EN
TÜRKÇE
Poster - 15
MicroPNL in children. Disillusion or inappropriate expectation?
B Özbulut*, S Hancıoğlu*, Ü Bıçakcı**, B Yağız**
*Ondokuz Mayıs University department of Pediatric Surgery
**Ondokuz Mayız University department of Pediatric Surgery And Division Of Pediatric Urology
The prevelance of urinary stone disease is increasing in children. Treatment options include ESWL, endoscopic and percutaneous approach as in adults but some modifications are necessary due to special body habitus of the children.
The charts of the 15 patients who underwent microPNL for kidney stones are retrospectively evaluated.
Median age of the patients were 2,4 years and median stone size was 12 mm(9-20). Right kidney was involved in 10 patients and left kidney in 5. Plain x-ray and ultrasonography was performed in all of the patients but only 7 underwent CT. Ureteral stent was inserted in 12 patients (passive dilatation:4, obstruction:8). Adequate stone samples for analysis of stone composition could be collected in 12 patients. Stone composition were calcium oxalate in 8, uric acid in 3 and ammonium urate in 1. Three patients needed additional endoscopic interventions. Thirteen patients were stone-free (≤3mm)(87%). Ten patients were stone-free after initial microPNL (67%). Median follow up was 9 months (3-15 months).
A patient needed pleural drainage and ureteral stent due to obstruction by the stone pieces at the level of ureterovesical junction. Another patient required prolonged antibiotic medication (12 days) for infection.
Management of urinary stones in children is challenging due to their delicate body habitus. Management options are usually modified from adult guidelines and patient characteristics (age, anatomic variations, location and size of the stone..) are the major determinants. MicroPNL is the smallest percutaneous device currently and low image quality, inability to retrieve fragmented stones and lower stone-free rates are the major disadvantages.
MicroPNL is a minimal invasive technique especially suitable for infants. Passive dilatation with ureteral stenting may increase the success and lower the complication rates. In children, primary concern should be minimally invasiveness rather than achieving stone free status in one stage.
Çocuklarda MikroPNL. Hayal kırıklığımı, yanlış beklentimi?
B Özbulut*, S Hancıoğlu*, Ü Bıçakcı**, B Yağız**
*Ondokuz Mayıs Üniversitesi Çocuk Cerrahisi Ana Bilim Dalı
**Ondokuz Mayıs Üniversitesi Çocuk Cerrahisi AD ve Çocuk Ürolojisi BD
Çocuklarda üriner taş hastalığının sıklığı giderek artmaktadır. Çocuklarda da erişkinlerdekine benzer şekilde ESWL, endoskopik tedavi ve perkütan cerrahi en sık tercih edilen yöntemler arasındadır ancak vücut yapıları nedeniyle yöntemlerde uyarlamalar gerekmektedir.
Böbrek taşı nedeniyle mikroPNL uygulanmış 15 hastanın dosyası geriye yönelik olarak incelendi.
Hastaların yaş ortalaması median 2.4 yıl (0.9-13 yıl), taş boyutu median 12 mm (9-20) idi. Taşların 10 tanesi sağ böbrek, 5 tanesi sol böbrekte idi. Hastaların hepsine direk grafi ve USG ile görüntüleme yapıldı, 7 hastaya BT çekildi. Oniki hastaya üreteral stent takıldı (pasif dilatasyon:4, obstrüksiyon:8). Hastaların 12 tanesinde taş analizi yapılabilecek kadar yeterli taş toplanabildi. Taşların 8’i kalsiyum oksalat, 3’ü ürik asit ve 1’i amonyum ürat taşıydı. Üç hastaya ilave endoskopik taş cerrahisi uygulanması gerekti. Onbeş hastanın 13’ünde hastada taşsızlık (≤3mm) sağlandı (%87). Sadece microPNL ile 10 hastada taşsızlık sağlandı (%67). Median takip süresi 9 aydı (3-15 ay).
Dökülen taşların üretero-vezikal bileşkede takılması nedeniyle 1 hastada plevral efüzyon gelişti ve j stent ve plevral dren takılması gerekti. Bir hastada postoperatif uzamış antibiyotik tedavisi gereksinimi (12 gün) dışında postoperatif komplikasyon izlenmedi.
Özellikle küçük çocuklarda üriner taş hastalığının tedavisi narin anatomik yapıları nedeniyle önemli bir zorluk teşkil etmektedir. Çocuklarda yöntem tercihi, genellikle erişkin kılavuzlarından uyarlanmaktadır ve hasta özellikleri (yaş, anatomik varyasyonlar, taşın yeri ve boyutu..) temel belirleyicidir. MikroPNL, mevcut en küçük çaplı (4.8F) perkütan cerrahi yöntemidir ve görüntü kısıtlılığı, kırılan taşların alınamaması, taşsızlık oranlarının diğer PNL yöntemlerine göre düşük olması temel dezavantajlarıdır.
MikroPNL, özellikle sütçocukları için uygun minimal invaziv bir yöntemdir. Üreteral stent ile pasif dilatasyon yapılması başarı şansı ve komplikasyonları azaltabilir. Çocuklarda öncelikli amacın, tek seansta taşsızlıktan ziyade minimal invazivlik olması gerektiğini düşünmekteyiz.