PEDURO 2015 6. National Pediatric Urology Congress

Abstract: Antenatal Hydronephrosis (ANH) is a dilatation of the collecting system. ANH is the most common pathology detected by prenatal ultrasonography during the fetal stage. In this study we followed a series of consecutive patients with antenatal hydronephrosis that persisted during postnatal life.

Material-methods: 49 newborns with antenatal hydronephrosis diagnosed by ultrasound and submitted to a specific postnatal evaluative protocol with a follow-up period of 2 years. Urological investigations were initiated if the renal pelvis dilatation (RPD) persisted or if urinary tract infection (UTI) occurred during follow-up, and antibiotic therapy was administered only when UTI occurred. Resolution of RPD was considered when an APD≤ 5 mm was found on two consecutive sonograms.

Findings: In 6 (12.2%) of 49 patients, ureteropelvic junction (UPJ) obstruction was confirmed and surgical correction of the UPJ obstruction was done in 3 patients. From 6 children who were initially submitted to non-surgical treatment, only 3 (6.1%) needed a surgical approach during follow up. At follow-up, RPD persisted only in 17 infants; of these, three infants were diagnosed with vesicoureteral reflux (grade 1–3) and 6 with ureteropelvic junction obstruction. Of the 49 infants with RPD and 32 infants who completed follow- up (49/32) complete recorvery. UTI occurred in 20 and 40.8%, respectively. Overall analysis showed that surgery was performed in 6 patients with obstruction.

Conclusion: RPD is essentially a self-limiting condition and that antibiotic prophylaxis for the prevention of UTI should be performed. A non-invasive ultrasound scan performed during the follow-up is sufficient to diagnose a potentially dangerous and persistent RPD.

Amaç: Antenatal hidronefroz (ANH) toplayıcı sistemin dilatasyondur. ANH fetal dönemde prenatal ultrosonografide tespit edilen en sık patolojidir. Prenatal dönemde belirlenebilen tüm anomaliler içinde en sık antenatal hidronefroz görülür. Bu çalışmanın amacı, antenatal hidronefrozlu bebeklerin izlem ve sonuçlarını rapor etmek istendi.

Gereç ve yöntem: Çalışmaya ocak 1999 ile aralık 2010 yılları arasında antenatal hidronefroz tanılı 49 olgu doğum sonrası Ege Üniversitesi çocuk nefroloji kliniğinde izleme alındı. Olguların antenatal hidronefrozun gebelik haftası, oligohidramnios varlığı, doğum ağırlığı, cinsiyeti kaydedildi. Antenatal dönemde hidronefroz derecelendirmesi Fetal Üroloji Topluluğunun (Society of Fetal Urology, SFU) belirlediği gebelik haftasına göre renal pelvikalisyel sistemin uzun aksının USG görüntüsüne dayanarak derecelendirildi. ANH saptanan olguların postnatal 1-3. gün 10. gün, 6. ay, 1 yaş ve 2 yaşındaki USG  yapıldı. Gerektiğinde yapılan Tc-99m Merkaptoasetiltriglisin (MAG-3), Dimerkapto-süksinik asit (DMSA), Dietilen triamin penta asetik asit (DTPA) ve voiding sisto üretrografi (MSUG) gibi görüntüleme yöntemleri kaydedildi. Obstruktif üropati varlığı, cerrahi girişim, nefrolityazis, idrar yolu enfeksiyonu (İYE) varlığı kaydedildi.

Bulgular: 49 hasta çalışmaya dahil edildi; 49/32 (%65.3) olgunun 2 yaşına kadar hidronefrozon tamamen düzeldiği görüldü. 49/19 (%38.7) olguda patolojik üropati tespit edildi. ANH patolojik üropatilerli olgulardan 49/8’i (%16.3) üreteropelvik darlık (UPD), 49/3’ü (%6.1) üreterovezikal darlık (UVD), 49/3’ü (%6.1) vezikoüreteral veflü (VUR), 49/3’ü (%6.1) posterior üretral valv (PUV), 49/2’si (%4.08) multikistik displastik böbrek olarak tespit edildi. 49 olgudan 6 (%12.2) olgu cerrahi girişim uygulandı. Takip sırasında, idrar yolu enfeksiyonu (İYE) sıklığı %40.8 (20/49), renal skar sıklığı %12.2(6/49) olarak saptandı.

Sonuç: ANH saptanan bebeklerin postnatal dönemde yakından izlenmeleri çok önemlidir. Bütün olgularda idrar kültürü mutlaka yapılmalıdır İYE saptanan hastalara proflaksi uygulanmalıdır.