EN
TÜRKÇE
Oral Presentation - 14
EVALUATION OF CHILDREN WITH RESISTANT OVER ACTIVE BLADDER WITH UROFLOW / EMG AND FINAL DIAGNOSIS
C Taneli*, Hİ Tanrıverdi*, EN Akyol Önder**, P Ertan**, İ Özinan**, A Genç*, A Şencan*, C Günşar*, Ö Yılmaz*
*Manisa Celal Bayar University, Faculty of Medicine, Department of Pediatric Surgery, Division of Pediatric Urology Manisa, Turkey
**Manisa Celal Bayar University, Faculty of Medicine, Department of Pediatrics, Division of Pediatric Nephrology
PURPOSE
The aim of the present study is to reevaluate the patients who are resistant to anticholineric treatment by uroflowmetry-EMG to identify the underlying disease in overactive bladders (OAB) that develop secondary to other bladder dysfunctions.
MATERIAL AND METHODS
30 pediatric patients who were clinically diagnosed with OAB, who did not respond to urotherapy and anticholinergic drug (oxybutynin) treatment for at least 6 months were accepted as resistant OAB (ROAB) and included in this prospective study. Local ethics committee approval (28.02.2018/20.478.486/107) was obtained for the study. Review of children diagnosed with ROAB was performed and data regarding demographic characteristics, symptoms, diagnostic tests. Values displayed as median.
RESULTS
RAAM patients' 11 were boys and 19 were girls. The average age of the patients were 9.4 ± 2.6 (4-16) years. The anticholinergic drug use period of the patients is 21.4 (6-120) months. After evaluation of the patients with uroflowmetry-EMG, 5 patients had dysfunctional voiding (DV) and ROAB, 10 patients DV-under active bladder, 10 patients pure DV, and 1 female patient DV-Hinman Syndrome, 3 male patients type 1 posterior urethral valve, 1 male patient with external meatal stenosis. Recurrent urinary tract infections (UTIs) and residual urine were detected on ultrasound in all cases. Our study gives an idea of the diagnoses of children treated as ROAB with noninvasive uroflowmetry-EMG. Children who receive anticholinergic treatment for AAM and functional incontinence should be followed up with at least UTI and residual urine control, and if detected, anticholinergic therapy should be discontinued.
CONCLUSION
Children treated with the diagnosis of AAM can have other pathologies that cannot be distinguished by clinical histories and voiding volume diary. In conclusion, the incidence of OAB accompanying to other coexisting bladder dysfunctions will be revealed. Noninvasive urodynamic evaluation is recommended at an earlier stage in children with resistant functional urinary incontinence.
ÇOCUKLARDA DİRENÇLİ AŞIRI AKTİF MESANENİN ÜROFLOW/EMG İLE DEĞERLENDİRİLMESİ VE SON TANILARI
C Taneli*, Hİ Tanrıverdi*, EN Akyol Önder**, P Ertan**, İ Özinan**, A Genç*, A Şencan*, C Günşar*, Ö Yılmaz*
*Manisa Celal Bayar Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Çocuk Cerrahisi Anabilim Dalı, Çocuk Ürolojisi Bilim Dalı
**Manisa Celal Bayar Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Anabilim Dalı, Çocuk Nefrolojisi Bilim Dalı
AMAÇ
Antikolinerjik ilaç tedavisine dirençli aşırı aktif mesane (DAAM) tanılı hastaların üroflovmetri-EMG ile incelenerek varsa altta yatan nedeni ortaya koymak amaçlanmıştır.
GEREÇ ve YÖNTEM
Merkezimize ileri tetkik için refere edilen DAAM tanılı 30 hasta bu prospektif çalışmaya dahil edilmiştir. Klinik olarak tanı konulan, en az 6 ay süren üroterapi ve antikolinerjik ilaç (oksibutinin) tedavisine cevap vermeyen hastalar DAAM kabul edilmiştir. Anatomik anomali ve nörojenik defisit saptanan olgular çalışmaya dahil edilmemiştir. Çalışma için yerel etik kurul onayı (28.02.2018/20.478.486/107) alınmıştır. DAAM tanısı alan çocukların demografik özellikleri, semptomları, laboratuvar testleri ile ilgili veriler kaydedilmiştir. Değerler aksi belirtilmedikçe medyan (ortanca) olarak verilmiştir.
BULGULAR
DAAM tanılı olguların 11’i erkek 19’u kızdır. Hastaların yaş ortalaması 9.4±2.6 (4-16) yıldır. Hastaların antikolinerjik ilaç kullanma süresi 21.4 (6-120) aydır. Hastaların üroflovmetri-EMG ile değerlendirilmesi sonrasında 5 olguda disfonksiyonel işeme(Dİ) ve eşlik eden DAAM, 10 olguda Dİ ve eşlik eden az aktif mesane, 10 olguda pür Dİ, 1 kız olguda Dİ ve Hinman Sendromu, 3 erkek olguda tip 1 posterior üretral valv (flap valv), 1 erkek olguda eksternal meatal darlık saptanmıştır. Olguların tamamında idrar tetkiklerinde tekrarlayan idrar yolu enfeksiyonları (İYE) ve ultrasonda rezidü idrar saptanmıştır. Çalışmamız DAAM olarak tedavi edilen çocukların noninvaziv üroflovmetri-EMG ile konulan son tanılarına ilişkin bir fikir vermektedir. AAM ve fonksiyonel inkontinans nedeniyle antikolinerjik tedavi alan çocukların İYE ve rezidü idrar kontrolü yapılarak takip edilmesi, İYE ve rezidü idrar saptanırsa antikolinerjik tedavinin kesilip non invaziv yöntemlerle altta yatan patolojinin araştırılması gereklidir.
SONUÇ
AAM tanısıyla tedavi verilen çocuklar sadece klinik öyküleri ve işeme hacim günlüğü ile ayırt edilemeyen başka patolojilere sahip olabilirler. Bu çalışmada AAM'ye eşlik eden diğer mesane disfonksiyonlarının insidansı ortaya çıkarılmıştır. Böylece, hastaların antikolinerjik ilaçları uzun süre kullanılması önlenmiş ve altta yatan nedenlere yönelik tedavileri sağlanmıştır. Dirençli fonksiyonel üriner inkontinans saptanan çocuklarda noninvaziv ürodinamik değerlendirmenin daha erken bir aşamada yapılması önerilir.