EN
TÜRKÇE
Oral Presentation Short - 32
Renal Scarring Risk in Young Children after the First Febrile Urinary Tract Infection
E Kargın Çakıcı
Dr. Sami Ulus Maternity and Children Training and Research Hospital, Department of Pediatric Nephrology, Ankara
Introduction: Severe renal damage may occur following febrile urinary tract infection (UTI) and may cause increased morbidity including hypertension, proteinuria and chronic renal disease in long-term. The aim of this study was to define the clinical, laboratory, and radiological features of children with febrile UTİ, who are under 2 years of age and to investigate the factors that might predict the renal scarring.
Methods: In this study, 814 patients with first febrile UTI between the ages of 1-24 months were evaluated retrospectively between 2010 and 2016. Patients were divided into groups based on existence of renal damage on Tc99m dimercaptosuccinic acid (DMSA) scintigraphy.
Results: The median age at the first febrile UTI was 9 (1-24) months and girls constituted 52.2% of the patient population. VUR and renal damage were detected in 152 (18.6%) and 212 (26.6%) of the patients, respectively. Non-E. coli pathogen, recurrent UTI and VUR were more common and CRP levels were higher in the renal damage group. In multivariate logistic regression analysis, presence of stage IV-V VUR was found to be an independent risk factor for renal damage and increased risk of renal damage by 20.02 fold (95% CI: 8.3-48). In 54.5% of children with renal damage on DMSA scintigraphy, there was no change in renal damage on control DMSA scintigraphy after 2 years and regression of renal damage was observed in 26.5% of patients.
Conclusion: Renal damage occurs in approximately 25% of children with UTI under 2 years and VUR is detected in 50% of this population. There are many controversies regarding the best approach but the most rational approaches seem to be early detection of the children with high risk of renal scar formation after UTI, preventing the progressive kidney damage and to provide long-term follow-up for patients.
İlk Febril Üriner Sistem Enfeksiyonu Sonrası Küçük Çocuklarda Renal Hasarlanma Riski
E Kargın Çakıcı
Dr. Sami Ulus Kadın Doğum, Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Eğitim ve Araştırma Hastanesi Çocuk Nefroloji Kliniği, Ankara
Giriş: Ateşli üriner sistem enfeksiyonunu (ÜSE) takiben ciddi renal hasar ortaya çıkabilmekte ve uzun dönemde hipertansiyon, proteinüri ve kronik böbrek hastalığı gibi artmış morbidite sebebi olabilmektedir. Bu çalışmanın amacı, 2 yaş altı ateşli ÜSE saptanan hastaların klinik, laboratuvar ve radyolojik özelliklerini tanımlamak ve renal hasarı öngörebilecek faktörleri araştırmaktır.
Materyal-metod: Bu çalışmada 2010- 2016 yılları arasında ilk kez febril ÜSE tanısı alan yaşları 1-24 ay arasında olan 814 hasta retrospektif olarak değerlendirildi. Hastalar Tc99m dimerkaptosüksinik asit (DMSA) sintigrafisinde hasar varlığına göre gruplara ayrıldı.
Bulgular: Çalışma grubunda ortanca yaş 9 (1-24) aydı ve kızlar vakaların %52,1'ini oluşturmaktaydı. 152 (%18,6) hastada VUR ve 212 (%26,6) hastada renal hasar saptanmıştır. Renal hasar olan grupta, E.coli dışı patojen, tekrarlayan İYE ve VUR daha yaygındı ve CRP düzeyleri daha yüksekti. Çok değişkenli lojistik regresyon analizinde evre IV-V VUR varlığının, böbrek hasarı ile ilgili bağımsız bir risk faktörü olduğu ve böbrek hasarı riskini 20,02 kat (%95CI: 8,3-48) arttırdığı saptanmıştır. DMSA sintigrafisinde renal hasar bulunan çocukların % 54,5’de 2 yıl sonra çekilen kontrol DMSA sintigrafisinde renal hasarda değişiklik saptanmamış olup %26,5’da düzelme izlenmiştir.
Tartışma: İki yaş altında ÜSE geçiren çocukların yaklaşık %25’de renal hasar gelişmektedir ve bunların yarısında da VUR saptanmaktadır. En iyi yaklaşımla ilgili hala birçok tartışma olmakla birlikte en akılcı yaklaşım ÜSE geçiren çocuklarda renal skar oluşma riski olanları erken dönemde tespit etmek, ilerleyici böbrek hasarı oluşmasını engellemeye çalışmak ve uzun dönem izlemlerini sağlamak gibi görünmektedir.