EN
TÜRKÇE
Oral Presentation - 53
The effect of penile tourniquet and continuous artificial erection on penile tissues: an experimental study
A Karagöz*, N Çomunoğlu**, H Şahin***, M Koyutürk***, H Emir*
*Istanbul University-Cerrahpasa, Cerrahpasa Medical Faculty, Department of Pediatric Surgery
**Istanbul University-Cerrahpasa, Cerrahpasa Faculty of Medicine, Department of Pathology
***Istanbul University-Cerrahpasa, Cerrahpasa Medical Faculty, Department of Basic Medical Sciences, Histology and Embryology
Aim: It is known that penile tourniquet (PT) causes ischemic damage on erectile tissues which increases with longer durations. This study aims to investigate the histopathological and immunohistochemical effects of the “continuous artificial erection” (CAE) technique on penile erectile tissues, in an experimental model.
Methods: Total of 37 rats were randomized into 5 groups. Twenty and 40 minutes of PT alone (20T and 40T) and with CAE (20T&E and 40T&E) was applied in 4 groups. CAE was done via continuous intracavernosal saline injection. Penectomy was performed 3 weeks after the procedures in these 4 groups and directly in the control group. Erectile tissue samples were evaluated via light microscopy and immunohistochemistry (eNOS, CD62E and ICAM-1 staining). One or two cases from each group were also investigated via transmission electron microscopy (TEM) as a preliminary study.
Results: Among our study groups, highest histopathological scores for inflammation, fibrosis, and most significant immunohistochemical findings for endothelial damage were seen in the 40T group. 20T&E and 40T&E groups showed decreased degree of fibrosis and endothelial damage in comparison with PT groups. 20T&E showed no evidence of fibrosis, and all the endothelial markers were preserved in this group. Among binary comparisons between the experiment groups, most significant differences were found between groups 20T&E and 40T. For the preliminary TEM results, all groups showed reduced endothelial vesicules and widened subendothelial space while T&E groups showed ondulations in connective tissue fiber configuration.
Conclusion: Findings of this experimental study support that continuous artificial erection via intracavernosal saline injection does not increase the erectile tissue damage that is already caused by PT, but rather decreases it. Further and more detailed TEM studies are required.
Penil turnike ve uzamış yapay ereksiyonun penil dokular üzerine etkisi: deneysel çalışma
A Karagöz*, N Çomunoğlu**, H Şahin***, M Koyutürk***, H Emir*
*İstanbul Üniversitesi-Cerrahpaşa, Cerrahpaşa Tıp Fakültesi, Çocuk Cerrahisi Anabilim Dalı
**İstanbul Üniversitesi-Cerrahpaşa, Cerrahpaşa Tıp Fakültesi, Patoloji Anabilim Dalı
***İstanbul Üniversitesi-Cerrahpaşa, Cerrahpaşa Tıp Fakültesi, Temel Tıp Bilimleri Histoloji ve Embriyoloji Anabilim Dalı
Amaç: Penil turnikenin (PT) erektil dokularda iskemik hasara neden olduğu ve bu hasarın PT süresinin uzamasıyla arttığı önceki çalışmalardan bilinmektedir. Bu çalışmada “uzamış yapay ereksiyon” (UYE) tekniğinin erektil dokular üzerindeki etkilerinin deneysel bir modelde histopatolojik ve immünohistokimyasal olarak araştırılması amaçlanmıştır.
Yöntem: Toplam 37 sıçan rastgele 5 gruba dağıtılmıştır. Gruplardan ikisine sırasıyla 20 ve 40 dakika PT (20T ve 40T), ikisine 20 ve 40 dakika PT ve UYE (20T&E ve 40T&E) uygulanmıştır. UYE korpus kavernozum içerisine devamlı serum fizyolojik (SF) enjekte edilmesi ile sağlanmıştır. Bu gruplara 3 hafta sonra, kontrol grubuna ise sadece tek seansta penektomi yapılmıştır. Tüm olgular histopatolojik olarak ışık mikroskopisi ve immünohistokimya ile (eNOS, CD62E ve ICAM-1) incelenmiştir. Her gruptan bir ya da iki örnek olgu ise ön çalışma olarak elektron mikroskopisi ile değerlendirilmiştir.
Bulgular: Çalışma gruplarımızda en yüksek histopatolojik inflamasyon ve fibrozis bulguları ile immünohistokimyasal olarak en belirgin endotel hasar bulgusu 40T grubunda saptanmıştır. 20T&E ve 40T&E gruplarında fibrozis ve endotel hasar oranı PT gruplarına göre azalmıştır. 20T&E grubunda hiçbir olguda fibrozis saptanmamış ve endotel belirteçlerinin hepsi korunmuştur. Deney gruplarının karşılaştırmalarında en yüksek oranda anlamlı fark 40T ile 20T&E arasında saptanmıştır. Elektron mikroskopisi ön bulgularında tüm deney grupları için endotelyal veziküllerde azalma ve subendotelyal alanda genişleme izlenirken, T&E gruplarında bağ dokusu lif yapılarında ondülasyon saptanmıştır.
Sonuç: Sıçan modelinde yaptığımız deneysel çalışma bulgularımız, SF ile oluşturulan uzamış yapay ereksiyonun izole penil turnike uygulamasının oluşturduğu doku hasarına ek hasar oluşturmadığını, aksine bu hasarı azalttığını desteklemektedir. Elektron mikroskopisi ile daha detaylı ileri incelemelere gereksinim vardır.