygulanan hiçbir üretere tekrar girişim yapılmadı. PVUR ve SVUR grupları arasında girişim sayıları arasında anlamlı fark yoktu.
Sonuç
Primer ve sekonder VUR’da SÜE ve UNS sonuçları açısından gruplar arasında bir fark görülmemiştir. Az invaziv bir girişim olma avantajını taşıyan SÜE’nun tek girişimde başarı etkinliği UNS’den daha düşük bulunmuştur.