EN
TÜRKÇE
Oral Presentation - 70
Kidney tranplant experiences in children : Joint experiences of two kidney transplant centers
Aİ Dokucu*, H Dursun**, S Kireçci***, M Demir****, D Yiğit*, MM Çolak*, N Akıncı*****, A Ötünçtemur******, NN Öztürk*******, V Özen********, RY Bayraktarlı*********
*University of Health Sciences,Prof. Dr. Cemil Taşçıoğlu City Hospital, Department of Pediatric Surgery and Pediatric Urology, İstanbul
**Prof. Dr. Cemil Taşçıoğlu City Hospital, Department of Pediatry, İstanbul
***University of Health Sciences, Hamidiye Etfal City Hospital ,Department of Urology, İstanbul
****University of Health Sciences,Hamidiye Etfal City Hospital, Department of Pediatric Surgery, İstanbul
*****N/A
******University of Health Sciences, Prof. Dr. Cemil Taşçıoğlu City Hospital ,Department of Urology, İstanbul
*******University of Health Sciences, Prof. Dr. Cemil Taşçıoğlu City Hospital ,Department of General Surgery
********University of Health Sciences, Prof. Dr. Cemil Taşçıoğlu City Hospital ,Department of Anesthesiology, İstanbul
*********University of Health Sciences, Prof. Dr. Cemil Taşçıoğlu City Hospital ,Department of Radiology, İstanbul
Aim: Kidney transplantation is the preferred treatment option for end-stage renal disease (ESRD) in children, but the number of transplantation centers where pediatric kidney transplantation is performed and the number of pediatric cases is relatively low. We retrospectively evaluated pediatric kidney transplantation cases performed by a single responsible surgeon in two different kidney transplantation centers.
Methods: The demographic data, immunosuppressive protocols, rejection rates, post-transplant complications, and renal graft survival rates of sixteen patients who underwent kidney transplantation at two different centers between February 2016 and September 2022 were evaluated retrospectively.
Results: Ten of the patients were boys, 6 were girls, and the mean age was 11.6 (1.5-18). While living kidney transplantation was performed in 14 patients, 2 patients were transplanted from cadaveric kidney. The mean of HLA compliance rates was 3 out of 6 (1-4). Eight of the patients were Turkish citizens and the other 8 were foreigners. When the causes of ESRD were examined, 3 patients were diagnosed with neurogenic bladder, 6 patients with primary glomerular disease, 1 patient with nephronophyte, 2 patients with polycystic kidney disease, 2 patients with posterior urethral valve, and the etiology was unknown in one patient. A total of 4 patients underwent preemptive kidney transplantation. The other 12 patients were under dialysis treatment before transplantation. The mean dialysis time of these patients was 17 months (8 months – 4 years). The mean creatinine value at discharge was 1.1 mg/dl. Three transplanted patients died after transplantation. While one patient died at home for an unknown reason in the 5th month postoperatively with a working graft, 1 patient died due to sepsis in the 1st postoperative month and 1 patient died due to disseminated intravascular coagulopathy at the 2nd. week postoperatively. Graft nephrectomy was performed in one patient due to acute humoral rejection.
Conclusion: In children and adolescents who have undergone successful kidney transplantation, not only clinical symptoms of uremia are improved, but also improvement in delayed skeletal growth, acceleration in sexual development, increase in cognitive performance and psychosocial improvements are also achieved. In cases with successful transplantation, an improvement is achieved in the quality of life that can not be achieved in any dialysis treatment.
Çocuk böbrek nakli deneyimlerimiz: İki böbrek nakli merkezinin ortak deneyimleri.
