Oral Presentation Short - 30
Our 12 Years of Ureteroneocystostomy Experience with Politano-Leadbetter Technique
S Abidoğlu, G Karagüzel, M Melikoğlu
Akdeniz University School of Medicine Department of Pediatric Surgery, Antalya
Background/aims: Today, different ureteroneocystostomy techniques are applied in many pathologic conditions affecting ureterovesical junction. In this study, we aimed to discuss the cases of ureteroneocystostomy performed with the Politano-Leadbetter (P-L) technique in our clinic during the last 12 years.
Material and Method: In 2006 -2018, a total of 48 cases were treated with P-L technique ureteroneocystostomy. Of the cases; demographic data, diagnostic tests, surgical techniques and morbidities were reviewed.
Results: 19 (40%) of the patients were female and 29 (60%) were male. The average age in our series is 55 ± 50 months. The youngest case is 4 months old and the oldest case is 14 years old. The average postoperative follow-up period was found to be 3.8 years (3 months to 12 years). In preoperative period, voiding cystourethrography (VCUG) was performed in 39 cases, DMSA scintigraphy in 30 cases, direct radionuclide cystography in 26 cases and MAG-3 scintigraphy in 26 cases. A total of 76 sides (ureterovesical junction) underwent P-L technique in 48 patients (20 patients unilateral and 28 patients bilateral). In our series, 30 sides were operated for secondary/complex problems (double collecting system, ureterocele, valve bladder, etc.), 29 sides for primary vesicoureteral reflux (VUR) and 17 for primary obstructive megaureter (POM). An average of 1.7±0.7 (1-3) cystoscopic injections (STING/HIT) were performed in 13 patients (21 sides) who were operated on because of VUR. In surgery, J-J stent was placed on 18 sides, external ureteral catheter on 6 sides, and stents did not used on 52 sides. Ureteral tapering was performed on 14 sides. Mean hospitalization time was 7±1.2 (4-8) days. J-J stents were removed after a mean of 2.4±0.9 (1-4) months. There were complications in 6 (%8) sides in 3 patients. Of them; 4 underwent STING/HIT procedure, 2 were performed re-ureteroneocystostomy.
Conclusion: In our series, scintigraphic studies have been frequently used for diagnostic purposes. The most common indication for P-L ureteroneocystosomy is secondary/complex pathologies and primary VUR. This technique can also be used successfully with appropriate modifications (not using ureteral stent, ureteral tapering) even in secondary/complex cases.
Politano-Leadbetter Tekniği ile 12 Yıllık Üreteroneosistostomi Deneyimimiz
S Abidoğlu, G Karagüzel, M Melikoğlu
Akdeniz Üniversitesi Tıp Fakültesi Çocuk Cerrahisi Anabilim Dalı, Antalya
Önbilgi/Amaç: Günümüzde üreterovezikal bileşkeyi etkileyen birçok patolojik durumda farklı üreteroneosistostomi teknikleri uygulanabilmektedir. Bu çalışmada, son 12 yılda kliniğimizde Politano-Leadbetter (P-L) tekniği ile üreteroneosistostomi yapılan olgularımızın tartışılması amaçlanmıştır.
Gereç ve Yöntem: 2006 -2018 yıllarında toplam 48 olguya P-L tekniği ile üreteroneosistostomi yapıldı. Olgulara ait demografik veriler, tanısal testler, cerrahi teknik ve morbiditeler gözden geçirildi.
Bulgular: Hastaların 19 (%40)’u kız, 29 (%60)’u erkekti. Serimizdeki yaş ortalaması 55±50 ay olup en küçük olgu 4 aylık, en büyük olgu 14 yaşındadır. Hastalarımızın ortalama postoperatif izlem süresi 3,8 yıl (3 ay-12 yıl) olarak bulunmuştur. Preoperatif dönemde, 39 olguya işeme sistoüretrografisi (VCUG), 30 olguya DMSA sintigrafi 26 olguya direkt radyonüklid sistografi, 26 olguya MAG-3 sintigrafi yapılmıştır. 48 hastada toplam 76 tarafa (20 hastada unilateral, 28 hastada bilateral) P-L tekniği uygulanmıştır. Serimizde, 30 taraf sekonder/kompleks nedenlerle (çift toplayıcı sistem, üreterosel, valf mesanesi, vb), 29 taraf primer vezikoüreteral reflü (VUR), 17 taraf ise primer obstrüktif megaüreter (POM) tanılarıyla ameliyat edilmiştir. VUR tanısıyla ameliyat edilen hastalardan 13’üne (21 tarafa) daha önce ortalama 1,7±0,7 (1-3) sistoskopik enjeksiyon (STING/HIT) yapılmıştır. Ameliyatta, 18 tarafa J-J stent, 6 tarafa eksternal üreteral kateter konulmuş olup 52 tarafa ise hiçbir stent konulmamıştır. 14 tarafta üreteral daraltma (tapering) yapılmıştır. Hastanede ortalama yatış süresi 7±1,2 (4-8) gün olarak bulunmuştur. J-J stentler ortalama 2,4±0,9 (1-4) ay sonra çıkarılmıştır. Serimizde 3 hastada, toplam 6 tarafta komplikasyon (%8) gelişmiştir. Bunlardan; 4 tarafa STING/HIT, 2 tarafa yeniden üreteroneosistostomi yapılmıştır.
Sonuç: Serimizde, tanısal amaçlı sintigrafik incelemeler sıklıkla kullanılmıştır. P-L üreteroneosistosmi için en sık endikasyonu sekonder/kompleks patolojiler ve primer VUR oluşturmuştur. Bu teknik, sekonder/kompleks olgularda da uygun modifikasyonlar (üreteral stent konulmaması, üreteral daraltma) yapılarak başarı ile kullanılabilir.