EN
TÜRKÇE
Oral Presentation - 16
Effects of dextranomer hyaluronic acid copolymer (Dx/HA) injection into the different layers of ureterovesical junction at the ureteric orifice level
D Abdullahoğlu*, O Ulusoy**, OZ Karakuş*, O Ateş*, G Hakgüder*, B Erdur***, M Olguner*, FM Akgür*
*Dept. of Pediatric Surgery, Dokuz Eylül University, Medical School, Izmir, Turkey
**Bornova Türkan Özilhan Hospital, Pediatric Surgery Clinics, İzmir, Turkey
***Dokuz Eylül University, Medical School, Dept. of Histology and Embryology, İzmir, Turkey
Aim of the study: Endoscopic subureteric injection is a widely accepted minimally invasive, effective and safe treatment of vesicoureteric reflux (VUR). Endoscopic treatment of VUR using different tissue bulking substances may cause complications as well. Reported progressive inflammatory changes resulting with hydronephrosis after Dx/HA injection, considered to be beacuse of the material injected may have been implanted into the ureteral adventitia or that extravasation occurred during the injection.
The aim of this study is to evaluate histological effects of Dx/HA, injected in to the submucosa, smooth muscule (detrusor) and adventitia layers of UVJ at ureteric orifice level in an experimental rat model.
Methods: 35 Wistar – Albino type rats were divided into 5 groups: Control group (without intervention), Sham group (0.05 ml saline injection into the submucosa of UVJ), Submucosa-Dx/HA group (0,05 ml Dx/HA injection into the submucosa of UVJ at the left ureteric orifice), Itramuscular-Dx/HA group and Adventitia-Dx/HA group. Tissue samples were stained with Hemotoxyline - Eosin and Masson’s Trichrome, a month later. The specimens were examined under light microscope to evaluate the degree of inflammatory rection, fibroblast invasion, number of capillaries and collagen formation. Data were evaluated with Kruskal Wallis variance analysis, Mann - Whitney U test and Chi- square test.
Main results: The number of mononuclear cells was statistically found greater in the adventitia-Dx/HA group than the intramuscular Dx/HA and the submucosa-Dx/HA groups (p<0.001). Granuloma thickness and giant cell formation were less in the submucosa-Dx/HA group than the intramuscular Dx/HA and adventitia-Dx/HA groups (p=0.002).
Conclusions: Although Dx/HA has inflammatory effects on all the layers of the bladder, the adventitia layer have been effected the most. During endoscopic treatment of VUR, misinjection or extravasation of the material injected into the ureteral adventitia may cause severe inflammation and obstruction, apart from recurrence of the VUR.
Dextranomer hyaluronik asit kopolimer (Dx/HA) enjeksiyonunun, mesane üreter orifisi düzeyinde oluşturduğu histolojik etkilerin değerlendirilmesi
D Abdullahoğlu*, O Ulusoy**, OZ Karakuş*, O Ateş*, G Hakgüder*, B Erdur***, M Olguner*, FM Akgür*
*Dokuz Eylül Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Çocuk Cerrahisi Anabilim Dalı
**Bornova Türkan Özilhan Hastanesi, Çocuk Cerrahisi Kliniği, İzmir
***Dokuz Eylül Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Histoloji ve Embriyoloji Anabilim Dalı, İzmir
Giriş ve Amaç:
Endoskopik subüreterik implant enjeksiyon materyali olarak yaygın kullanılan Dextranomer/hyaluronik asit kopolimer (Dx/HA) uygulanması sonrası hidronefroz ve üretero-vezikal bileşke obstrüksiyonu gelişen olgular bildirilmiştir.
Üretero-vezikal bileşke (ÜVB) obstrüksiyonu gelişimine Dx/HA materyaline karşı ÜVB’de fibrozisle sonuçlanan ilerleyici inflamatuar yanıt ve buna bağlı darlığın neden olduğu ileri sürülmüştür. Dx/HA materyalinin adventisya tabakasına yapılmış olması veya taşmış olması sebebi ile darlığa sebep olan fibrozisin gelişmiş olabileceği vurgulanmıştır.
Bu çalışmada deneysel rat modelinde Dx/HA kopolimer’in ÜVB’de submukoza, düz kas (detrusor) ve adventisya tabakalarında oluşturduğu inflamatuar yanıtın histopatolojik değerlendirilmesi planlanmıştır.
Gereç ve yöntem: Wistar-Albino tipi 35 adet rat 5 gruba ayrıldı. Kontrol grubunda herhangi işlem yapılmaksızın ÜVB’nin histolojik değerlendirilmesi yapıldı. Sham grubunda üreter orifisi düzeyinde submukozaya 0,05 ml serum fizyolojik enjekte edildi. Submokoza-Dx/HA grubunda ürter orifisi düzeyinde submukozaya 0,05 ml Dx/HA kopolimer enjekte edildi. Kas içi-Dx/HA grubunda üreter orifisi düzeyinde detrüsor kası içine 0,05 ml Dx/HA kopolimer enjekte edildi. Adventisya-Dx/HA grubunda ise üreter orifisi düzeyinde adventisya tabakasına 0,05 ml Dx/HA kopolimer enjeksiyonu yapıldı. Birinci ayın sonunda ratlar sakrifiye edilip dokular histopatolojik incelemeye gönderildi. Mikrosferlerin etrafındaki randomize 5 sahada (200 µm²) mononüklear hücre, makrofaj, mast, eozinofil, dev hücre ve fibroblast hücre dağılımları ile mikrosferler arasındaki granülom oluşumu ve kalınlıkları değerlendirildi. Veriler istatistiksel olarak Kruskal Wallis varyans analizi, Mann - Whitney U testi ve Ki – kare testi ile değerlendirildi.
Bulgular: Mononüklear hücre, makrofaj ve dev hücre dağılımı adventisya-Dx/HA kopolimer grubunda kas içi-Dx/HA kopolimer grubundan belirgin olarak fazla saptandı (p<0.001). Submukoza-Dx/HA kopolimer grubundaki hücre dağılımı ise diğer gruplardan istatistiksel olarak anlamlı derecede azdı (p<0.001). Granülom kalınlığı adventisya-Dx/HA kopolimer grubunda en fazla iken submukoza-Dx/HA kopolimer grubun en az olarak saptandı (p=0.002). Grupların hiçbirinde mast hücresi ve eozinofil artışı saptanmadı.
Sonuç: Detrüsör kası ve adventisya dokularındaki Dx/HA kopolimer maddesi submukozal alana göre daha fazla inflamatuar yanıta neden olmaktadır. Bulgular subüreterik Dx/HA kopolimer enjeksiyonu sonrası gelişebilen üretero-vezikal bileşkede darlık ve buna bağlı obstrüksiyon etiyolojisinde enjeksiyon materyalinin submukoza dışındaki dokulara enjekte edilmesinin rol oynayabileceğini desteklemektedir.