EN
TÜRKÇE
Oral Presentation - 25
Management of a Complicated Persistent Cloaca Case
D Sevinç*, EB Çığşar Kuzu*, S Tiryaki**, G Köylüoğlu*
*SBU, İzmir Tepecik Training Hospital, Department of Pediatric Surgery, İzmir
**Ege University Faculty of Medicine Department of Pediatric Surgery Division of Pediatric Urology
A 9-year-old girl with persistent cloaca underwent vesicostomy, histerostomy, and divergent colostomy as a neonate due to respiratory distress, anuria, and elevated creatinine levels. She had a history of frequent urinary tract infections and left atrophic and right scarred kidneys. During the pandemic, she lacked regular follow-up. Physical examination revealed narrow labia minora, a common opening for urine, vagina, and rectum, and a prolapsed mucosa requiring catheterization for the stomas. At three years old, definitive surgery was planned, but the rectum, vagina, and bladder could not be accessed, leading to advisement to maintain the stoma and consider a future hysterectomy.
A repeat cystoscopy showed a 5 cm common channel, but access to the bladder and rectum remained challenging, possibly due to anatomical anomalies or surgery-related fibrosis. The previously identified histerostomy turned out to be a vaginostomy. In the first surgery, anorectovaginoplasty was performed, converting the common channel into a urethra, and the vesicostomy became a temporary cystostomy. Ovaries were observed, and a bifid uterus was identified. After eight months of dilation, the patient achieved proper calibration (rectum: 18, vagina: 13 Fr Hegar dilator). In a second session, the colostomy was closed, and continent stomas were created from all stomas. The patient remained free from urinary tract infections and achieved continence.
In cases of rare and complex genitourinary anomalies like persistent cloaca, various surgical treatment options ensure a healthy sexual life, fertility, and continence. Comprehensive understanding of the patient's anatomy and effective management of potential complications are crucial. Detailed discussions with the patient and their family are essential to ensure understanding and compliance with the chosen treatment.
KOMPLİKE OLMUŞ BİR PERSİSTAN KLOAKA OLGUSUNUN YÖNETİMİ
D Sevinç*, EB Çığşar Kuzu*, S Tiryaki**, G Köylüoğlu*
*SBU, İzmir Tepecik Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Çocuk Cerrahisi Kliniği, İzmir
**Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi Çocuk Cerrahisi AD Çocuk Ürolojisi BD
Yenidoğan döneminde solunum sıkıntısı, anüri ve kreatinin yüksekliği sebebiyle vezikostomi, histerostomi ve diverjan kolostomi açılan persistan kloaka tanılı 9 yaşında kız hasta takip ve tedavisinin devamı amacıyla başvurdu. Sık idrar yolu enfeksiyonu öyküsü ve sol atrofik, sağ skarlı böbreği olan hasta pandemi süresince takipsiz kalmıştı. Muayenesinde dar ve kısa labium minusları, ortak tek açıklığı, kolostomisi, ciddi prolabe mukozası sebebiyle kateterle izlenen vezikostomisi ve yine kateterle drenaj sağlanan histerostomisi mevcuttu. Hastaya üç yaşındayken definitif cerrahi planlanarak posterior sagittal yaklaşımla eksplore edilmiş ancak rektum görülememiş, vajen ve mesaneye girilememiş aileye hastanın inkontinan ve infertil olacağı ifade edilerek stomalı kalması ve ilerleyen dönemde histerektomi yapılması önerilmişti.
Sistoskopi tekrarlandı. Ortak kanal 5 cm idi. Mesane ve rektuma girilemedi, anatomik açılanma ya da geçirilmiş cerrahiye sekonder fibrozisin sebep olduğu düşünüldü. Histerostomi olarak not edilmiş açıklıktan girildi, vajinostomi olduğu anlaşıldı. İlk seansta abdominal yaklaşımla ortak kanal üretra olarak bırakılarak anorektovajinoplasti yapıldı, vezikostomisi kapatılarak geçici sistostomiye çevrildi. Hastanın overleri, bifid uterusunun olduğu görüldü. Sekiz ay suren vajinal ve anal dilatasyonlarla yeterli kalibrasyonlarda genişliğe (rektum 18, vajen 13 numaralı heager buji) ulaşıldı. İkinci seansta kolostomi kapatıldı, Malone ve Mitrofanoff stoma açılarak tüm stomaları kontinan stomaya çevrilmiş oldu. Takibinde hiç idrar yolu enfeksiyonu izlenmedi, kontinans sağlandı.
Persistan kloaka gibi nadir ve karmaşık genitoüriner anomalilerde sağlıklı bir cinsel yaşam, fertilite ve kontinansın korunması için farklı cerrahi tedavi seçenekleri mevcuttur. Bu olgularda morbiditenin en aza indirgenebilmesi için hastanın anatomisi iyi anlaşılmalı, tedavi süresinde oluşabilecek komplikasyonlar iyi yönetilmelidir. Ayrıca hasta ve ailesiyle hastalık ve olası tedavi seçenekleri detaylıca konuşulmalı, aile her konuda bilgilendirilmeli ve tedaviye uyumları sağlanmalıdır.