EN
TÜRKÇE
Oral Presentation Short - 21
OUR LAPAROSCOPIC APPROACHES IN PATIENTS WITH NON PALPABLE TESTIS
M Bilen, G Karagüzel, M Melikoğlu
Akdeniz University School of Medicine Department of Pediatric Surgery, Antalya
Background/Aim: Different laparoscopic approaches are used for the differential diagnosis and treatment in cases of non-palpable testis (NPT). In this study, we aimed to discuss our patients who underwent laparoscopy with the preliminary diagnosis of NPT in our clinic in the last 10 years.
Materials and Methods: In 2009-2018, 79 cases with NPT were evaluated by laparoscopic approach. Demographic data, diagnostic tools, concomitant disorders, laparoscopic methods applied and their results were reviewed.
Results: The mean age of our patients was 51 months (9 month-13 year). Laparoscopy was performed to evaluate totally 97 sides in 79 patients. 61 (77%) Patients had unilateral and 18 (23%) had bilateral NPT. In our series, 9 (11%) cases had an additional disease (two had cerebral palsy, two had Fallot tetralogy, and each other had fragile X syndrome, Noonan syndrome, prune-belly syndrome, congenital adrenal hyperplasia, Klinefelter syndrome). Preoperatively, 27 patients were evaluated by ultrasonography and 3 cases by magnetic resonance imaging. The mean postoperative follow-up period was 1,8 year (2 months-10 years). While 10 patients (10 sides) were performed only diagnostic laparoscopy, 35 cases (51 sides) underwent orchiopexy (laparoscopic or laparoscopy-assisted) and 34 cases (36 sides) underwent orchiectomy (laparoscopic or transinguinal/scrotal). "Laparoscopy-assisted orchiopexy" was applied to 29 patients (37 sides), "laparoscopic orchiopexy" was applied to 6 patients (7 sides). While 6 (8 sides) of the patients who were undergone laparoscopic or laparoscopy-assisted orchiopexy were performed one-stage Fowler-Stephens procedure, other 8 (10 sides) were applied two-stage Fowler-Stephens procedure. Laparoscopic procedures were performed as day-surgery in 68 patients, while 10 patients were hospitalized for 1 day and 1 patient for 2 days. The mean length of hospital stay was 1,2±0,4 (0-3) days. In our series, totally 14 complications (12 testicular atrophies, 2 recurrences) developed in 14 (%18) patients.
Conclusion: In our series, I) diagnostic imaging methods were used at a low rate, II) the number of cases undergone orchiectomy is also high as well as orchiopexy, III) Fowler-Stephens procedure was preferred in a significant number of cases with orchiopexy. IV) laparoscopic approaches could be done with acceptable morbidity.
PALPE EDİLEMEYEN TESTİSLİ OLGULARDA LAPAROSKOPİK YAKLAŞIMLARIMIZ
M Bilen, G Karagüzel, M Melikoğlu
Akdeniz Üniversitesi Tıp Fakültesi Çocuk Cerrahisi Anabilim Dalı, Antalya
Önbilgi/Amaç: Palpe edilemeyen testis (PET) olgularının ayırıcı tanı ve tedavisi için farklı laparoskopik yaklaşımlar kullanılmaktadır. Bu çalışmada, son 10 yılda kliniğimizde PET ön tanısı ile laparoskopi uygulanan olgularımızın tartışılması amaçlanmıştır.
Gereç ve Yöntem: 2009-2018 yıllarında PET’li 79 olgu laparoskopik yaklaşımla değerlendirildi. Olgulara ait demografik veriler, tanısal incelemeler, eşlik eden hastalıklar, uygulanan laparoskopik yöntemler ve sonuçları gözden geçirildi.
Bulgular: Hastalarımızın ortalama yaşı 51 ay ( 9 ay-13 yaş), postoperatif ortalama izlem süresi 1,8 yıl (2ay-10 yıl) olarak bulundu. 79 Hastada toplam 97 taraf için laparoskopi yapıldı. Hastalarımızın 61’inde(%77) tek taraflı, 18’inde (%23) bilateral PET mevcuttu. Olguların 9’unda (%11) eşlik eden başka bir hastalık (ikişer olguda beyin felci ve Fallot tetralojisi, iki olguda prune-belly sendromu, birer olguda frajil X sendromu, Noonan sendromu, konjenital adrenal hiperplazi, Klinefelter sendromu) saptandı. Preoperatif olarak 27 olgu ultrasonografi, 3 olgu manyetik rezonans görüntüleme ile değerlendirildi. 10 olguya (10 tarafa) yalnızca tanısal laparoskopi, 35 olguya (51 tarafa) orşiopeksi (laparoskopik veya laparoskopi yardımlı) ve 34 olguya (36 tarafa) orşiektomi (laparoskopik, transinguinal/skrotal) yapıldı. Orşiopeksi yapılan olgulardan 29’una (37 tarafa) "laparoskopi yardımlı orşiopeksi", 6’sına (7 tarafa) "laparoskopik orşiopeksi" uygulandı. Laparoskopik veya laparoskopi yardımlı orşiopeksi yapılan olguların 6’sında (8 tarafa) tek aşamalı Fowler-Stephens yöntemi, 8’ine (10 tarafa) iki aşamalı Fowler-Stephens yöntemi kullanıldı. Laparoskopik cerrahi 68 hastada günübirlik yapılırken, 10 hasta 1 gün, 1 hasta 2 gün yatmıştır. Hastanede ortalama yatış süresi 1,2±0,4 (0-2) gün olarak bulunmuştur. Serimizde 14 (%18) hastada toplam 14 komplikasyon (12 testiküler atrofi, 2 rekürrens) gelişmiştir.
Sonuç: Serimizde, I) tanısal amaçlı görüntüleme yöntemleri düşük oranda kullanılmıştır, II) orşiopeksi yanı sıra orşiektomi yapılan olgu sayısının da yüksek olması dikkat çekmiştir, III) orşiopeksi yapılan olguların önemli bir bölümünde Fowler-Stephens yöntemi tercih edilmiştir, IV) laparoskopik yaklaşımlar kabul edilebilir bir morbidite ile gerçekleştirilmiştir.