EN
TÜRKÇE
Oral Presentation Short - 40
Comparison of Intravesical and Extravesical Unilateral Tapered Ureteral Reimplantation in Obstructive Megaureter under One-Year Infant
HC Demirtürk*, A Genç*, Ö Yılmaz*, Hİ Tanrıverdi*, C Günşar*, A Şencan*, P Ertan**, İ Akil**, M Keçeli***, M Özkol***, C Taneli*
*Manisa Celal Bayar University, Faculty of Medicine, Department of Pediatric Surgery, Division of Pediatric Urology Manisa, Turkey
**Manisa Celal Bayar University, Faculty of Medicine, Department of Pediatrics, Division of Pediatric Nephrology
***Manisa Celal Bayar University Medical School Department of Radiology, Division of Pediatric Radiology, Manisa, Turkey
Aim: Surgical management of primary obstructed megaureter is controversial and challenging in infants under one-year. The aim of the present study is to evaluate the results of intravesical and extravesical tapered ureteral reimplantation as a primary procedure for congenital unilateral megaureter in infants less than 1 year.
Material and Methods: Clinical and radiological characteristics of primary obstructive megaureter patients who underwent unilateral intravesical and extravesical tapared ureteral reimplantation under one year in the last 5 years were retrospectively evaluated. Patients were grouped according as the intravesical (group 1, n=5) and extravesical surgery (group 2, n=6) groups. The indications for surgery were breakthrough urinary tract infection, decreased in function on scintigraphy, increased diameter of distal ureter and could not pass catheter. In postoperative period we assessed the evolution of renal and ureteral dilatation and postvoid residue by renal ultrasonography. Post operative VCUG was performed for all patients. The study groups compared to needed for redo stricture and de novo vesicoureteral reflux surgery
Results: Mean age of the study groups were; 8.8 months in group 1 and 9 months in group 2. There was no significant difference in indications for surgery between the two groups. In group 1, 1case with ipslateral and 1 case with bilateral de novo reflux was demonstrated. In group 1 ipsilateral stricture was developed in 1 case. Additionally, dysfunctional voiding and overactive bladder treatment was initiated in all cases in group 1. Neither reflux nor stricture was observed in group 2 patients but in only two overactive bladder was diagnosed.
Conclusion: Unilateral extravesical tapared ureteral reimplantation is safer and reliable technique as primary procedure in children under one year. Further studies are necessary to confirm that the extravasical methods are more successful in patients in ureteral reimplantation under one year of age.
Bir Yaşından Küçük İnfantlarda Obstruktif Megaüreterde İntravezikal ve Ekstravezikal Uygulanan Tek Taraflı Tapered Üreteral Reimplantasyonların Karşılaştırılması
HC Demirtürk*, A Genç*, Ö Yılmaz*, Hİ Tanrıverdi*, C Günşar*, A Şencan*, P Ertan**, İ Akil**, M Keçeli***, M Özkol***, C Taneli*
*Manisa Celal Bayar Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Çocuk Cerrahisi Anabilim Dalı, Çocuk Ürolojisi Bilim Dalı
**Manisa Celal Bayar Üniversitesi Tıp Fakültesi, Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Anabilim Dalı, Çocuk Nefrolojisi Bilim Dalı
***Manisa Celal Bayar Üniversitesi Tıp Fakültesi Radyoloji Anabilim Dalı, Çocuk Radyolojisi Bilim Dalı, Manisa
Amaç: Bir yaşından küçük infantlarda primer obstruktif megaüreterin cerrahi tedavisi zordur ve tartışmalıdır. Çalışmamızın amacı bir yaşından küçük infantlarda intravezikal ve ekstravezikal tek taraflı, inceltme uygulanan primer obstrüktif megaüreterler olgularımızın sonuçlarını değerlendirmektir.
Gereç ve Yöntem: Çalışmamızda son 5 yılda primer obstrüktif megaüreter tanısıyla intravezikal veya ekstravezikal tek taraflı inceltme yapılarak üreteral reimplantasyon cerrahisi uygulanan bir yaşından küçük hastaların klinik ve radyolojik özellikleri retrospektif olarak incelenmiştir. Hastalar intravezikal (Grup 1, n=5) ve ekstravezikal (Grup 2, n=6) olarak gruplandırılmıştır. Cerrahi tedavi endikasyonları her iki grupta da tekrarlayan idrar yolu enfeksiyonu, sintigrafide azalmış diferansiyel fonksiyon, üreter alt uç çapının artması ve darlıktan kateter geçirilemesidir. Hastalar operasyon sonrasında klinikte ultrasonla;renal ve üreteral dilatasyon ve rezidü idrar bakılarak takip edilmiştir. Ortalama takip süresi 38.4aydır. Tüm olgulara post operatif dönemde işemesistouretrografisi(İSUG) çekilmiştir. Guruplar yeniden cerrahi tedavi gerekliliği açısından karşılaştırılmıştır.
Bulgular: Cerrahi tedavi uygulanan hastaların yaş ortalaması gurup 1 de 8.8 ve gurup 2 de 9 aydır. Cerrahi tedavi endikasyonları arasında iki gurup arasında fark yoktur. Grup 1 de; 1 olguda ipsilateral, 1 olguda ipsilateral ve kontrlateral de-novo vezikoüreteral reflü saptanarak tekrar operasyon gerekmiştir. 1 olguda da ipsilateral strüktür gelişmesi üzerine reoperasyon uygulanmıştır. Gurup 1 de tekrarlayan idrar yolu enfeksiyonları ve rezidü idrar kalışı nedeniyle araştırıldığında olguların tümünde disfonksiyonel işeme ve aşırıaktif mesane saptanarak tedavi gerekmiştir. Gurup 2 deki olguların hiçbirinde reflü ve darlık görülmemiş, post operatrif takiplerinde 2 olguda aşırıaktif mesane bulguları saptanarak tedavi verilmiştir.
Sonuç: Tek taraflı ekstravezikal tapared ureteral reimplantasyon primer cerrahi prosedür olarak bir yaşın altındaki hastalarda daha güvenli bir teknik olarak gözükmektedir. Bir yaş altında üreteral reimplantasyon cerrahisinde ekstravezikal yöntemlerin daha başarılı olduğunu söylemek için daha çok hasta ile yapılan araştırmalara ihtiyaç vardır.