Aİ Dokucu*, H Dursun**, S Kireçci***, M Demir****, D Yiğit*, MM Çolak*, N Akıncı*****, A Ötünçtemur******, NN Öztürk*******, V Özen********, RY Bayraktarlı*********
*Sağlık Bilimleri Üniversitesi Prof. Dr. Cemil Taşçıoğlu Şehir Hastanesi, Çocuk Cerrahisi ve Çocuk Ürolojisi Kliniği, İstanbul
**Sağlık Bilimleri Üniversitesi Prof. Dr. Cemil Taşçıoğlu Şehir Hastanesi, Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Kliniği, İstanbul
***Sağlık Bilimleri Üniversitesi Hamidiye Etfal Şehir Hastanesi, Üroloji Kliniği, İstanbul
****Sağlık Bilimleri Üniversitesi Hamidiye Etfal Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Çocuk Cerrahisi Kliniği, İstanbul
*****Serbest Çalışan
******Sağlık Bilimleri Üniversitesi Prof. Dr. Cemil Taşçıoğlu Şehir Hastanesi, Üroloji Kliniği, İstanbul
*******Sağlık Bilimleri Üniversitesi Prof. Dr. Cemil Taşçıoğlu Şehir Hastanesi, Genel Cerrahi Kliniği, İstanbul
********Sağlık Bilimleri Üniversitesi Prof. Dr. Cemil Taşçıoğlu Şehir Hastanesi, Anesteziyoloji ve Reanimasyon Kliniği, İstanbul
*********Sağlık Bilimleri Üniversitesi Prof. Dr. Cemil Taşçıoğlu Şehir Hastanesi, Radyoloji Kliniği, İstanbul
Amaç: Modern tıbbi uygulamalarda son dönem böbrek yetmezliğinin (SDBY) çocuklarda da seçkin tedavi seçeneği böbrek nakli olmakla birlikte çocuk böbrek naklinin yapıldığı nakil merkezi sayısı ve gerçekleştirilen çocuk olgu sayısı görece azdır. Bizler iki ayrı böbrek nakil merkezinde tek sorumlu cerrahın gerçekleştirdiği çocuk böbrek nakli olgularını retrospektif olarak değerlendirmek ve deneyimlerimizi paylaşmak istedik.
Yöntem: Şubat 2016 ile Eylül 2022 arasında iki nakil merkezinde böbrek nakli yapılan on altı hastanın demografik verileri, immünsüpresif protokolleri, rejeksiyon oranları, nakil sonrası gelişen komplikasyonları ve renal greftin hayatta kalma oranları geriye dönük olarak değerlendirildi.
Bulgular: Hastaların 10’u erkek, 6’sı kız ve yaş ortalaması 11,6 (1,5-18) idi. On dört hastaya canlıdan, 2 hastaya kadavradan böbrek nakledildi. HLA uyum oranlarının ortalaması 6 üzerinden 3’idi (1-4). Hastaların 8’i T.C vatandaşı, 8’i yabancı idi. Hastaların SDBY nedenleri incelendiğinde 3 hastanın nörojenik mesane, 6 hastanın glomerüler hastalık ,1 hastanın nefronofit, 2 hastanın polikistik böbrek hastalığı, 2 hastanın ise posterior üretral valv tanısı olduğu, bir hastada ise etyolojinin aydınlatılamadığı görüldü. Toplam 4 hastaya preemptif nakil yapıldı. Diğer 12 hasta ise nakil öncesi diyaliz tedavileri aldı. Bu hastaların ortalama diyaliz süresi 17 aydı ( 8 ay – 4 yıl). Hastaların taburculuk esnasında kreatinin değeri ortalaması 1,1 mg/dl idi. Transplantasyon yapılmış olan 3 hasta transplantasyon sonrası kaybedildi. Bir hasta çalışan greft ile ameliyat sonrası 5. ayda nedeni bilinmeyen bir sebeple evde kaybedilirken , 1 hasta ameliyat sonrası 1. ayda sepsis nedeniyle 1 hasta ise ameliyat sonrası 2. hafta dissemine intravasüler koagulopati nedeniyle kaybedildi. Bir olguda akut gelişen hümöral rejeksiyon nedeniyle organ kaybı yaşandı ve greft nefrektomi yapıldı.
Sonuç:Başarılı böbrek nakli yapılmış çocuk ve ergenlerde sadece üreminin klinik semptomlarında iyileşme olmaz, aynı zamanda olguların geciken iskelet büyümesinde sıçrama, cinsel gelişimde hızlanma, bilişsel performansta artış ve psikososyal iyileşmeler de sağlanır. Başarılı nakil yapılmış olgularda hiçbir diyaliz tedavisinde sağlanamayan hayat kalitesinde düzelme sağlanır.