EN
TÜRKÇE
Oral Presentation - 12
Treatment of the primary obstructive megaureter: evaluation of 39 patients
D Güney*, T Tiryaki**
*Ankara Child Health and Diseases, Hematology Oncology Training and Research Hospital Department of Pediatric Surgery
**Ankara Child Health and Diseases, Hematology Oncology Training and Research Hospital Department of Pediatric Urology
Purpose
Primary obstructive megaureter (POM) constitute approximately 25% of children with obstructive uropathy. Treatment is usually conservative. Endoscopic or open surgery indications are stil unclear. There are quite a few studies in the literature regarding the complications of surgical techniques. The aim of this study was to present our treatment experience of patients with POM.
Material and Method:
Between 2009-2015, 39 patients followed with diagnosis of POM evaluated retrospectively. Prefered treatment options were based on patients’ age, level of ureter dilatation – hydronephrosis and differential renal function.
Result
A total of 39 patients (8 girls, 31 boys) were evaluated. The mean age was 24,7 months. Six patients had right, 28 patients had left and five patients had bilateral ureterovesical obstruction. Twenty six (66,6%) patients diagnosed upon investigating with antenatal hydronephrosis. Fourteen (35.9%) patients were treated conservatively without any surgical intervention. Twenty-five (64.1%) patients underwent cystoscopy to attempt catheterization of the ureterovesical junction. Sixteen (64%) of these patients could not be catheterized. We performed UNC to 14 of 16 patients who could not be catheterized, performed ureterocutanostmy to one. One of them treated conservatively. Three of the 9 patients who underwent catheterization benefited from the catheter and the hydronephrosis was regressed. The catheter was migrated into the megaureter in six catheterized patients, and they underwent to UNC. Twelve (57%) of 21 patients underwent UNC, improved. Six of them underwent re- UNC and two of them had high grade vesicouretheral reflux after UNC. And the other patient underwent nephrectomy.
Conclusion
There is still no consensus on POM treatment, which is histopathologically different from other ureterovesical junction anomalies and megaureter types. Surgical treatment (open or endoscopic) can be performed to all POM patients, including under one year old patient. But postoperative complication rate is high in patients with POM.
Primer obstrüktif megaüreter tedavi seçenekleri: 39 hastanın değerlendirilmesi
D Güney*, T Tiryaki**
*Ankara Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları, Hematoloji Onkoloji Eğitim ve Araştırma Hastanesi Çocuk Cerrahisi Kliniği
**Ankara Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları, Hematoloji Onkoloji Eğitim ve Araştırma Hastanesi Çocuk Üroloji Kliniği
Amaç
Primer obstrüktif megaureter (POM) olguları, ‘obstrüktif üropati’ olan çocuk hastaların yaklaşık %25’ ini oluşturur. Tedavisi çoğunlukla konservatif olarak bilinmektedir. Endoskopik veya açık cerrahi endikasyonları halen net değildir. Ayrıca literatürde cerrahi tekniklerin komplikasyonları ile ilgili oldukça az sayıda araştırma bulunmaktadır. Kliniğimizde primer obstrüktif megaüreter tanısı ile tedavi edilen hastalar sunularak tedavi sonuçları literatür bilgileri ışığında tartışılması amaçlanmıştır.
Materyal metot
2009-2015 yılları arasında POM tanısı ile takip edilen 39 hasta verileri geriye yönelik olarak değerlendirildi. Tanı yaşı, üreter dilatasyon derecesi, diferansiye böbrek fonksiyonu değerlendirmesi ile hastanın tedavi planı yapıldı.
Bulgular
Sekiz kız 31 erkek toplam 39 hasta geriye yönelik değerlendirildi. Yaş ortalaması 24,7 ay. Altı hastada sağ üreterde, 28 hastada sol üreterde, 5 hastada ise bilateral üreterovezikal obstrüksiyon saptandı. 26 hasta antenatal hidronefroz nedeni ile araştırılırken tanı aldı. Ondört (% 35,9) hasta herhangi bir cerrahi girişim yapılmadan konservatif olarak tedavi edildi. Yirmi beş (%64,1) hastaya sistoskopi yapılarak UV bileşke kateterize edilmeye çalışıldı. Bu hastalardan 16’sı (% 64) kateterize edilemedi. Kateterize edilemeyenlerden 14’üne üreteroneosistostomi (UNC), 1’ine üreterokutenostomi yapıldı, 1’isi konservatif olarak takip edilmeye devam edildi. Kateterize edilen 9 (%36) hastadan 3’ü kateterden fayda gördü (3 ay sonra kateter çekildi konservatif tedavi ile takip edildi). Altı hastada ise kateterin megaüreter içersine migrate olduğu görüldü ve bu hastalara da UNC yapıldı. UNC yapılan toplam 21 hastanın 12’si (%57) iyileşti. Altı hastada re - UNC yapılması gereken komplikasyonlar görüldü. İki hastada ise UNC sonrası yüksek dereceli VUR gelişti ve bir hastada nefrektomi yapıldı.
Sonuç
Diğer üreterovezikal bileşke anomalilerinden ve megaüreter tiplerinden histopatolojik olarak farklı olduğu bilinen POM tedavisinde halen kesin görüş birliği yoktur. Cerrahi tedavi (açık ve/veya endoskopik) bir yaş altı hastalar da dahil olmak üzere tüm POM hastalarında uygulanabilir. Fakat cerrahi tedavi endikasyonu gelişen, progresif seyir gösteren POM hastalarında; komplikasyon oranın hastalığın natürü nedeniyle yüksek olduğu düşünülmektedir.